เทคนิคการทำอาหารคนเดียวในปริมาณเยอะหรือหลายอย่าง เชฟทำยังไงคะ
“จะลูกค้ากี่โต๊ะก็ตาม มันจะเป็นสไตล์ของผม มา 3 โต๊ะ 4 โต๊ะได้กินอาหารพร้อมกันหมด แต่ไม่ได้ทุกตัว มันจะเป็นเทคนิคเฉพาะตัวที่ใครจะเลียนแบบลำบากมากเพราะว่าเวลาผมทำอาหารคนเดียว แต่หัวผมเนี่ย ไม่ได้ทำอาหารโต๊ะเดียว ผมทำอาหารทุกตัว ผมต้องจัดเรียงเมนูในหัวเยอะมากเราต้องมีสมาธิกับสิ่งที่เราทำ เพราะเราไม่ได้ทำเล่น ๆให้คนทาน เราทำให้ลูกค้าทาน แล้วลูกค้าเราก็ไม่รู้ว่าอารมณ์ตอนนั้นเค้าอารมณ์ไหนมา อาจจะหงุดหงิดมา หิวมาจากไหนไม่รู้ ถ้าเราทำอาหารช้า เค้าอาจจะไม่พอใจ”
“ที่ร้านเนื้อสัตว์ทุกอย่างปรุงแค่เกลือกับพริกไทย”
“สร้างระบบให้กับตัวเอง แล้วงานจะออกมาไวมาก อะไรที่สุกก่อนทำทีหลัง อะไรที่สุกช้าทำก่อน”
“คนที่อยู่สายงานนี้ คุณต้องมีอะไรมากกว่าการทำอาหาร คุณต้องมีสิ่งที่คนอื่นไม่มี ถามว่าอาหาร จริง ๆแล้วใครทำก็ได้นะ แต่คนที่ทำอาหารจริง ๆให้คนกินจริง ๆมันไม่เหมือนกัน มันทำไม่ได้ทุกคน พวกนี้เค้าเรียกพรสวรรค์ รสสัมผัสทุกอย่างต้องจำได้หมด ถึงบอกต้องกินทุกอย่าง เวลาเรากินเสร็จลิ้นเราจะรับรสหมดเลย เสร็จแล้วก็ประมวลผลในหัวเรา แล้วครั้งหน้าเราก็จำ ว่ารสนี้ควรเป็นอย่างนี้ๆ แล้วพอมาเจอกับอีกรสนึงต้องเป็นยังไง เราต้องจินตนาการภาพให้ออก”
“คุณต้องมีอะไรมากกว่าการทำอาหาร คุณต้องมีจินตนาการ คุณต้องมีสิ่งที่คิดเอาไว้แล้วมาลงในจาน แล้วก็อีกอย่างคือคุณต้องมีจิตวิญญาณ”
ถ้าพูดถึงคำว่า Cuisine เชฟนึกถึงอะไรคะ
ถ้า Cuisine ในความคิดของผม มันต้องหรูหรา มันต้องอลังการ มันต้องมีแพทเทิร์น มีความเป็นระเบียบ เป็นขั้นเป็นตอน
หัวใจของการเป็นเชฟ หรือคนทำอาหารที่ดีต้องคำนึงถึงอะไรบ้าง
อย่างแรกนะครับ ต้องมีใจครับ ใจต้องรักจริง ๆรักในการทำอาหาร เพราะการทำอาหารมันยากมาก รัก แล้วก็ต้องหลงใหลไปกับอาหาร คนที่จะทำอาหารได้เนี่ย ต้องยืนทั้งวันยืนวันละ 10 ชั่วโมงอย่างต่ำ อย่างที่สองคือคุณต้องเป็นคนที่กินทุกอย่างห้ามเลือกกิน บางอย่างคุณเห็นแล้วแบบไม่กล้ากิน แต่คุณจำเป็นต้องกิน เพราะว่าอะไร เพราะว่าถ้าคุณไม่กินคุณจะไม่รู้รสชาติอาหารตรงนั้น ไม่รู้วัตถุดิบตัวนั้น แล้วคุณจะไม่สามารถปรุงอาหารได้ เพราะว่าถ้าสมมุติว่าคุณไม่รู้รสชาติแต่คุณเอามาปรุง บางทีอาหารรสชาติมันตีกัน มันไม่ไปทางเดียวกัน คุณจำเป็นต้องกินทุกอย่าง อีกอย่างคุณต้องใส่ใจในอาหารของคุณ เพราะว่า “คุณทำแต่คุณไม่ได้กิน” คุณให้ลูกค้าเป็นคนกิน คุณต้องใส่ใจตั้งแต่ความสะอาด วัตถุดิบที่เอามาใช้ หรือสิ่งที่คุณจะใส่ลงไปเพิ่มเติมว่ามันเหมาะสมไหม มันใช้ได้ไหม คุณต้องนึกถึงคนกินด้วย
อยากให้เชฟฝากข้อคิดเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับคนที่อยากเป็นเชฟ หรือว่าอยากเริ่มต้นทำอาหารหน่อยค่ะ
อย่างแรกนะครับ อย่างที่บอกคือ ต้องมีใจรัก สองคุณต้องคิดว่าอาหารที่คุณทำ เหมือนคุณกินเองเหมือนที่ครอบครัวคุณกิน ไม่ใช่คุณทำแต่คุณไม่กิน คุณให้คนอื่นกินเหมือนเป็นหนูทดลองของคุณ ต้องมีจรรยาบรรณในสายอาชีพ เพราะว่าอย่างที่บอกคือ คนที่มากินอาหารเราเค้าก็ “เสี่ยง” ที่มากินอาหารเรา อย่างแรกเสี่ยงคือ อร่อยไหม อย่างที่สองปลอดภัยไหม ถ้าสองอย่างนี้ได้ อย่างที่สามที่ตามมา คือ เค้าชอบ ถูกใจ แล้วก็บอกต่อ อย่างนี้คุณก็จะอยู่ในสายอาชีพของคุณได้ยาวเลย ไม่ใช่ว่าคุณทำแบบไม่สนใจ คุณทำส่ง ๆคุณทำแบบไม่นึกถึงอะไร เอาแค่จบไปในงานของคุณ มันไม่ใช่ “คุณต้องมีใจแล้วก็ต้องนึกถึงคนกินด้วย”
บทความแนะนำอื่นๆ:
บุกครัว เชฟโป้ง ฐาปกรณ์ ชินะวาสี Food Entertainer
เชฟปู ปูริดา ธีระพงษ์ เชฟหญิงแกร่งผู้ไม่เคยฝ่ายแพ้ให้กับชายใด
เชฟชิ้ง กนกวรรณ อัศวานุชิต กว่าจะมาเป็นบล็อกเกอร์อาหาร
เชฟปิง สุรกิจ เข็มแก้ว Chef หนุ่มไฟแรง ฉายาเชฟกระทะหล่อขวัญใจใครหลายๆคน
#ACuisine #เอคูซีน #Openkitchen
อยากกิน อยากฟิน อยากทำ อย่าลืมติดตาม A Cuisine (เอคูซีน)
📌Website : https://goodlifeupdate.com/healthy-food
📌Line : http://line.me/ti/p/~@goodlifeupdate
📌Instagram : instagram.com/acuisine.th/
📌Pinterest : https://www.pinterest.com/AcuisineTH
Based on 107 Review(s)
