แนวทางการรักษา
เนื่องจากโรคพาร์กินสันเป็นโรคเรื้อรังชนิดที่รักษาไม่หายขาด ผู้ป่วยจำเป็นต้องรับยาและรักษาไปตามอาการตลอดชีวิต ภายใต้การดูแลของแพทย์ โดยแพทย์ได้แบ่งแนวทางในการรักษาไว้ดังนี้คือ
รักษาโดยการใช้ยา
ซึ่งแม้ว่ายาจะไม่สามารถทำให้เซลล์สมองที่ตายไปแล้วฟื้นตัวหรือกลับมางอกทดแทนเซลล์เดิมได้ แต่การรักษาโดยการใช้ยาจะทำให้สารเคมีโดมีนในสมองมีปริมาณเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย โดยยาที่ใช้ในปัจจุบันมี 2 กลุ่มคือ ยากลุ่ม LEVODOPA ซึ่งเมื่อยาชนิดนี้เข้าสู่ร่างกายแล้ว จะถูกแปลงเป็นสารโดปามีนเพื่อเสริมเซลล์สมอง ที่ไม่สามารถผลิตสารดังกล่าวได้มากพอ และยากลุ่ม DOPAMINE AGONIST ซึ่งออกฤทธิ์โดยเลียนแบบผลของโดปามีนในการนำส่งสัญญาณจากเซลล์ประสาทหนึ่งไปยังเซลล์ประสาทหนึ่ง ซึ่งในการใช้ยาแต่ละชนิดขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยจากแพทย์ตามความเหมาะสมของผู้ป่วยเป็นหลัก
การทำกายภาพบำบัด
จุดมุ่งหมายของการรักษาคือ เพื่อให้ผู้ป่วยกลับคืนสู่สภาพชีวิตทีใกล้เคียงคนปกติมากที่สุด ซึ่งมีหลักวิธีปฏิบัติง่ายๆคือ การพยามทำกายภาพบำบัดด้วยการฝึกเดิน การฝึกพูด ทั้งนี้ผู้ป่วยต้องได้รับการเอาใจใส่จากคนรอบข้างในการพัฒนาฟื้นฟูด้านร่างกายและจิตใจอย่างเต็มที่
การผ่าตัด
ซึ่งการผ่าตัดโดยมากจะได้ผลดีในผู้ป่วยที่มีอายุน้อยและมีอาการผิดปกติไม่มากนัก หรือในผู้ที่อาการแทรกซ้อนจากยาที่ใช้มาเป็นระยะเวลานานๆ เช่น อาการสั่นรุนแรง หรือมีการเคลื่อนไหวแขน ขามากผิดปกติ เป็นต้น
นอกจากนั้นการออกกำลังกายมีความสำคัญเป็นอย่างมากสำหรับผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสัน เพราะสามารถจะทำให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลายและเคลื่อนไหวร่างกายในชีวิตประจำวันได้ดีขึ้น ซึ่งอาจทำได้หลายวิธี เช่น การวิ่งเหยาะๆ การเดินเร็วๆ ขี้จักรยาน หรือว่ายน้ำ เป็นต้น
แม้ว่าโรคพาร์กินสันมักจะเกิดขึ้นได้กับคนสูงวัย แต่อย่าลืมว่า การเตรียมพร้อมรับมือกับสารพัดโรคอยู่เสมอ โดยการดูแลสุขภาพของตัวเอง ทั้งการออกกำลังกาย กินอาหารที่ถูกต้อง ทำจิตใจให้ผ่องใสไม่เครียดกับชีวิต ย่อมดีกว่าการที่จะปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยไม่ทำอะไรเลยนะครับ
เพราะโรคบางโรค เมื่อรอให้ถึงตอนแก่แล้วค่อยมาหาทางรักษา บางครั้งมันก็สายไปเสียแล้ว
ขอขอบคุณโรงพยาบาลศิริราช เอื้อเฟื้อข้อมูล
บทความน่าสนใจอื่นๆ
เทคนิคยืน เดิน นั่ง เพื่อผู้ป่วยพาร์กินสัน
ออกกำลังกายวันละนิดพิชิตพาร์กินสัน
ใจสุข ยิ้มสู้พาร์กินสัน ( ฉบับฟรุ้งฟริ้ง )
