พระอนุรุทธะ

เรื่องอานิสงส์ของการอนุโมทนาบุญ ในพระไตรปิฎก เล่มที่ 26 ข้อ 44 ได้กล่าวถึงการอนุโมทนาบุญของเพื่อนนางวิสาขาไว้

นางฟ้าถวาย ผ้าบังสุกุล พระอนุรุทธะ ด้วยบุญแต่ชาติปางก่อน ทำให้นางฟ้าชาลินีพบกับพระสวามีของนางอีกครั้ง แต่ครั้งนี้นั้นนางจะสมหวังหรือไม่ ติดตามได้ในเรื่อง… นางฟ้าถวาย ผ้าบังสุกุล พระอนุรุทธะ ครั้งพระอนุรุทธะบรรลุเป็นพระอรหันต์แล้ว พำนักอาศัยปลีกวิเวกในป่านอกเมืองแห่งหนึ่ง ในเขตแคว้นโกศล นางฟ้านางหนึ่งนามว่า “ชาลินี” ผ่านมาในป่านี้ได้พบพระอนุรุทธะก็จดจำได้ว่าพระองค์คือพระสวามีของนางเมื่อในอดีตชาติ นางฟ้าชาลินีพยายามให้พระเถระระลึกถึงชาติก่อนที่เคยเป็นสามีภรรยากัน พระเถระจึงกล่าวว่า “นางเทพธิดาผู้ขลาดเขลา สังขารทั้งหลายล้วนไม่เที่ยง มีความเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดแล้วย่อมดับไป การระงับสังขารเท่านั้นคือความสุข บัดนี้เรากลับไปอยู่ร่วมกับเจ้าเฉกเช่นแต่ก่อนมิได้ ตัณหาไม่ต่างจากตาข่ายที่ลัดเราไว้ การเวียนว่ายตายเกิดไม่มี ภพใหม่ก็ย่อมไม่มีอีกแล้วเช่นกัน” นางฟ้าทราบทันทีว่าพระเถระบรรลุอรหันตผลแล้ว คงยากที่จะกล่อมจูงใจให้กลับไปเป็นดั่งวันวาน นางจึงกราบลาแล้วกลับไปยังวิมานของนาง แต่นางก็ยังไม่ตัดขาดจากพระอนุรุทธะอย่างสิ้นเชิง วันหนึ่งพระอนุรุทธะกำลังแสวงหาผ้าบังสุกุลจากเพื่อนำมาย้อมทำเป็นจีวร นางฟ้าชาลินีทราบจึงเนรมิตผ้าทิพย์ขึ้นมา 3 ผืน ตั้งใจจะถวายพระเถระ แต่แกรงว่าพระเถระจะไม่รับ นางจึงนำไปซุกไว้ในกองฝุ่น แล้วจัดชายผ้าให้พ้นออกมาหน่อย เพื่อให้พระเถระสังเกตเห็นว่ามีผ้าอยู่ตรงนี้ พระอนุรุทธะเห็นชายผ้าของผ้าผืนหนึ่งโผล่ออกมา ก็ค้นและปัดฝุ่นออก พบว่าเป็นผ้าผืนดีที่มีคนทิ้งไว้ จากนั้นท่านจึงนำผ้าทิพย์ทั้ง 3 ผืนนี้ไปย้อมสีทำเป็นวีจร   หนังสือ พระอนุรุทธะ มหาสาวกผู้เป็นเลิศทางด้านทิพยจักษุ  เรียบเรียงโดย น.ชนินาถ Photo by photo-nic.co.uk […]