ซีเคร็ต

“ทำซ้ำ ย้ำให้ได้ดี” ข้อคิดสะกิดใจ โดย พระไพศาล วิสาโล กิจวัตรหรือการปฏิบัติที่ซ้ำ ๆ ทุกวัน (ทำซ้ำ) แม้เรารู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าเบื่อ อย่างการเดินจงกรมก็เดินกันเป็นชั่วโมง สร้างจังหวะก็สร้างกันเป็นชั่วโมง ทั้งวันมีแต่การสร้างจังหวะเดินจงกรม สำหรับคนเริ่มต้นใหม่ ๆ ก็อาจรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ มองว่ามันเป็นเรื่องซ้ำซาก แต่ถ้าพิจารณาให้ดีก็จะพบว่า ที่ชีวิตเราเจริญได้ก็เพราะการทำสิ่งซ้ำ ๆ อย่างการหายใจเข้า-ออก ก็ทำซ้ำอยู่แค่นี้แหละทั้งวันทั้งคืน เรามีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะการหายใจเข้า-หายใจออกแค่สองจังหวะเท่านี้แหละ ในทำนองเดียวกัน หัวใจเราก็เต้นแล้วเต้นอีก ก็เต้นซ้ำ ๆ กันไม่รู้กี่ล้านครั้งแล้ว ทีนี้ลองมาคิดเล่น ๆ ดูว่า ถ้ามันเต้นผิดจังหวะ หรือเปลี่ยนจังหวะเพราะมันเบื่อ มันอยากจะเต้นจังหวะใหม่ ๆ บ้าง เรานั่นแหละที่จะเดือดร้อน แม้แต่การเรียนหนังสือของเรา เราจะเขียน ก ไก่ ข ไข่ ได้ ก็เพราะเราทำซ้ำ ๆ นับร้อย ๆ ครั้ง จะท่องศัพท์จะท่องอาขยานก็ต้องท่องซ้ำ ๆ ศัพท์บางตัวกว่าจะจำได้ต้องท่องจำนับร้อย ๆ ครั้ง […]

ปิ่น เก็จมณี ใจบุญสร้างตู้ “ปิ่นโตปันอิ่ม” ช่วยเหลือคนที่ตกทุกข์ได้ยากได้อิ่มท้อง ปิ่น เก็จมณี วรรธนะสิน จัดทำตู้ปันสุขและตั้งชื่อตู้ว่า “ปิ่นโตปันอิ่ม” เพื่อบรรจุอาหารแห้งและน้ำดื่มให้คนที่ตกทุกข์ได้ยากนำไปกินช่วยคลายหิวในระหว่างที่สถานการณ์โรคโควิด-19 กำลังระบาด         เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา ปิ่น-เก็จมณีได้โพสต์รูปถ่ายพร้อมข้อความลงในอินสตาแกรมว่า  “ปิ่นโต พร้อมเสิร์ฟ นะคะ พรุ่งนี้ ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหมู่บ้านปัญญา ให้ไปวางตู้ที่หน้า ปัญญา P1 นะคะ ขอเชิญเพื่อน ๆ พี่น้อง ที่จะมารับ และ เติมอิ่ม ใช้บริการได้เลยนะคะ สาย ๆ วันจันทร์ ปันอิ่มกันค่ะ”     ต่อมาเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา ตู้ปิ่นโตปันอิ่มก็ได้บรรจุของจนเต็ม ซึ่งคุณปิ่นได้โพสต์ลงในอินสตาแกรมว่า “ของเต็มตู้แล้วนะคะ หน้าปัญญา P1 เชิญบอกต่อกันนะคะ […]

น้องกัน เด็กสู้ชีวิต ขายผลไม้ หาทุนเรียน สู้โควิด เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา ข่าวสดได้รายงานข่าวว่า ที่บ้านแม่ต๋ำ หมู่ 7 ตำบลน้ำแวน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา มีเด็กชายขายผลไม้ เพื่อ หาทุนเรียน หนังสือในช่วงโรคโควิด-19 ระบาด เด็กชายสู้ชีวิตคนนี้คือ ด.ช.กานต์ธีรา พรหมจันทร์ อายุ 13 ปี ยืนขายผลไม้อยู่ข้างทาง ซึ่งผลไม้ที่นำมาขายนั้นมีหลายอย่างด้วยกัน เช่น มะไฟและมะม่วง โดยมีนางบัวจิน พรหมจันทร์ อายุ 39 ปี มารดา ยืนเฝ้าลูกชายขายของอยู่ด้วย ด.ช.กานต์ธีรา พรหมจันทร์ หรือ น้องกัน เล่าว่า ครอบครัวของน้องมีด้วยกัน 4 คน คือ พ่อ แม่ ตนเอง และน้องชาย อายุ 5 ขวบ […]

น้ำใจจากชาวการบินไทย แบ่งปันอาหารให้ผู้โดยสารไนจีเรียที่ตกค้างในสนามบิน เรื่องราวน้ำใจของพนักงานการบินไทยที่มีต่อผู้โดยสารตกค้างชาวไนจีเรีย 3 คน กำลังเป็นที่ชื่นชมในโลกโซเชียล โดยพนักงานได้นำอาหารและน้ำไปมอบให้ และได้พูดคุยจนทราบว่า ผู้โดยสารต้องการอาบน้ำและอยากได้เสื้อผ้า ผู้โดยสารหนุ่มไนจีเรียทั้งสามต้องติดอยู่ในสนามบินประเทศไทย เนื่องจากสถานการณ์การแพร่กระจายของโควิด-19 นานกว่า 2 เดือนแล้ว เพราะทางประเทศไนจีเรียมีมาตรการล็อกดาวน์ และเป็นผู้โดยสารที่มาแวะต่อเครื่องเท่านั้น จึงไม่มีวีซ่าเข้าไทย นอกจากนี้ทั้งสามยังไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Puengphak Praphaporn ได้นำเรื่องนี้มาโพสต์ในเฟซบุ๊ก มีข้อความดังนี้   น้ำใจเล็กๆน้อยๆจากพวกเราชาวการบินไทย “มะปราง (อัจฉรา โสภิต) โอ๋ คุณโบ พี่พงศ์ทร” มอบให้แด่ผู้โดยสารตกค้างชาวไนจีเรียในตัวอาคารผู้โดยสาร มีไก่ทอด น้ำ นม และขนมปัง มาฝากให้ผู้โดยสารทั้ง 3 คน มีโอกาสได้คุยสัมภาษณ์พวกผู้โดยสารเหล่านั้นพบว่า เค้าอยู่ในนี้มาร่วม 2 เดือนแล้วและยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่าา แต่มีเจ้าหน้าที่ secure ของสายการบินคอยดูแลอยู่ จากการคุยกันพบว่า ผู้โดยสารอยากอาบน้ำและอยากได้เสื้อผ้า ถ้าเพื่อน ๆ อยากช่วยก็สามารถบริจาคเสื้อผ้าที่ไม่ใส่แล้วสภาพดีหน่อยฝากโอ๋มาได้นะ ขอรับไม่เยอะนะคะ กับค่าอาบน้ำสอบถามตรงห้องอาบน้ำในสนามบินในส่วนของ miracle lounge […]

กชณถกล เชาวน์เจริญ ทายาทร้านโชห่วยยอดกตัญญู ร้าน เสาวนีย์ ซำหว้า เป็นร้านโชห่วยแห่งหนึ่งในจังหวัดปราจีนบุรี ที่กล้าปรับตัวและพัฒนาเพื่อให้อยู่รอดได้ในระบบการค้ายุคใหม่ ด้วยความทุ่มเทของผู้หญิงคนหนึ่ง “ กชณถกล เชาวน์เจริญ ” ซึ่งอยากทำความฝันของคุณแม่ให้กลายเป็นจริง รวมทั้งดำเนินธุรกิจของครอบครัวอยู่บนหลักทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง รัชกาลที่ 9 อีกด้วย ” หลังเรียนจบจากคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ก็ได้ไปทำงานหลายแห่ง จนในที่สุดมาได้งานเป็นพนักงานขายที่โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร ไม่นานก็เลื่อนไปทำการตลาด จากนั้นเลื่อนมาทำการตลาดต่างประเทศ เราอยากไปต่างประเทศ เลยไปปรึกษาพี่ต้อม-ภญ.สุภาภรณ์ ปิติพรว่า อยากไปต่างประเทศสักครั้ง พี่ต้อมก็สนับสนุนให้ไปเปิดบูธขายสมุนไพรที่สถานเอกอัครราชทูตไทย ณ สิงคโปร์ เราดีใจมากเพราะเป็นการได้ไปต่างประเทศครั้งแรก จากนั้นเลยมีแรงบันดาลใจอยากพูดภาษาอังกฤษให้ได้คล่อง ๆ จึงชอบไปดูทุนการศึกษาต่างประเทศที่ร้านขายหนังสือ เมื่อทราบว่ามีโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่อินโดนีเซียชื่อว่า “DARMASISWA SCHOLARSHIP PROGRAM 2006/2007” ซึ่งมีอีก 40 ประเทศเข้าร่วมด้วย เราเลยให้พี่ที่อภัยภูเบศร และครูชาวฟิลิปปินส์ที่มาอุดหนุนที่ร้านบ่อย ๆ ช่วยตรวจภาษาอังกฤษให้ เพราะต้องทำเอกสารสมัครเป็นภาษาอังกฤษส่งไปสมัคร ”   เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในต่างประเทศ ” เราติด […]

จะดับ ความอยากได้ อยากมี ได้อย่างไร ธรรมะรู้ทันกิเลสจาก พระอาจารย์ชาญชัย อธิปัญโญ ความอยากได้ อยากมี อยากเป็นถ้ามันถูกทำนองคลองธรรมไม่ผิด เพราะชีวิตของเรามันต้องหล่อเลี้ยงด้วยวัตถุ เพราะ เพราะร่างกายมันต้องใช้วัตถุบริโภค ร่างกายเป็นธาตุ 4 อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย เครื่องใช้ไม้สอยก็เป็นธาตุ 4 ธาตุ 4 มันต้องตอบสนองบริโภคด้วยธาตุ 4 แต่ร่างกายของเรา อย่าลืม นอนมันก็นอนในที่จำกัดเท่านั้นแหละ ห้องออกกว้างใหญ่ เตียงออกกว้างใหญ่ แต่ร่างกายมันก็มีพื้นที่ที่จะนอนอยู่ในที่จำกัด มันจะดิ้นไปในเตียงกว้างใหญ่ได้ตลอดทั้งคืนได้ยังไง ใช่ไหม กินเนี่ย กระเพาราะของเราก็รับได้ในขีดจำกัดเท่านั้เนเอง นั่งรถโก้แค่ไหน มันก็นั่งในที่จำกัด ที่ก้นของเราหย่อนลงไปเท่านั้นแหละ ร่างกายของเรามันมีลิมิต มันมีขีดจำกัด แต่สิ่งที่เราไม่จำกัดเลยก็คือจิตใจ จิตใจมันไม่มีขีดจำกัด มันไม่มีลีมิต มันไม่อิ่ม ไม่เบื่อ ไม่เพียงพอต่อตัณหา มันดิ้นรน เสาะ แส่ แล้วก็ซัดส่ายไปหาตัณหา เพราะมันเป็นทาสแห่งตัณหา ปฏิเสธวัตถุมันก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะวัตถุนี่เป็นเครื่องยังชีพ เป็นเครื่องรองรับความเป็นอยู่และก็วัตถุเป็นเครื่องรองรับ กิจการงานอาชีพของเราก็ต้องใช้วัตถุนี่แหละ แต่จะหา […]

เมื่อรู้สึกแพ้แล้ว ใจเป็นทุกข์ ควรทำอย่างไร ธรรมะให้ข้อคิดดี ๆ โดย พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ บางคนไม่ยอมพ่ายแพ้ คิดแต่จะเอาชนะเพียงอย่างเดียว แต่พอต้องแพ้ขึ้นมา ใจเป็นทุกข์ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ใครที่เป็นแบบนี้แล้วกำลังทุกข์อยู่กับความพ่ายแพ้ อยากให้ลองเปลี่ยนความคิดและมองความพ่ายแพ้เสียใหม่ มันอาจเป็นความโชคดีก็ได้ พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญได้กล่าวไว้ดังนี้ ชีวิตไม่ได้มีด้านเดียว บางทีก็ล้มบ้าง แพ้บ้าง อะไรก็ได้ไม่จำเป็นต้องไปชนะตลอด มันมีรสชาติแห่งชีวิต ถ้าชนะตลอด เกรดเอตลอด เกรดสี่ตลอด เกียรตินิยมตลอด ไม่ค่อยมีรสชาติ ไม่ค่อยตื่นเต้นแล้ว บางทีถ้ามองว่าเป็นสีสัน สีสันแห่งการใช้ชีวิต มีแพ้บ้าง ชนะบ้าง แม้แต่นักมวยบางคน เขาชนะมาตลอดบางทีเขารู้สึกว่ามันจืดชืดมากเลย  แต่บางทีพอเจอแพ้บ้าง เขารู้สึกว่ามีแรงบันดาลใจอะไรบางสิ่งบางอย่าง แล้วก็จะได้ประสบการณ์ในความพ่ายแพ้ แล้วก็ได้เห็นจิตเห็นใจอะไรบางอย่าง แต่สุดท้าย ถ้าในแง่อยากฝากสำนวนไว้ก็คือว่า   “ ชนะได้เพราะไม่เอาชนะ บุคคลเมื่อไม่อาจพ่ายแพ้ ใหญ่ไม่พ่ายแพ้หมดจด ถ้าไม่อาจพ่ายแพ้ นั่นนับเป็นความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ ”   เราจะมีความดิ้นรนทางใจอย่างเหลือประมาณที่จะกันทุกวิถีทาง เพื่อไม่ให้พ่ายแพ้ เพื่อรักษาความเป็นเลิศ ความเป็นหนึ่ง เพื่อที่จะต้องชนะ […]

ตัวแทนปู-ไปรยาลงพื้นที่ช่วยเหลืออดีตดารารุ่นใหญ่ เนตรดาว นภาพรรณ อดีตดาราหญิงเซ็กซี่อย่าง เนตรดาว นภาพรรณ ได้รับความช่วยเหลือจากทีมมูลนิธิร่วมกตัญญู ซึ่งนำโดยบิณฑ์ และเอกพันธ์ บันลือฤทธิ์ เธออยู่ในสภาพที่น่าเป็นห่วง คือป่วยจนต้องเสียขาไปหนึ่งข้าง ทำให้ดาราสาวอย่าง ปู-ไปรยาอยากช่วยเหลือ จึงส่งตัวแทนเข้าไปช่วย     เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา ผู้ใช้อินสตาแกรมชื่อว่า “@kttob91” ได้โพสต์รูปถ่ายพร้อมข้อความว่า “วันนี้เป็นตัวแทนคุณปูไปรยา @prayalundberg ลงพื้นที่ชุมชนอุทัยรัตน์ ได้เจอคุณแม่เนตรดาว นักแสดงสุด sexy ในอดีต รอยยิ้มแห่งความสุขจากผู้ให้ถึงผู้รับ คุณแม่ตอนสาว ๆ ๆ สวยมาก ได้พูดคุยกันนาน แม่มีพัดลม 1 ตัว เตียงนอนไม่มี อาศัยอยู่บ้านเช่าในชุมชนมา 10 กว่าปี ขาแม่ถูกตัดขา 1 ข้าง ได้ส่งกำลังใจให้คุณแม่เนตรดาวมีสุขภาพแข็งแรง”     ซีเคร็ตขออนุโมทนากับคุณปู-ไปรยาด้วยค่ะ   ที่มาและภาพ : […]

“แกร็บคุณตา” กลัวคุณยายเหงา ชวนซ้อนท้ายไปส่งอาหารด้วยกัน เป็นอีกเรื่องราวน่ารักน่าประทับใจที่กำลังถูกพูดถึงและกลายเป็นกระแสแชร์สนั่นในโลกโซเชียล เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Phakhanut Blackbox ได้โพสต์ภาพของคุณตาที่จังหวัดภูเก็ต ขับแกร็บส่งอาหารเดลิเวอรี่ โดยมีคุณยายนั่งซ้อนท้ายไปส่งอาหารด้วยกัน โดยระบุข้อความไว้ว่า   ความน่ารักของพี่ Grab วันนี้ มาเป็นคู่เลย “ลุงไม่อยากเป็นภาระลูกหลาน ยังมีแรงก็ทำไป(หัวเราะ) ป้าแกอยู่บ้านคนเดียวกลัวแกเหงาชวนมาเป็นเพื่อน” #อายุเป็นเพียงตัวเลข ลุงแกว่างี้ น่ารักที่สุด   ความน่ารักของพี่Grapวันนี้. มาเป็นคู่เลย“ลุงไม่อยากเป็นภาระลูกหลาน… Posted by Phakhanut Blackbox on Friday, May 15, 2020   นอกจากความน่ารักของคุณตากับคุณยายแล้ว ทั้งสองท่านก็ยังสู้ พยายามทำงานหาเลี้ยงชีพถึงแม้จะอายุมากแล้ว ซีเคร็ตขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ   ขอบคุณที่มา : เฟซบุ๊ก Phakhanut Blackbox Secret Magazine (Thailand) บทความน่าสนใจ เชฟตกงานเพราะโควิด ใช้เงินเยียวยา 5 พัน ทำรถเข็นขายอาหารสู้ชีวิต ชื่นชม “ยายแอ๊ด” […]

อะไรคือ ตัวกำหนด การเกิดของสรรพสิ่ง โดย ดร.สนอง วรอุไร ทุกการเกิดขึ้นมาของสรรพสิ่งล้วนมีเหตุและผล แต่เคยสงสัยไหมว่า อะไรเป็น ตัวกำหนด ว่าต้องเกิดเป็นมนุษย์ เทวดา เดรัจฉาน อสูรกาย เปรต และสัตว์นรก ดร.สนอง วรอุไรได้ให้คำตอบไว้ดังนี้ กรรมเป็นตัวกำหนด ลูกทำกรรมดีไม่เบียดเบียน ไม่ฆ่าสัตว์ อย่างหมา อย่าไปขังมัน อย่าไปล่ามมัน อย่าไปทุบตีมัน ปล่อยให้มันเป็นอิสระ อายุจะยืน ถ้าฆ่าสัตว์อายุจะสั้น เบียดเบียนสัตว์ก็เจ็บไข้ได้ป่วย นั่นมันอยู่ที่กรรมทั้งนั้นแหละลูก ไม่มีอะไรบังเอิญสักอย่าง หนูอยากอายุยืน คุณย่า คุณแม่ อายุ 90-100 อะไรอย่างนี้ สาธุ ๆ เลยรักษาไว้ดี ๆ กรรมหมายถึงการกระทำ มนุษย์ทำกรรมไว้ 3 ทาง กาย วาจา และใจ ที่เขาเรียก กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ถ้าเราทำสั่งสมไว้ พอทำแล้วมันจะเก็บสั่งสมในจิต ด้วยเหตุนี้ผู้รู้จึงให้ไปพัฒนาจิตให้มีสติ […]

การ เห็นธรรมในธรรม เป็นอย่างไร ธรรมะเข้าใจธรรมชาติจาก หลวงพ่อเอี้ยน วิโนทโก เราอาจเคยได้ยินคำว่า ” เห็นธรรมในธรรม ” ซึ่งเป็นคำที่ใช้ในการปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 ในขั้นที่ 4 คือ “ธัมมานุปัสสนา” อยากชวนทุกท่านมาทำความเข้าใจการเห็นธรรมในธรรม เพื่อให้เข้าใจแนวทางการปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 มากยิ่งขึ้น โดยหลวงพ่อเอี้ยน วิโนทโก การเห็นธรรมในธรรมว่าธรรมนี้เป็นอนิจจัง เป็นอนัตตา เป็นสัญญตา ว่างจากตัวตน นี่มีแต่ว่างทั้งนั้นเลย ทีนี้เราจะเห็นว่า คน ๆ หนึ่ง มีธาตุสี่ คือ ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟ และธาตุลม ตายแล้วไปไหน ดินก็กลับไปสู่ดิน อย่างเราเห็นเวลาตายแล้ว แล้วเป็น ๆ ทำไมเราไม่เห็น ที่เรากินอาหารเข้าไปมันดินทั้งนั้นแหละ มันเกิดมาจากดิน แล้วมันตายลงไปกลายเป็นดิน เหงื่อไคลอะไรที่มันออกไปก็เป็นดินทั้งนั้น เรามองไม่เห็น ทั้งที่จริง เข้าไปแล้วก็ออกมาเป็นดิน ที่เป็นน้ำเข้าไปก็ออกมาเป็นน้ำ ออกซิเจน คาร์บอน มันเข้าไปออกมา นี่มันเป็นลม […]

คนขับรถตู้ตกงานเพราะโควิด ใช้เงินเยียวยาลงทุน เปิดท้ายขายทุเรียน เลี้ยงชีพ สาวขับรถตู้ต้องตกงานเพราะสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 จึงดิ้นรนหาเลี้ยงชีพด้วยการนำเงินเยียวยาจากรัฐบาล มาลงทุน เปิดท้ายขายทุเรียน     คนขับรถตู้ใจสู้ผู้นี้คือ นางสาวบุษบา ไชยสาร อายุ 35 ปี ก่อนหน้านี้เป็นพนักงานขับรถตู้สายกรุงเทพ-ระยอง มีประชาชนใช้บริการมากพอสมควร ต่อมาเมื่อเกิดการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 ก็ทำให้ไม่มีคนมาใช้บริการรถตู้โดยสาร ไม่มีรายได้ เพราะคนส่วนใหญ่ออยู่บ้านไม่เดินทางออกไปไหนตามนโยบายของรัฐบาล หยุดเชื้อ เพื่อชาติ     เมื่อเธอได้รับเงินเยียวยาจากรัฐบาลจึงตัดสินใจนำเงินไปต่อยอด  โดยได้ไปลงทุนซื้อทุเรียนจากจังหวัดจันทบุรี มาขายที่เมืองพัทยา และจอดเปิดท้ายรถตู้ขายทุเรียนภายในซอยเพนียดช้าง เมืองพัทยา ต.หนองปรือ อ.บางละมุง จ.ชลบุรี บางวันก็มีลูกค้าบ้าง ก็พอขายได้ แต่บางวันก็เงียบมาก แต่ก็ยังดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ     ซีเคร็ตขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ   ขอบคุณที่มา : สยามรัฐ Secret Magazine (Thailand) บทความน่าสนใจ เชฟตกงานเพราะโควิด ใช้เงินเยียวยา 5 พัน ทำรถเข็นขายอาหารสู้ชีวิต ชื่นชม […]

“ยึกยือ” ศิลปะภาวนาพัฒนาจิต ดร.พลเดช วรฉัตร ดร.พลเดช วรฉัตร อดีตเอกอัครราชทูต ณ กรุงโคลัมโบ ที่ใช้เวลาหลังวัยเกษียณกับการภาวนาด้วยงานศิลปะที่ตนเองค้นพบ ลายเส้นที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความงามของทะเลมัลดีฟส์ ซึ่งท่านเรียกว่า “ยึกยือ” งานศิลปะนี้ช่วยให้ผู้วาดพัฒนาจิตได้อย่างไร   การปฏิบัติธรรมคือเครื่องมือพัฒนาจิต การพัฒนาจิตต้องรู้วิธีการเหมือนกับเราเรียนวิทยาศาสตร์ คือต้องมีเครื่องมือและวิธีการแต่ที่เป็นอยู่คือการปฏิบัติธรรม เช่น นั่งสมาธิ หรือวิปัสสนา บางทีเป็นเรื่องยากและหลายคนเข้าใจผิดว่าการปฏิบัติธรรมต้องเข้าวัดไปนั่งสมาธิหลับตา ที่จริงแล้วการปฏิบัติธรรมคือการพัฒนาจิต เป็นการปฏิบัติกับจิต ก็มักจะนั่งสมาธิเพราะเห็นพระพุทธรูปอยู่ในท่านั่งมากที่สุดก็จริงที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ก็อยู่ในท่านั่ง แต่ที่จริงแล้วพระพุทธรูปในท่าเดิน ท่ายืน ท่านอนมีไหม ก็มี ดังนั้นไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน ล้วนทำสมาธิได้หมด การปฏิบัติธรรมจริง ๆ แล้วไม่จำเป็นต้องไปวัดอย่างเดียวเท่านั้นเพราะเราปฏิบัติที่ใจ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็สามารถสอดแทรกในชีวิตประจำวันได้เสมอ     บวชที่ใจ ครั้งหนึ่งผมเคยนึกเกลียดความทุกข์ เกลียดกิเลส มองว่าเป็นความไม่ดีของมนุษย์ เคยคิดจะบวช ถ้าไม่เจอวิปัสสนาก็คงจะบวชไปแล้ว ตอนนั้นคิดว่าจะหนีความทุกข์ หนีภัยสังคม ไปบวชดีกว่า แต่ก็พบว่าชีวิตของพระก็มีความทุกข์ มีกิเลสแบบพระไม่ต่างจากฆราวาส พอได้ฝึกวิปัสสนาทำให้มีสติรู้ว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจ จะอยู่ในสถานะใดก็ทำตรงนั้นให้ดีด้วยสติได้ ก่อนหน้านั้นเคยตระเวนไปศึกษาและอ่านเรื่องพลังจิต ไปแสวงหาอาจารย์จากที่ต่าง […]

ชื่นชม “ยายแอ๊ด” แบ่งเงินเยียวยา 5,000 บาท ซื้อของใส่ตู้แบ่งปันช่วยผู้ลำบากกว่า  “ยายแอ๊ด” หรือ นางสาวขนิษฐา บัวสกุล อายุ 63 ปี ชาวจังหวัดอ่างทอง กำลังเป็นที่ชื่นชมในโลกโซเชียล หลังจากแบ่งเงินเยียวยา 5,000 บาทของตัวเอง ไปซื้อของใส่ตู้แบ่งปันเพื่อช่วยเหลือผู้ยากไร้ซึ่งตั้งอยู่หน้าสถานีตำรวจ นายตำรวจพบเห็นจึงถ่ายคลิปด้วยความชื่นชมและนำมาโพสต์ในสังคมออนไลน์   ชาวโซเชียลต่างเข้ามาชื่นชมและแชร์คลิปดังกล่าว ซึ่งเป็นคลิปที่ยายแอ๊ดสวมเสื้อสีเหลือง นุ่งกางเกงสามส่วนสีเทา นั่งจัดเตรียมข้าวของที่ซื้อมาจำนวนมาก เช่น มาม่า ปลากระป๋อง แป้ง สบู่ และขนมขบเคี้ยว เพื่อใส่ตู้แบ่งปันที่ตั้งอยู่หน้า สภ.แสวงหา อำเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง ซึ่งขณะนั้นภายในตู้แบ่งปันมีของเหลืออยู่ไม่มากนัก พ.ต.ท.หมัดอุเส็น เหมาะสนิ สารวัตรสอบสวน สภ.แสวงหา มาพบเข้าจึงถ่ายคลิปและพูดคุยกับยายแอ๊ดทำให้ทราบว่า ยายแอ๊ดนำเงินเยียวยา 5,000 บาท จากรัฐบาลที่ช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์แพร่ระบาดโรคโควิด-19 มาซื้อของใส่ตู้แบ่งปันเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ทั้งที่ตัวเองก็ลำบาก แต่ยังคิดว่ามีผู้ที่ลำบากมากกว่า ยายแอ๊ดจึงได้แบ่งปัน   พ.ต.ท.หมัดอุเส็น เล่าว่า ยายแอ๊ดมีบ้านอยู่ในตลาดแสวงหา อาศัยอยู่กับแม่และน้องสาวที่เป็นครู ชอบเป็นจิตอาสามาช่วยทำงานที่ […]

เชฟตกงานเพราะโควิด ใช้เงินเยียวยา 5 พัน ทำรถเข็นขายอาหารสู้ชีวิต ผู้ใช้เฟซบุ๊ก “Doi Harnphanijaroen” ได้โพสต์ภาพและคลิปของเชฟโรงแรมดังในเชียงใหม่ ซึ่งตกงานมาได้ 2 เดือน เพราะผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 ออกมาเข็นรถขายอาหารริมทาง โดยระบุข้อความว่า   “ชีวิตต้องสู้ วันนี้ ขับรถกลับบ้านแถวตลาดเมืองใหม่ เห็น รถเข็น แต่แปลกใจ ทําไมใส่ชุดเชฟ เข้าไปคุยได้ความว่า เป็นเชฟโรงแรมดัง ตกงานมา 2 เดือน เจ้านายขอให้ออก ไม่ชอบขอข้าวใครกิน เลยมาขาย เราเลยสั่ง คะน้าหมูกรอบ ดูคลิปการผัดได้ ถามราคา บอก 30 บาท เราเลยให้ไป 40 บาท ชื่อ เชฟวัน เพิ่งเริ่มขายวันแรก ไม่รู้จะเข็นไปทางไหนบ้างในตัวเมือง ขอเบอร์ให้ละ 099-650-6397 เชฟวัน ใครอยากชิม ฝีมือเชฟ โทรถามกันเองนะครับ ผมขอตัวไป กินคะน้าหมูกรอบ แสนอร่อย ฝีมือเชฟวัน ก่อน […]

ปั๊บ-โปเตโต้ ลุยลงพื้นที่นำ ถุงยังชีพ ไปให้ชุมชนที่เดือดร้อน ศิลปินดารายังทำความดีเพื่อสังคมอย่างต่อเนื่องในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 นักร้องหนุ่ม ปั๊บ-โปเตโต้ เป็นหนึ่งในศิลปินที่ออกมาช่วยเหลือด้วยเช่นกัน โดยก่อนหน้านี้เขาและวงโปเตโต้ได้มอบเจลล้างมือและหน้ากากผ้าให้กับสมาคมคนตาบอดแห่งประเทศไทย (สามารถอ่านได้ที่ >>> วง “โปเตโต้” นำเจลล้างมือ-หน้ากากผ้ามอบให้สมาคมคนตาบอดแห่งประเทศไทย) ล่าสุดหนุ่มปั๊บได้ออกมาช่วยเหลืออีกครั้งด้วยการลงพื้นที่นำ ถุงยังชีพ ไปมอบให้กับคนในชุมชนที่ได้รับความเดือดร้อน     เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา หนุ่มปั๊บ-โปเตโต้ ได้ร่วมนำถุงยังชีพไปให้กับชุมชนที่ได้รับความเดือดร้อนในโครงการ “ใจถึงใจคนไทยไม่ทิ้งกัน” โดยมี “ฝันดี-ฝันเด่น” เป็นหัวเรือใหญ่ และเขาได้โพสต์ข้อความพร้อมรูปถ่ายลงในอินสตาแกรมว่า     “ วันนี้เป็นอีกครั้งที่ผมได้มีโอกาสตามไปสนับสนุนกลุ่มใจถึงใจคนไทยไม่ทิ้งกัน และพี่ๆ อส. เพื่อไปแจกถุงยังชีพตามชุมชนต่าง ๆ ตามบ้านเรือน ผมรู้สึกประทับใจในความใส่ใจกับทุกที่ที่พี่เขาไป และรู้สึกเป็นเกิยรติมาก ๆ ขอเป็นกำลังใจให้พี่ ๆ ทุกคนทำสิ่งดี ๆ ให้พี่ ๆ น้อง ๆ คนไทยกันต่อไปนะครับ  #ใจถึงใจคนไทยไม่ทิ้งกัน ”   […]

บุ๋ม ปนัดดา รับน้องคริสต์มาส ลูกพยาบาลที่เสียชีวิตในหน้าที่เป็น ลูกบุญธรรม  ไม่ว่าสังคมจะเกิดปัญหาอะไรขึ้น  บุ๋ม-ปนัดดา วงศ์ผู้ดี จะออกมาช่วยเหลือสังคมอยู่เสมอ อย่างกรณีพายุปาบึกที่นครศรีธรรมราช (สามารถอ่านได้ที่ >>> ดาราและจิตอาสา รวมกำลังช่วยเหลือผู้ประสบ ภัยพิบัติปาบึก ที่นครศรีธรรมราช) หรือให้การช่วยเหลือคณะแพทย์และบุคลากรของโรงพยาบาลที่ต้องปฏิบัติช่วยเหลือผู้ป่วยโควิด-19 (สามารถอ่านได้ที่ >>> บุ๋ม ปนัดดา วงศ์ผู้ดีทุ่มสุดตัวทั้งบริจาคและเป็นสะพานบุญ ส่งชุด PPE ถึงมือแพทย์สู้โควิด-19) ล่าสุดเธอได้รับเด็กน้อยคนหนึ่งเป็น ลูกบุญธรรม     เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา บุ๋ม ปนัดดาได้โพสต์ข้อความลงในอินสตาแกรมว่า “ ทุกท่านคะ วันนี้บุ๋มได้มีลูกบุญธรรมเพิ่มอีก 1 คน นั่นคือ น้องคริสต์มาส อายุ 4 ขวบ ลูกของพยาบาลที่เชียงรายที่เสียชีวิตจากการทำงานสู้ภัยโควิด แม้ว่าตัวแม่น้องจะป่วยด้วยโรคส่วนตัว แต่ถ้าการทำงานหนักในครั้งนี้มันส่งผลให้น้องเขาต้องทำงานหนักกว่าปกติ จนเป็นเหตุให้เสียชีวิต “ เมื่อวันที่ 5 เมษายนที่ผ่านมา เราทุกคนก็เข้าใจว่า ครอบครัวของน้องต้องได้รับการเยียวยา […]

ปัญหาธรรม : เราควรวางใจอย่างไร? กรณีมีคนหยิบของในตู้ปันสุขไปจนหมด “เวลานี้คนกำลังสนใจวิธีการให้โดยการตั้ง “ตู้ปันสุข” ให้คนที่สามารถแบ่งปันได้ นำอาหาร หรือของใช้จำเป็นมาใส่ไว้ในตู้ เพื่อให้คนที่ขาดแคลนมาหยิบไป แต่มีข่าวออกมาว่ามีคนตั้งใจมาโกยเอาของในตู้ปันสุขไปจนหมด ไม่เหลือให้คนอื่น เราควรวางใจอย่างไรกับเรื่องนี้ 1. ในฐานะของผู้ที่ติดตั้งตู้ 2. คนที่นำของมาบริจาคใส่ตู้ 3. คนทั่วไปที่อ่านข่าวนี้” พระครูธรรมรัต (ธนัญชัย เตชปัญโญ) แห่งวัดญาณเวศกวัน ได้ตอบปัญหาธรรมดังนี้   เราควรวางใจอย่างไร? ในกรณีมีคนตั้งใจมาโกยเอาของในตู้ปันสุขไปจนหมด ไม่เหลือให้คนอื่น   ในฐานะ ผู้ติดตั้งตู้ปันสุข นั้น ก็ต้องชัดในเจตนาของตนเอง ถ้าตั้งเจตนาไว้ถูกต้องสอดคล้องกับสิ่งที่ต้องการให้เกิดขึ้น ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์กังวลใจอะไร (เจตนาแบ่งปัน มีผู้มารับสิ่งที่แบ่งปัน) ถ้าการตั้งตู้ปันสุขคือการเปิดพื้นที่ให้ผู้คนที่มีกำลังทรัพยากรในการดำรงชีวิตมาก มีโอกาสได้เกื้อกูลแบ่งปันกับผู้ที่กำลังเผชิญความทุกข์ยากขาดแคลนเครื่องอุปโภคบริโภค ตู้ปันสุขก็ได้ทำให้เกิดสิ่งนี้ขึ้นแล้ว แต่ในการสร้างสรรค์สิ่งดีงามใด ๆ ก็ตามมักจะมีปัญหาและอุปสรรคเกิดขึ้นได้เสมอ ฉะนั้นเจตนาดีอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ เพราะผลที่ต้องการจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องมีเหตุปัจจัยถูกต้องเหมาะสม จึงต้องใคร่ครวญคิดค้นวิธีการด้วยปัญญา ซึ่งยังหมายรวมถึงความรู้เท่าทันสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นภายใต้เหตุปัจจัยอื่นๆ ที่ไม่อาจควบคุมได้ด้วย ในกรณีนี้ ผู้ตั้งตู้ปันสุขก็ต้องรู้เท่าทันว่าเหตุการณ์แบบนี้อาจจะเกิดขึ้นได้ ถ้าหากไม่ต้องการให้เกิดขึ้น ก็ต้องหาวิธีการป้องกันต่อไปเพื่อให้เจตนาหรือความตั้งใจดีนั้นสมประสงค์ เช่น หาวิธีการที่จะทำให้เกิดความละอายใจแก่ผู้ที่คิดจะมากอบโกย กักตุน […]