กังวลใจ

อาหารต้องห้าม ทําเครียด เราเชื่อว่า ความเครียด เกิดจากความทุกข์และกังวลต่อปัญหามากมายในชีวิต และหากพูดถึง ความเครียด ที่มักเกิดขึ้นกับร่างกายเรา อาจสังเกตได้จากคุณเคยนอนไม่หลับเพราะคิดมากหรือกังวลใจบ้างหรือเปล่า? เคยรู้สึกเหนื่อยหน่ายจนไม่อยากทำอะไรบ้างไหม? เคยมีอาการปวดหรือเกร็งกล้ามเนื้อบริเวณท้ายทอย หลัง หรือไหล่ ทั้งที่ไม่ได้ใช้แรงทำอะไรเลย? ถ้าในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมาคุณมีอาการเหล่านี้แสดงว่าคุณกำลังเริ่มเข้าสู่ภาวะความเครียดในระยะเริ่มแรกแล้ว แน่นอนว่าความตึงเครียดสร้างปัญหามากมายให้แก่ชีวิต แต่ความจริงแล้วอาหารที่เรานําเข้าปากก็ก่อเครียดได้เหมือนกัน คุณหมอทราวิส เลน สตอร์ก(Travis Lane Stork) แห่งรายการ The Doctors ทอล์คโชว์สุขภาพยอดนิยมแห่งประเทศสหรัฐอเมริกาให้ระวังการกินอาหารในชีวิตประจําวันที่อาจก่อให้เกิดความเครียดได้ อาหารเหล่านั้นได้แก่  โซดา คุณหมอสตอร์กกล่าวว่าปัจจุบันคนอเมริกันดื่มเครื่องดื่มผสมโซดาถึง52 เปอร์เซ็นต์ต่อปี ปกติแล้วโซดาจะประกอบด้วยน้ำตาลทรายขาว น้ำเชื่อมฟรักโทสจากข้าวโพด(Fructose Corn Syrup) ซึ่งทําให้ประสาทตึงเครียดได้ อาหารปลอดไขมัน หรือที่เรารู้จักกันในชื่อ Fat Free Food ปกติอาหารเหล่านี้จะไม่มีกลูโคสเลยจึงมีผลต่อระบบภูมิชีวิตและอารมณ์ทําให้เรารู้สึกเหนื่อยและเครียด ผลไม้และผักที่ปนเปื้อนยาฆ่าแมลง เพราะส่วนผสมที่ใช้ในยาฆ่าแมลงล้วนแล้วแต่บีบประสาททําให้เกิดความเครียดได้ น้ำตาลเทียม ซึ่งจะทําให้ปริมาณแคลอรีที่ร่างกายต้องการลดลงจนไม่เพียงพอ จึงทําให้เกิดความเครียด คุณหมอสตอร์กแนะนําให้กินอาหารที่ช่วยคลายเครียด เช่น ข้าวกล้องที่มีวิตามินบีบํารุงประสาท ถั่วต่างๆ ที่อุดมไปด้วยเซโรโทนิน โดยเฉพาะเมล็ดฟักทองหรือทานตะวัน ปลาทะเลที่เป็นแหล่งโอเมก้า-3 […]

กังวลใจ เรื่องใดก็เป็นทุกข์ในเรื่องนั้น ความกังวลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคืออะไร พระราชญาณกวี (ท่านปิยโสภณ) กล่าวว่า ทุกข์ของมนุษย์ส่วนใหญ่อยู่ที่ ความกังวลใจ กังวลใจ เรื่องอะไรก็เป็นทุกข์ในเรื่องนั้น แม้แต่เรื่องความรักซึ่งเป็นสิ่งประเสริฐสุดที่มนุษย์ต้องการ ตะเกียกตะกาย แสวงหาให้สมปรารถนามากที่สุด แต่เวลากังวลใจในรักก็มักจมอยู่ในรักนั้นอย่างลุ่มหลงมากที่สุด จนหาทางออกไม่พบ ปราชญ์ท่านจึงบอกว่า รักมากดูเหมือนสุขมาก ความจริงรักมากคือทุกข์มากนั่นเอง อารมณ์รักเป็นอารมณ์ที่ไม่เป็นจริง เป็นอารมณ์ปรุงแต่ง แม้แต่คำพูดหรือกวีที่เขียนพรรณนาความรักด้วยบทเพลงหรือกลอน ล้วนแต่เป็นเรื่องเกินจริงทั้งสิ้น ผู้ไม่ได้ใช้ชีวิตตามความเป็นจริง แต่ใช้อย่างละเมอเพ้อฝัน เขาจะประทับใจในช่วงเวลานั้น แม้จะเป็นเวลาสั้น ๆ แต่ในชีวิตจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ หนุ่มสาวที่มีความรัก จึงมักเพ้อฝันเกินจริง แต่พอได้อยู่ร่วมชีวิตกันจริง ๆ เห็นสภาพที่แท้จริงของชีวิตแล้ว ความกังวลใจย่อมเกิดขึ้น ข้าพเจ้ากำลังบอกท่านผู้อ่านว่า ความกังวลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรักก็คือการพลัดพราก เพราะไม่มีอะไรจะทำให้เราโศกเศร้าเสียใจได้เท่ากับการพลัดพรากจากคนรัก คนที่เราผูกพันมายาวนาน ฉะนั้น เวลามีรักท่านจึงสอนให้ทำใจไว้ด้วย เพราะวันหนึ่งจะต้องมีการพลัดพรากจากกัน ข้าพเจ้ามีประสบการณ์ มิใช่คนรัก แต่เป็นของรัก ข้าพเจ้าชอบสะสมปากการาคาแพงยี่ห้อดัง มีความสุขมากเมื่อได้เห็น ได้หยิบ ได้ใช้ แต่ก็ชั่วขณะเดียวเท่านั้น แค่รู้สึกดีใจว่ามีเท่านั้นเอง วันหนึ่งปากกาทั้งหมดเกือบ 100 ด้ามหายไป เพราะถูกขโมย ปรากฏว่ามีบรรยากาศหนึ่งเกิดขึ้นในชีวิตคือ เสียใจแวบหนึ่ง แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกโปร่ง โล่ง เบาสบายอย่างบอกไม่ถูก คิดว่าหายไปเสียได้ก็ดีเหมือนกัน คนอื่นจะได้ใช้ประโยชน์ อยู่กับเรามาตั้งนานก็ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร เขียนก็ไม่ได้เขียน ใช้ก็ไม่ได้ใช้ ยังต้องดูแลรักษาอีก เขาเอาไป ก็อาจใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ ขายก็ได้เงิน เขียนก็ได้สาระ คิดอย่างนี้ก็เลยหายกังวลใจ    ตั้งแต่นั้นมา เมื่อเวลาเกิดรักอะไร ก็นึกถึงการพลัดพรากเอาไว้ก่อนเสมอ เพื่อไม่ให้เกิดความกังวลใจ ที่มา : นิตยสารซีเคร็ต ภาพ : www.pexels.com บทความน่าสนใจ กินโพรไบโอติก แก้กังวลใจ Dhamma Daily: เพราะเหตุใดคนเราจึงมัก กังวลเรื่องความตาย อยู่ตลอดเวลา สารพัดสมุนไพรคลาย วิตกกังวล การพลัดพราก ความกังวลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรัก วิธีเช็ค โรคผื่นผิวหนังอักเสบ เสี่ยงมะเร็ง