อย่าดีเกินไปหรือเลวมากไป
คนเราเกิดมาบนโลกใบนี้ ไม่ต้องถึงขั้นต้องเป็นคนที่เพอร์เฟค เลิศเลอ ต้องดีแบบไม่มีที่ติ ไม่ต้องถึงขั้นนั้นก็ได้ค่ะ ขอแค่อย่าดีน้อยเกินไป ให้มีข้อดีอยู่ในตัวเองบ้าง และก็อย่าถึงกับเลวจนเกินไป มีข้อเสียสักเล็กน้อยก็ยังพอรับได้ เอาเป็นว่าเพิ่มความดี ลดความเลว ค่อยๆ ทำไปไม่ยากนักหรอกค่ะ ทำดีทำได้ไม่ยาก ลดสิ่งที่คิดว่าเลวลงก็ไม่ยากจนเกินไปเช่นกัน เดินสายกลาง มีดีบ้างเลวบ้างปะปนกันไป แต่ถ้าจะให้ดีก็มีดีมากกว่าเลวจะดีที่สุด
อย่าเอาแต่คิดอะไรลบๆ
คนเราถ้าวันๆ เอาแต่นั่งคิดลบชีวิตจะแย่ไปหมดทุกเรื่อง จะไม่มีวันได้ดี สมองของคนที่คิดจะเริ่มเสื่อมโทรมลงเรื่อยๆ จิตใจก็จะมีแต่ความขุ่นมัว ชีวิตจะพบกับความหงุดหงิด หาความสุขไม่เจอ ฉะนั้นเลิกเป็นพวกที่ทำตัวคิดลบกันเสียตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่าค่ะ เพราะคิดลบไปไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นมาเลย ความคิดลบๆ ทำให้สมองไม่คิดสิ่งที่สร้างสรรค์ เอาเวลามาคิดแต่ในเชิงทำลาย และสุดท้ายความคิดลบๆ ก็จะกลับมาทำร้ายตัวเราเอง
อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเอง
เอาจริงๆ แล้วในโลกนี้คงไม่มีใครหรอกใช่มั้ยคะที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง เพราะตัวเองคือคนที่หวังดีกับเรามากที่สุด คนที่ไม่รัก ไม่สนใจ หรือไม่เห็นค่าของตัวเอง จะไม่ค่อยสนใจตัวเอง ไม่ดูแลตัวเอง ไม่ใส่ใจในรายละเอียดชีวิตตัวเองในทุกๆ เรื่อง อย่าลืมนะคะว่าคนเราอยากให้คนอื่นเห็นค่าก็ควรเห็นค่าในตัวเองเสียก่อน และในขณะเดียวกันถ้าอยากให้คนอื่นมารักเรา เราก็ต้องรักตัวเองให้เป็น
อย่าหมกมุ่นอยู่กับความรัก
ไม่มีความรักก็ไม่ตาย เชื่อเถอะค่ะ เพราะถ้ามีความรักแล้วไม่ดี ก็อย่ามีเสียดีกว่า หรือถ้าอยากจะมีความรักดีๆ ก็จงทำชีวิตตัวเองให้ดีเสียก่อน อยากได้คนรักดีๆ ก็ทำตัวเองให้คู่ควรเสียก่อน หยุดดิ้นรนหรือแสวงหา เมื่อรู้ตัวเองว่ายังไม่มีค่าในสายตาใคร ก็อย่าไปดิ้นรน ทุรนทุรายที่จะเรียกร้องจากใครคนนั้นเลย เริ่มต้นเห็นค่าในตัวเองให้ได้ก่อน หมกมุ่นกับรักได้ แต่ขอให้เป็นรักที่เกิดจากการรักตัวเองก่อนดีกว่าค่ะ
