ผมมักถามตัวเองบ่อยครั้งว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
เป็นผลจาก เวรกรรม หรือการกระทำของผมเอง
เรื่องจริงของชายมากรัก ไม่มี เวรกรรม มีแต่ผลจากการกระทำของตัวเอง
ผมเกิดในครอบครัวที่มีฐานะยากจนเรามีกันสามคนพ่อแม่ลูก แต่ครอบครัวของเราไม่สมบูรณ์แบบเท่าใดนัก พ่อของผมติดสุราอย่างหนัก ส่วนแม่ก็เป็นผู้หญิงปากร้ายที่มักต่อว่าด่าทอพ่ออยู่เสมอ
ตอนผมเป็นเด็ก พ่อมักกลับบ้านมาด้วยสภาพเมามายและทำลายข้าวของจนแตกกระจาย ส่วนแม่ก็เอาแต่เท้าเอวด่าทอพ่อไม่ขาดปาก จนท้ายที่สุดความอดทนของพ่อก็หมดลง ท่านลงมือทำร้ายตบตีแม่จนได้รับบาดเจ็บหนัก ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปและไม่กลับมาหาเราสองแม่ลูกอีกผมจึงต้องอาศัยอยู่กับแม่เพียงลำพังสองคน
เมื่อขาดเสาหลักของครอบครัว แม่จึงต้องออกไปทำงานหารายได้นอกบ้านด้วยการรับจ้างทำงานสารพัด เพราะมีความรู้แค่ชั้นประถม ทำให้ท่านไม่มีทางเลือกมากนักกระนั้นแม่ก็พยายามส่งเสียให้ผมได้เรียนหนังสือแม้ต้องทำงานสายตัวแทบขาด
เราทั้งคู่อาศัยอยู่ในย่านที่มีแต่เด็กเกเรทำให้ในวัยเด็กผมมีแต่เพื่อนที่ไม่รักเรียน หากมีเวลาว่างก็นัดกันเล่นเกม บ้างก็ชวนกันไปแกล้งคนอื่น ก่อความเดือดร้อนให้เพื่อนบ้าน ตอนนั้นผมรู้สึกว่าการกระทำเช่นนี้ช่างท้าทายและเท่เสียจริง เพราะทุกครั้งเวลาเกิดเรื่อง ผมและเพื่อน ๆ ก็จะได้รับความสนใจจากคนรอบข้างทุกครั้งไป
หนักข้อเข้าเพื่อน ๆ เริ่มชวนให้ผมลักเล็กขโมยน้อย แม้รู้ว่าเป็นสิ่งไม่ดี แต่ถ้าปฏิเสธ ผมก็จะไม่เป็นที่ยอมรับในกลุ่มเพื่อนจึงจำต้องทำตาม จากความจำยอมก็กลายเป็นนิสัย ผมเริ่มขโมยเงินแม่ไปเล่นเกมและซื้อบุหรี่มาสูบตามเพื่อน ผมเริ่มสูบบุหรี่และดื่มเหล้าตั้งแต่ยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นแต่แม่ไม่เคยทราบ เพราะมัวแต่วุ่นกับการทำงานหาเงิน
พอเข้าช่วงวัยรุ่น เพื่อน ๆ บางคนเริ่มมีมอเตอร์ไซค์ขี่ ผมก็อยากมีบ้าง จึงลองขอเงินแม่ แต่ผลก็เป็นอย่างที่คาด แม่ไม่อนุญาตพร้อมทั้งสาธยายถึงความยากลำบากของแม่ยาวเหยียด ด้วยความเลือดร้อนของวัยรุ่นในขณะนั้นผมจึงเดินหนี แต่แม่ก็ยังเดินตามมาด่าทอไม่หยุดหย่อน ผมรู้สึกรำคาญจึงผลักแม่ล้มลง ศีรษะของท่านไปกระแทกกับขอบโต๊ะจนเลือดไหลเป็นทาง ผมทำอะไรไม่ถูกจะก้มลงไปช่วยพยุงก็ถูกทิฐิสกัดไว้ จึงทำได้เพียงยืนกำมือมองใบหน้าแม่ที่มีน้ำตาคละกับหยดเลือดไหลอาบแก้ม
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เราสองแม่ลูกไม่ได้คุยกันมากนัก เพราะแม่ทำงานกลับดึกทุกวัน ส่วนผมก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน เพราะส่วนใหญ่ไปค้างบ้านเพื่อน
คลิกเลข 2 ด้านล่างเพื่ออ่านหน้าถัดไป
