เมื่อความเสียใจเปลี่ยนชีวิต ทอย – ปฐมพงศ์ เรือนใจดี
กล่าวกันว่า เมื่อเรารักใครสักคน โลกของเรามักมีแต่คนคนนั้น ผมก็เช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อความรักไม่เป็นไปอย่างที่หวัง ผมจึงได้เห็นผู้คนที่อยู่เคียงข้างเรามาตลอด
ครอบครัวของผมมีกันอยู่ 4 คน คือ คุณพ่อ คุณแม่ ผม และน้องอีกหนึ่งคน คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้เลี้ยงดูผมแบบ
ตามใจ ถ้าจะซื้อของให้สักชิ้น ก็ไม่ซื้อให้ทันที แต่ให้รอเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน เพื่อฝึกความอดทน แล้วก็จะเลี้ยงให้
ผมสนิทสนมกับทั้งสองท่าน เหมือนเป็นทั้งพ่อแม่และเพื่อนในเวลาเดียวกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง
ช่วงปิดเทอมประถมศึกษาปีที่ 4 ผมชอบกินอาหารหนัก ๆ ตอนกลางคืน ไม่ว่าจะเป็นสเต๊ก ก๋วยเตี๋ยว ผัดไทย
กินจนอ้วน ผมกินโดยไม่ห่วงรูปร่างของตัวเอง อาจเพราะยังเด็กเลยยังไม่คิดถึงเรื่องการดูแลตัวเอง พอเปิดเทอม
ผมก็กลับไปผอมเหมือนเดิม เพราะกินเป็นเวลามากขึ้นพอปิดเทอมผมก็กลับมาอ้วนใหม่
2 ปีต่อมา ช่วงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ผมกลายเป็นเด็กอ้วนถาวร แล้วก็เริ่มแอบชอบเพศตรงข้าม แต่เรา
ก็ไม่กล้าแสดงตัวมาก จนกระทั่งมัธยมศึกษาตอนปลายมีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอย้ายโรงเรียนมาอยู่ห้องเรียนเดียวกับผม
ผมเห็นเธอครั้งแรกแล้วชอบทันที ตอนนั้นคิดเลยว่า ทำอย่างไรจึงจะจีบเธอติด แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนเฮฮา
สนุกสนาน ผมมักชอบใช้คำคม คำหวาน ใช้คารมไปหยอดเธอเป็นระยะ หาเรื่องไปคุยกับเธอ จนในที่สุดเรา
ก็เป็นแฟนกัน
ช่วงเวลาที่ได้เป็นแฟนกับเธอ ผมมีความสุขมาก เรานั่งเรียนข้างกัน มากินข้าวเช้าด้วยกัน วันเสาร์อาทิตย์
ก็จะไปเรียนพิเศษด้วยกัน ทุกวันของผมมีเธออยู่ในชีวิตเสมอ เราคบกันพักใหญ่ ๆ แล้ววันหนึ่งเธอมาบอกผมว่า
“เราขอโทษนะ เธอไม่ใช่คนที่ใช่ เรามีคนอื่นแล้ว”
ผมเสียใจมาก ร้องไห้หนักมาก ฟังเพลงแล้วก็ร้องไห้พอเห็นเธอเดินเข้ามาในห้องเรียนก็ก้มหน้าร้องไห้ ผมเกิด
คำถามขึ้นมาในหัววนไปวนมาว่า
“ทำไมเขาถึงไม่อยู่กับเรา ทำไมเขาถึงไม่เลือกเรา หรือเราไม่ดี เราไม่หล่อ ทำไมเขาถึงต้องเลือกคนอื่น”
ผมไม่ได้คำตอบ และเคว้งอยู่สักพักหนึ่ง แต่ไม่คิดจะไปเมาเพื่อให้ลืม เพราะดื่มไปก็ลืมได้แค่ชั่วขณะ
พอสร่างเมาก็จำได้อยู่ดี ในช่วงเวลานั้นผมเริ่มสังเกตว่า ผมมีเวลาได้อยู่กับเพื่อนมากขึ้น พอได้อยู่กับเพื่อน ความ
เสียใจจางลง ก็เริ่มคิดได้ว่าเวลาที่เราจดจ่ออยู่กับอะไรมากๆ เรามักละเลยหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต
เมื่อเริ่มมีสติ ผมค่อย ๆ คิดได้ว่า ทุกคนเวลามีความรัก เรามักทุ่มเทความรักให้กับใครสักคนมาก ๆ แต่พอเขาไม่รักเรา ก็เลยทำให้เราไม่รักตัวเอง ถ้ามองตามความเป็นจริงแล้ว ยังมีคนที่รักเราอีกเยอะ ใกล้ตัวที่สุด คือคุณพ่อคุณแม่ พี่น้อง เป็นความรักที่บริสุทธิ์ เป็นพลังที่จะขับเคลื่อนให้เราไปต่อ
ปัจจุบันเวลาที่ผมท้อมาก ๆ เหนื่อยมาก ๆ ผมเลือกที่จะกลับไปอยู่กับครอบครัว แค่ได้กอด ได้พูดคุย ผมก็จะได้รับพลังงานดี ๆ เหมือนได้ชาร์จแบตให้กับชีวิตแล้วครับ
ที่มา: นิตยสาร Secret
เรื่อง: ปฐมพงศ์ เรือนใจดี เรียบเรียง: อุรัชษฎา ขุนขำ ภาพ: สรยุทธ พุ่มภักดี
บทความน่าสนใจ
อีกมุมของ เจมส์ มาร์ พระเอกวัยใสหัวใจธรรมะ
คิดดี ทำดี เคล็ดลับสร้างความสุขและความสำเร็จ ในสไตล์ เจมส์ จิรายุ
ล้วงลึกถึงหัวใจ โป๊บ ธนวรรธน์ อ่านแล้วจะตกหลุมรัก
3 สุขที่สุดในชีวิตของพระเอกตลอดกาล – เคน ธีรเดช
มาร์กี้ ราศรี บาเล็นซิเอก้า ผู้หญิงที่รู้จัก “พอ”
“เพราะลูกคือชีวิต” นิยามรักของ แอนนา – นาตาชา สัจจกุล
ปรับความคิด ชีวิตก็เปลี่ยน เรื่องราว “การปรับความคิด” ของดาราหนุ่มทั้ง 3 คน
“หนุ่ม กะลา” เปิดหมดใจ จากวันที่ทุกข์ ถึงวันที่ซึ้งในธรรม
