“พี่แก้วลูกค้าญี่ปุ่นคนนั้นฝากผมมาบอกว่า เขาชอบพี่ พี่จะว่ายังไง” ฉันทั้งตกใจและอาย หันไปมองหน้าผู้ชายญี่ปุ่นคนนั้นแล้วรีบบอกว่า
“บ้าแล้ว เขาจะชอบพี่ได้ยังไง ดำก็ดำ เนื้อตัวก็มอมแมม น้องเข้าใจผิดแล้วละ” ฉันรีบขนตะกร้าผลไม้ออกจากร้านโดยไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นวิ่งตามมาขึ้นรถเมล์คันเดียวกัน
พอลงจากรถเมล์ ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าเขาตามมาถึงร้าน แต่ไม่พูดอะไรสักคำได้แต่ส่งยิ้มหวานอยู่นานก่อนจะกลับไป หลังจากนั้นเขามาที่ร้านทุกวัน แต่ยืนอยู่ห่าง ๆ คอยชะเง้อมองฉันขายของ เขาทำแบบนี้เกือบหนึ่งปีเต็ม วันหนึ่งเขาเดินมาบอกฉันว่า
“สวัสดีครับ ผมชื่อทาคาโอะ ขอเป็นเพื่อนคุณแก้วได้ไหมครับ”
ฉันตอบตกลงด้วยความเขินอายทาคาโอะมาช่วยฉันขายของทุกวัน เขาเล่าว่า
“ผมเป็นคนญี่ปุ่น มาทำงานที่เมืองไทย ตำแหน่งผู้บริหารในบริษัทแห่งหนึ่ง ผมทำงานหนักมากจนเกือบจะทนไม่ไหว วันนั้นผมเห็นคุณแก้วแล้วผมมีกำลังใจทำงาน คุณแก้วเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่ทำงานหนักกว่าผมอีก ผมอยากรู้จักคุณแก้วมากจึงไปเรียนพูดภาษาไทยครับ คุณแก้วเป็นแฟนกับผมได้ไหมครับ”
ฉันดีใจและตกใจมากในเวลาเดียวกัน แต่ก็รีบปฏิเสธเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน ขณะเดียวกันลึกๆ ก็กลัวว่าจะไม่เจอเขาอีก เป็นเวลากว่าสามปีที่ทาคาโอะยังคงแวะมาช่วยฉันขายของ เช่นเดียวกับหัวใจของฉันที่เริ่มเอนเอียงไปทางเขามากขึ้น จนวันหนึ่งเพื่อนถามว่า
“แก้วอยากขึ้นคานหรือไง คุณทาคาโอะดีกับแกขนาดนี้ ทำไมยังไม่รับรักเขาเสียที ฉันรู้นะว่าแกก็รักเขา อย่ามัวแต่ใจแข็งอยู่เลย พวกฉันอยากให้แกมีความสุขสักที”
ค่ำวันนั้น ทาคาโอะมาหาฉันถึงหน้าห้องพัก เขาบอกว่า เพื่อนฉันบอกทางให้ แล้วเขาก็หยิบแหวนขึ้นมาพร้อมบอกว่า
“แก้วแต่งงานกับผมนะ แก้วไม่ต้องลำบากอีกแล้ว ผมจะดูแลแก้วเอง”
ฉันตอบตกลงทันทีที่ผ่านมาเขาแสดงออกอย่างชัดเจนและสม่ำเสมอว่ารักฉัน และพร้อมจะดูแลฉันจริง ๆ ฉันไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว
หลังแต่งงาน ทาคาโอะขอให้ฉันเป็นแม่บ้านดูแลลูกเขาจะเป็นคนหาเลี้ยงฉันและครอบครัว จากนั้นไม่นานทาคาโอะก็พาฉันไปเยี่ยมพ่อแม่ของเขาที่ประเทศญี่ปุ่น ท่านทั้งสองใจดีไม่รังเกียจว่าฉันไม่มีความรู้และยากจนมาก่อน
ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา ฉันและทาคาโอะมีพยานรักสองคน ลูกสาวทั้งคู่เป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่และเรียนเก่ง ฉันมักสอนลูกว่า
“ยูริและยูกิ หนูต้องขยันและอดทนเหมือนคุณตานะลูกและที่สำคัญ ลูกต้องตั้งใจเรียน แม่จบแค่ชั้น ป. 4 สอนหนังสือลูกไม่ได้เหมือนแม่คนอื่น ๆ ดังนั้นหนูต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่าใครนะลูก แม่อยากให้ลูกประสบความสำเร็จจะได้ไม่ต้องทำงานหนักเหมือนแม่”
ฉันคิดเสมอว่า ตัวเองเป็นคนที่โชคดีมาก ลูกสาวทั้งสองคนเชื่อฟังฉันเป็นอย่างดี สามีก็รักและให้เกียรติฉันเสมอมา ไม่รู้ว่าเรื่องราวของชีวิตฉันจะจบลงอย่างแฮ็ปปี้เอนดิ้ง เหมือนในนิยายไหม แต่สิ่งที่ฉันรู้และเชื่อมาเสมอคือ ไม่มีสิ่งใดยิ่งใหญ่ไปกว่าการทำความดี
พระครูสังฆรักษ์สงบ ธมฺมสนฺติโก (เจ้าอาวาสวัดบางปลากด)
นี่คือตัวอย่างที่ดีของพ่อแม่ ผู้มอบปัญญาเป็นดั่งทรัพย์ให้ลูก ดังพุทธสุภาษิตที่ตรัสไว้ว่า
อัตตา หิ อัตตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา อัตตนา หิ สุทันเตนะ นาถัง ลภติ ทุลลภังฯ
แปลว่า ตนแลย่อมเป็นที่พึ่งของตน บุคคลอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งแท้จริงได้ มีตนที่ฝึกดีแล้วนั่นแหละชื่อว่าได้ที่พึ่งที่หาได้ยาก
พ่อแม่ในเรื่องนี้มอบปัญญาให้แก่ลูก สอนให้ลูกเข้มแข็งทั้งกายและใจ พร้อมจะเผชิญกับความลำบากและความทุกข์ยาก นับเป็นภูมิคุ้มกันความทุกข์ที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตลูก น่าอนุโมทนาอย่างยิ่ง
ที่มา นิตยสารซีเคร็ต
เรื่อง แก้ว
เรียบเรียง ชลธิชา แสงใสแก้ว
บทความที่น่าสนใจ
หญิงลี ศรีจุมพล เจ้าหญิงแห่งวงการหมอลำซิ่งยอดกตัญญู
ดั่งกันและกัน บทความดี ๆ สื่อถึงความประทับใจของผู้ป่วยจาก นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล
รู้ทันสันดานคน ด้วยจริต 6 ผลงานของทันตแพทย์สม สุจีราอีกเล่มที่น่าอ่าน
ผู้หญิงมีดีไม่แพ้ใคร! 13 คนดัง แชร์มุมมอง #INCHARGE สร้างแรงบันดาลใจ
