ความภูมิใจ

ความภูมิใจที่สุดในชีวิตของ กิ๊ก – มยุริญ ผ่องผุดพันธ์

ความภูมิใจ ที่สุดในชีวิตของ กิ๊ก – มยุริญ ผ่องผุดพันธ์

สำหรับเรื่องราวที่กิ๊กภูมิใจนำเสนอในวันนี้คือ “เรื่องของอาม่า” ค่ะ

อาม่า – คุณยายวัย 84 ปีของกิ๊ก อยู่ ๆ ก็เจ็บหน้าอกจนทนไม่ไหว ร้องขอให้หลานพาไปโรงพยาบาล พวกเราคิดว่าอาม่าไม่น่าจะเป็นอะไรมาก คงเป็นอาการธรรมดาของโรคชรา เพราะที่ผ่านมาพวกเราก็ใส่ใจดูแลอาม่าเป็นอย่างดีมาตลอด อาม่าเองก็เป็นคนแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไร หากมีงานบุญอะไรถ้าเอ่ยปากชวน อาม่าไม่เคยปฏิเสธ

แต่ในที่สุด ความจริงที่เราต้องประสบคือ อาม่าเป็นมะเร็งปอดขั้นสุดท้าย

หลังจากทราบข่าวร้ายของอาม่า หลาน ๆ ก็จัดแจงเตรียมเยียวยารักษาจิตใจของอาม่าด้วยการกระหน่ำเปิดซีดีธรรมะ แล้วยังสลับสับเปลี่ยนกันสวดมนต์ให้อาม่าฟังทุกวัน

ส่วนคุณแม่ก็จัดหาอาหารให้อาม่าใส่บาตรทุกวัน บุญใด ๆ ที่ทำแล้วจิตใจเบิกบาน มีความสุข เราจะจัดมาให้อาม่าได้ทำอย่างต่อเนื่อง

หน้าที่ของลูกหลานไม่ควรทำแค่เพียงดูแลจัดหาปัจจัย 4 หรือดูแลท่านยามเจ็บไข้เท่านั้น แต่การดูแลบำบัดจิตใจ เตรียมใจท่านให้พร้อมปล่อยวางทุกอย่าง เพื่อยอมรับกับความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามา และพร้อมเผชิญกับมันอย่างกล้าหาญด้วยกำลังของสติและสมาธิ เพื่อให้ลมหายใจสุดท้ายของท่านหมดไปกับจิตที่มีแต่กุศล

“อาม่ากลัวตายไหม” เป็นคำถามที่กิ๊กตั้งใจถามอาม่าเมื่ออยู่กันลำพัง เพราะรู้ว่าถ้าคุณแม่อยู่ด้วยต้องโดนเอ็ดแน่

“ไม่กลัว” อาม่าตอบอย่างเด็ดเดี่ยวสมกับที่เคยไปปฏิบัติธรรมมาบ่อย ๆ การต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดโดยแทบไม่ปริปากบ่นนั้น เป็นสิ่งที่ชี้ว่าอาม่ากำลังปฏิบัติธรรมอยู่

เมื่อได้รับคำแนะนำจาก อาจารย์อาภรณ์ เชื้อประไพศิลป์ ว่า แม้ผู้ป่วยจะไม่รู้สึกตัวแล้ว แต่จิตยังคงอยู่ที่ร่าง ดังนั้นต้องทำห้องผู้ป่วยให้สงบ ห้ามมีคนร้องไห้หรือทะเลาะกันเด็ดขาด เพราะจะทำให้ผู้ป่วยกังวลและไม่สบายใจ ทีมอินธรรมะเว่อร์อย่างพวกกิ๊กจึงจัดการสร้างบรรยากาศให้สงบสุด ๆ ห้ามเปิดทีวี เปิดแต่บทสวดมนต์ จัดพิมพ์ข้อควรปฏิบัติขณะเข้าเยี่ยมผู้ป่วยมาแปะไว้ที่หน้าประตูห้อง ในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึง…

6 นาฬิกา 28 นาที เช้าวันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน 2555 ในขณะที่พยาบาลกำลังเช็ดตัวให้ อาม่าเริ่มชัก หายใจลำบาก และเฮือกสุดท้ายของอาม่าคือหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออกอีกเลย กิ๊กนำน้ำมนต์มาหยดที่หน้าผากอาม่าหนึ่งหยด เพื่อให้จิตอาม่าตื่นได้ยินเสียงพวกเรา น้อง ๆ กิ๊ก และคุณน้าทำตามที่เตี๊ยมกันไว้ คือสวดมนต์ส่งจิตดวงสุดท้ายของอาม่าด้วยบทอิติปิโส (พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ) เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง หลังจากทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ไม่มีใครร้องไห้ ในห้องมีแต่รอยยิ้มและเสียงอนุโมทนาบุญซึ่งกันและกัน จิตใจแช่มชื่นเบิกบาน

แม้ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก แต่การได้อยู่ส่งอาม่าให้เดินทางต่อไปสู่ภพภูมิที่เป็นสุขนั้น ช่างชุ่มชื่นหัวใจยิ่งกว่า

“ทุกวิกฤติล้วนสร้างโอกาสเสมอ ขึ้นอยู่กับมุมที่เรามอง”

และนี่คือหนึ่งเรื่องราวที่ต้องบอกว่าภูมิใจที่สุดในชีวิตของกิ๊กเลยละค่ะ

 

ที่มา  นิตยสาร Secret

เรื่อง  กิ๊ก – มยุริญ ผ่องผุดพันธ์

ภาพ  อนุพงศ์ เจริญมิตร

Secret Magazine (Thailand)

IG @Secretmagazine

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.