Q: การปฏิบัติธรรมกับเจริญกรรมฐานต่างกันไหม

ถาม: การปฏิบัติธรรมกับเจริญกรรมฐานต่างกันไหม

 

ตอบ: คำว่าปฏิบัติธรรมมาจากคำว่า “ปติ” หรือว่า “ปัตติ” “ปัตติ” แปลว่าการเข้าถึง “ปติ” แปลว่าเฉพาะ ความหมายโดยรวมคือการปฏิบัติให้เข้าถึงเฉพาะ ดังนั้นการปฏิบัติธรรมคือการทำจิตให้เข้าถึงเฉพาะ

การเข้าถึงเฉพาะในที่นี้หมายถึง เข้าถึงสิ่งสองสิ่งตามความเป็นจริง คือการเข้าถึงความรู้สึกตัวเอง และเข้าถึงสิ่งที่มาปรากฏกับความรู้สึกของตัวเอง การเข้าไปมองเห็นความรู้สึกที่ค่อยๆ มาปรากฏ ไม่ว่าจะเป็นรูป รส กลิ่น เสียง หรือสิ่งที่มากระทบกายเกิดขึ้นมาแล้วแปรเปลี่ยนไป เรียกว่า อนิจจัง เห็นความคงอยู่ที่คงอยู่ไม่ได้ เรียกว่า ทุกขัง เห็นการดับไปของความรู้สึกกลายเป็นของว่าง เรียกว่า อนัตตา นี่คือการเข้าถึงเฉพาะ ซึ่งสามารถเข้าถึงด้วยสติและสัมปชัญญะ ต้องเจริญสติ ถ้าไม่เจริญสติเราก็ไม่สามารถที่จะเข้าถึงเฉพาะได้

การเข้าถึงเฉพาะจะทำให้ใจของเราเกิดความหนักแน่น ไม่รู้สึกชื่นชมยินดี ถูกตำหนิติเตียนก็รู้สึกเฉยๆ วางเฉยได้ ทำให้เรามองเห็นความเป็นจริงว่า สิ่งที่มาปรากฏกับความรู้สึกของตัวเราสุดท้ายกลายเป็นของว่าง ใจเลยวางเฉยได้ พอวางเฉยได้ก็เลยไม่โกรธ ไม่ทุกข์ตรม ไม่ลิงโลดดีใจ

เราเรียกการปฏิบัติธรรมว่าการเจริญกรรมฐาน ซึ่งแปลว่าการกระทำการงาน แล้วงานที่ว่านี้เป็นงานทางใจ การปฏิบัติธรรมก็เป็นการทำงานทางใจ ดังนั้นสองอย่างนี้จึงเป็นสิ่งเดียวกัน

 

ธรรมะจากพระอาจารย์มานพ อุปสโม : พระอาจารย์ผู้ไขปัญหา


หากผู้อ่านมีปัญหาหนักใจ ต้องการคำแนะนำแฝงด้วยแนวคิดทางธรรม สามารถส่งคำถามมาได้ที่

นิตยสาร Secret คอลัมน์ Dhamma Daily หรือ dhammadaily2015@gmail.com

Posted in MIND
BACK
TO TOP
A Cuisine
Writer

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.