พระโสณะ

พระโสณะ พระเถระผู้เดินจงกรมจนเลือดออก

พระโสณะ พระเถระผู้เดินจงกรมจนเลือดออก

ครั้งพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ เขาคิชฌกูฎ ในกรุงราชคฤห์ ในช่วงเวลานั้นมีข่าวลือว่าบุตรชายเศรษฐีคนหนึ่งมีขนขึ้นที่เท้าทั้งสองข้างผิดมนุษย์ทั่วไป พระเจ้าพิมพิสารทรงได้ยินข่าวจึงโปรดให้ราชองครักษ์นำบุตรชายเศรษฐีผู้นี้มาเข้าเฝ้า

บุตรชายเศรษฐีผู้นั้นมีชื่อว่า “โสณโกฬิวิสะ” เป็นสุขุมาลชาติ คือเป็นผู้มีเท้าอ่อน เพราะได้รับการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี เมื่อเศรษฐีทราบพระราชโองการแล้วจึงจัดวอให้บริวารพาบุตรชายไปเข้าเฝ้าพระราชา

เมื่อโสณโกฬิวิสะได้เข้าเฝ้าพระเจ้าพิมพิสาร พระองค์ทอดพระเนตรแล้วว่ามีบุรุษผู้นี้มีขนขึ้นที่เท้าอยู่ในเมืองของพระองค์จริง ประจวบเหมาะกับพระเจ้าพิมพิสารจะเสด็จไปฟังธรรมจากพระบรมศาสดา จึงทรงพาโสณโกฬิวิสะไปด้วย นับว่าเป็นครั้งแรกที่เขาจะได้พบพระพุทธเจ้า

หลังจากโสณโกฬิวิสะฟังธรรมแล้วเกิดความเลื่อมใสจนอยากออกบวช พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเมตตาบวชให้ จากนั้นพระโสณะไปอาศัยอยู่ที่ป่าสีตวัน แล้วอาศัยลานว่างบริเวณนั้นเป็นที่เดินจงกรม

พระโสณะมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติเพื่อไปถึงความหลุดพ้นตามที่พระบรมศาสดาทรงสอน จึงเดินจงกรมตลอดเวลา แต่ด้วยท่านเป็นสุขุมาลชาติ (เท้าบาง) จึงทำให้ฝ่าเท้ามีเลือดออก ถึงท่านจะเจ็บปวด แต่ก็อดทนและกำหนดรู้เวทนา ทำให้ลานเดินจงกรมนั้นเต็มไปด้วยเลือด เมื่อทนความเจ็บปวดไม่ไหวก็เกิดความท้อแท้ใจที่จะบวชต่อ คิดเพียงแต่ว่าสึกไปเป็นฆราวาสดังเดิมจะดีไหม

 

 

เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จผ่านมา พระองค์ทอดพระเนตรเห็นลานเดินจงกรมเต็มไปด้วยคราบเลือด จึงทรงถามพระภิกษุที่อาศัยอยู่ในป่าสีตวันว่า “เหตุใดลานจงกรมจึงเต็มไปด้วยคราบเลือด ไม่ต่างจากลานประหารสัตว์เช่นนี้”

พระภิกษุจึงทูลว่าเป็นคราบเลือดจากแผลที่เท้าของพระโสณะ พระพุทธเจ้าจึงเสด็จไปหาพระโสณะ พระโสณะเห็นพระบรมศาสดาเสด็จมาก็ถวายบังคมกราบ พระพุทธเจ้าตรัสว่า “เธอเป็นผู้ชำนาญเล่นพิณใช่หรือไม่”

“ใช่พระเจ้าข้า พระโสณะตอบ

“หากสายพิณตึงเกินไป เธอจะบรรเลงพิณได้หรือไม่” พระโสณะครุ่นคิดแล้วตอบว่า “ไม่สามารถเล่นได้พระเจ้าข้า เพราะดีดไปก็ไม่มีเสียง” 

“หากสายพิณหย่อนเกินไป เธอจะสามารถบรรเลงพิณได้หรือไม่” พระโสณะตอบทันทีว่า “บรรเลงได้แต่เสียงพิณก็จะไม่ไพเราะเจ้าข้า”

“สิ่งที่เธอทำนั้น ไม่ต่างจากการเล่นพิณที่สายตึงเกินไป เธอจนปฏิบัติอย่างพอควร ไม่มากเกินไป และไม่น้อยเกินไป หากเพียรมากก็จะฟุ้งซ่าน เพียรน้อยไปก็จะเกียจคร้าน ความพอดีจึงสำคัญ เมื่อร่างกายของเธอไม่ไหว ก็ควรยึดนิมิตภาวนาเอาเทอญ”

จากนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงฤทธิ์หายไปต่อหน้าต่อตาพระโสณะ แล้วไปปรากฏที่เขาคิชฌกูฎแทน ยิ่งทำให้พระโสณะเกิดความมุ่งมั่นที่จะทำความเพียรต่อไปด้วยความพอดีและความสม่ำเสมอ ต่อมาพระโสณะก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์

 

ที่มา :

บุตรเศรษฐีเข้าเฝ้าพระเจ้าพิมพิสาร 

ภาพ :

https://pixabay.com


บทความน่าสนใจ

สำเร็จเป็นพระอรหันต์ เพราะอำนาจแห่งการอธิษฐานจิต

ทำบุญด้วยน้ำ อานิสงส์แรง เรื่องเล่าจากพระอรหันต์

พระสีวลี อรหันต์ผู้มีลาภมาก ทดสอบบุญ

พระจิตตหัตถ์ คนเลี้ยงโคผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์

วิธีพิสูจน์พระอรหันต์ ด้วยคำถามของพระพุทธเจ้า

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.