ไม่ทราบว่าคุณเคยดูหนังเรื่อง “Braveheart” หรือเปล่า
เมล กิ๊บสัน เล่นเป็นวีรบุรุษกู้ชาติได้อย่างสุดฝีมือ เขาเล่นเป็นวิลเลียม วอลเลซ บุรุษผู้ถวิลหา “เสรีภาพ” (freedom) ให้ตัวเองและพี่น้องร่วมชาติ วันหนึ่งเมื่อชาติถูกกลืนโดยกองทัพของมหาอำนาจ เขาจึงออกทวงถามหา “เสรีภาพ” หรือบางทีอาจเรียก “เอกราช” ก็ได้ แต่ในท้ายที่สุดน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ เขาถูกจับและนำไปแขวนคอทรมานอย่างโหดเหี้ยมที่สุด ก่อนที่จะถูกเพชฌฆาตจับ ตัดหัว ตัดมือ ตัดเท้า
ใครบางคนบอกให้เขายอม “ขายจิตวิญญาณ” ด้วยการร้องขอชีวิต ซึ่งหากเขาร้องขอชีวิตแม้เพียงคำเดียวเขาก็รอด แต่วอลเลซร้องเหมือนกัน ทว่าไม่ใช่การร้องขอชีวิต คำสุดท้ายที่เขาร้องก้องลานประหาร เสียงนั้นดังสะท้านไปทั่วทั้งจักรวรรดิ ก็คือคำว่า
“อิสรภาพ” !!!
จิตวิญญาณด้านในสุดของวิลเลียม วอลเลซ ก็คือ การถวิลหา “อิสรภาพ”
เราทุกคนต่างก็มีจิตวิญญาณเดียวกันกับวิลเลียม วอลเลซ นั่นคือ ต่างก็แสวงหา “บางสิ่ง – บางอย่าง” ที่ตนเองถวิลหาอย่างลึกซึ้งที่สุดเหมือนกันทุกรูปทุกนาม
ความต้องการในทางจิตวิญญาณของบางคนอาจเป็น – บ้านสักหลังหนึ่ง
ในขณะที่บางคนอาจเป็น รถหรูสักคันหนึ่ง
บางคนอาจเป็น การมีครอบครัวที่อบอุ่นมั่นคง
บางคนอาจเป็น การเป็นรัฐมนตรีสักสมัย
บางคนอาจเป็น การฝากอะไรก็ได้ที่โลกจะไม่ลืมเขา
บางคนอาจเป็น การเป็นคนรวยที่สุดในโลก
บางคนอาจเป็น การได้ขึ้นปกนิตยสาร TIME สักหนหนึ่งในชีวิต
บางคนอาจเป็น การได้รับรางวัลโนเบลสาขาใดก็ได้
บางคนอาจเป็น การบรรลุภาวะพระนิพพาน
ส่วนความต้องการของมนุษย์นั้นมีหลายระดับ เช่น
ความต้องการเอาชีวิตรอด
ความต้องการทางเศรษฐกิจ
ความต้องการทางสังคม (เกียรติ)
ความต้องการทางจิต (ความสงบ)
ความต้องการทางปัญญา (อิสรภาพ)
เท่าที่อ่านคำถามของคุณ อาจเป็นไปได้ว่าคุณมีความต้องการขั้นพื้นฐานของชีวิตพร้อมหมดแล้ว ขาดก็แต่เพียงความต้องการทางจิตและปัญญาที่ยังคงพร่องอยู่ และหากเป็นไปตามที่ผู้เขียนสันนิษฐาน คุณควรจะลองถามตนเองว่า ลึก ๆ แล้ว “ความต้องการด้านในสุดของจิตใจ” ของคุณคืออะไร
หากคุณลองถามตนเองแล้วค้นพบว่าความต้องการด้านในสุดของคุณคืออะไร ทางออกของปัญหานี้ก็อยู่ตรงนั้นแล้ว
บางทีคำตอบของผู้เขียนอาจไม่สำคัญเท่ากับคำถามที่คุณกำลังถามตัวเองก็เป็นได้
แต่อย่างไรก็ตาม หากคุณไม่รู้จะเริ่มต้นค้นหาคำตอบให้ตัวเองอย่างไร พุทธศาสนามีคำตอบสำเร็จรูปอยู่ประการหนึ่ง นั่นคือ หากคุณกำลังแสวงหา “สันติสุข” (สุขแท้จากจิตที่เป็นอิสระจากกิเลส)
คุณควรจะพาตัวเองไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานดูสักหนหนึ่ง ไม่ต้องหลายวันหรอก ขอเพียงสัก 7 วัน อาจเป็น 7 วันที่เปลี่ยนคุณไปทั้งชีวิต หรือบางทีอาจเป็น 7 วันที่คุณจะไม่สงสัยในตนเองอีกเลย
ที่มา นิตยสาร Secret ฉบับที่ 2
บทความน่าสนใจ
ทุกข์มีคุณได้ ใช้เป็นก็ได้ประโยชน์ โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)
พุทธศาสนาคือศาสนาแห่งความสุข โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)
