ปัญหามีไว้แก้ ไม่ใช่มีไว้เครียด
ผมมองว่าปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้ไว้เครียดเลย ปัญหามา 10 อย่าง เราแก้ไปประมาณสัก 5 อย่างก่อน เรื่องที่หนึ่งยังแก้ไม่ได้ ก็ไปแก้เรื่องที่สองก่อน เรื่องที่ยังแก้ไม่ได้ก็แขวนไว้ก่อน แล้วค่อย ๆ แก้ไปเรื่อย ๆ อย่างมีสติ คุณแม่ปลูกฝังผมมาตลอดว่า เราจะต้องมีสติในการทำงาน เพราะฉะนั้นผมใช้สิ่งที่แม่สอนมาคือ มีอะไรก็ใช้สติก่อน แล้วค่อย ๆ คิด ทุกอย่างแก้ได้ จะแก้ได้มากได้น้อยก็คือแก้ ดีกว่าเอาปัญหาไปเป็นความเครียดสะสม
ผมรู้สึกว่าผมทำงานอย่างมีความสุขและสนุกกับการแก้ปัญหา มีเครียดบ้างก็น้อยมาก ผมคิดว่าเหมือนเป็นเกมที่เราต้องแก้ ถ้าเราแก้ได้ก็แสดงว่าเราประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง ค่อย ๆ แก้ไป เดี๋ยวมันก็ค่อย ๆ เคลียร์ไปเอง ผมจะวิ่งเข้าหาปัญหาแล้วแก้ไขไปทีละเปลาะ ๆ โดยเริ่มจากต้นตอของปัญหา แล้วก็ไล่แก้ไปจนถึงปลายเหตุ การไปนั่งคิดเงียบ ๆ คนเดียวไม่ได้ช่วยอะไรเลย เราต้องเข้าไปหาปัญหาแล้วลงมือทำ ความเครียดก็จะหายไปในช่วงจังหวะที่เราคิดแก้ปัญหาต่อ ๆ กันไป
ผมเชื่อว่าที่ผมมายืนอยู่ในจุดนี้ในวันนี้ก็เพราะสิ่งที่คุณแม่คอยปลูกฝังมาตลอดเรื่องความมีสติ ความใจเย็น ท่านสอนให้เราดูคนแต่ละคนว่าเขาเป็นอย่างไรโดยการยกตัวอย่างให้ฟัง
สมัยอายุยี่สิบกว่า ๆ ตอนอยู่ปากคลองตลาดเคยมีลูกค้าเป็นอาแปะคนหนึ่ง นิสัยเอะอะโวยวายมาก พูดจาไม่ค่อยดี ผมไม่ชอบคนนี้ ไม่อยากขายของให้ แม่ผมก็บอกว่า ถ้าเจ้าสามารถเอาเงินจากกระเป๋าอาแปะคนนี้ได้ เจ้าเก่ง แม่ก็พูดแค่นี้ เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง แล้วแม่ก็ไม่ได้แนะนำอะไรอีก แต่ด้วยธรรมชาติของแม่ค้า แม่ก็เข้าไปคุยทักทายกับอาแปะคนนี้และชงนำ้ชาให้กิน ก็นั่งกินไปถามสารทุกข์สุกดิบกันไป พออาแปะได้กินได้คุยแกก็เปลี่ยนไปเลย ซื้อง่ายอะไรก็ได้ จนทุกวันนี้ก็ยังคบหากันอยู่
นี่คือเทคนิคสร้างสายสัมพันธ์แบบง่าย ๆ คือเจอหน้าทักทายพูดคุย ยื่นเครื่องดื่มให้ แล้วนั่งคุยเหมือนเป็นญาติเรา จนผมติดเป็นนิสัย เวลาเจอลูกค้าก็จะถามไถ่เป็นยังไงบ้าง ขายดีไหม แล้วลูกค้าก็จะรู้สึกดีด้วย
อีกเรื่องหนึ่งที่แม่สอนลูก ๆ เสมอคือ ไม่เอาของของคนอื่น ถ้าใครโอนเงินเกินมาก็ไม่เอา คืนเขาไป เคยถามแม่ว่า ถ้าเขาเอาเงินเราไปล่ะม้า แม่ก็บอกว่า ก็ถ้าทวงได้ก็เอา แล้วถ้าเราทวงไม่ได้ล่ะม้า แม่ก็บอกว่า ถือซะว่าชาติที่แล้วเจ้าเอาของเขาไปก็แล้วกัน จบไหม แล้วถ้าชาติที่แล้วเราไม่ได้เอาของเขาไปล่ะ เออ งั้นชาติหน้าค่อยมาคืนเราแล้วกัน (หัวเราะ) แม่พูดแบบนี้ ซึ่งทำให้เรารู้สึกสบายใจ ไม่เครียด ไม่ต้องไปเจ็บแค้นใคร
ถ้าเราคิดดี อะไรมันก็ดี ถ้าเราคิดไม่ดี คิดแค้นใครก็จะเครียด วนอยู่กับตัวเอง เขาไม่ได้มาเครียดกับเราหรอก เพราะฉะนั้นปล่อยวาง นั่นคือหลักธรรมะอย่างหนึ่งที่แม่ปลูกฝังมา
ผมเชื่อว่าที่ชีวิตเราขึ้นมาถึงจุดนี้ก็เพราะนำหลักธรรมะจากแม่มาใช้ในชีวิตประจำวัน ทำให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น และกลายเป็นช่วยส่งเสริมให้ธุรกิจรุ่งเรืองมาตลอดจนถึงทุกวันนี้
ที่มา : นิตยสาร Secret ฉบับที่ 225
เรื่อง : ชนาฉัตร
ภาพ : วรวุฒิ วิชาธร
บทความน่าสนใจ
จากคนไร้บ้าน สู่มหาเศรษฐีพันล้านจากคนไร้บ้าน สู่มหาเศรษฐีพันล้าน คริสโตเฟอร์ พอล การ์ด เนอร์
ดร.อิทธิกร ศรีจันบาล ในทุกวิกฤติย่อมมีโอกาสใหม่ๆ เสมอ
