เรื่องนี้ทำให้คริสคิดได้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะตัวคริสแท้ ๆ ที่กดดันตัวเอง หักโหมเกินไป สุดท้ายทุกข์ก็ตกอยู่กับคริสคนเดียว คริสเลยบอกกับตัวเองว่า ต่อไปนี้จะไม่คิดเปรียบเทียบกับใครอีกเพราะถ้ามีการเปรียบเทียบขึ้นเมื่อไร มันก็ต้องมีแพ้มีชนะตามมาเสมอ ที่ผ่านมาคริสว่าตัวเองออกจะอยู่ในกลุ่มแพ้ซะมากกว่า แพ้เพราะไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ยอมรับความจริงไม่ได้
เมื่อได้ข้อคิดอย่างนี้ ชีวิตก็เริ่มเข้าที่เข้าทางมากขึ้น ยิ่งพอเข้ามาทำงานในวงการ ข้อคิดนี้ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อคริสมาก มันช่วยเตือนให้คริสรู้ตัวเสมอว่า คริสไม่ใช่คนสวยที่สุด หุ่นดีที่สุด หรือเต้นดีที่สุด ร้องเพลงก็ไม่ได้ นั่นหมายความว่า ในวงการนี้ยังมีคนที่เก่งกว่าคริสอีกเยอะ
ดังนั้น อย่าคิดไปแข่งกับใคร ขอให้ดูแค่ตัวเองก็พอ แล้วพยายามฝึกฝนตัวเองให้ดีที่สุดเพราะสุดท้ายแล้ว “ผลงาน” เท่านั้นที่จะเป็น “เครื่องพิสูจน์” ความสามารถของเราอย่างแท้จริง
กลยุทธ์รับมือกับปัญหา
คริสโชคดีที่ได้ร่วมงานกับพี่ปิ๊ง (คุณอดิสรณ์ ตรีสิริเกษม) ผู้กำกับการแสดงภาพยนตร์เรื่อง รถไฟฟ้ามาหานะเธอ เพราะตลอดเวลาที่ทำงานด้วยกัน คริสได้เรียนรู้หลาย ๆ อย่างจากพี่ปิ๊งโดยเฉพาะ “การแก้ปัญหา”
ความที่เป็นคนคิดเยอะ เวลาทำงานคริสจะซีเรียส ตั้งใจเต็มที่ แต่ถ้าทำออกมาแล้วไม่ได้ดังใจก็จะเครียดขึ้นไปอีก บางทีเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับคริสโดยตรง แต่ก็แอบเครียดไปกับเขาด้วย ซึ่งข้อนี้พี่ปิ๊งจะรู้ดีว่าคริสเป็นบ่อย พอเจออย่างนี้หลายครั้งเข้า พี่ปิ๊งเลยพูดกับคริสว่า
“จะเครียดไปทำไม เครียดแล้วปัญหามันแก้ได้หรือเปล่า หรือถ้าคิดว่าการเพิ่มระดับความเครียดเป็น 20 แล้วจะแก้ปัญหาทุกอย่างได้ก็เพิ่มความเครียดไปได้เลย แต่ถ้าเครียดแล้วปัญหายังอยู่ที่เดิม ไม่ได้ถูกแก้ไข จะเครียดไปทำไมให้เสียสุขภาพ”
คำพูดเหล่านี้ทำให้คริสคิดได้ว่า
โลกนี้ไม่มีใครไม่มีปัญหา แต่ความเจ๋งอยู่ที่ว่าคน ๆ นั้น “จะจัดการกับปัญหาอย่างไร” ความเครียดไม่เคยช่วยใครได้ แต่การมีสติและให้เวลาในการหาสาเหตุที่แท้จริงเพื่อแก้ปัญหาต่างหาก ที่จะทำให้เราได้ทางออกที่ดีและเหมาะสมที่สุด
ที่มา นิตยสาร Secret ฉบับที่ 73
เรื่อง วรลักษณ์ ผ่องสุขสวัสดิ์
ภาพ IG@crishorwang , สรยุทธ พุ่มภักดี
บทความน่าสนใจ
อุ้ม สิริยากร พุกกะเวส “วันนี้ฉันคือ ผู้ปรารถนานิพพาน”
