ความประทับใจของผู้ป่วย

” ดั่งกันและกัน ” บทความดี ๆ สื่อถึงความประทับใจของผู้ป่วยจาก นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล

” ดั่งกันและกัน ” บทความดี ๆ สื่อถึง ความประทับใจของผู้ป่วย จากนายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล

หนึ่งในความทรงจำ ความประทับใจของผู้ป่วย ในโรงพยาบาลและทำให้ผมต้องหยุดยืนมองและยิ้มให้อยู่เสมอนั่นก็คือ ภาพความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกเป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงความรักอันยิ่งใหญ่บริสุทธิ์ เสียสละ และไม่หวังสิ่งตอบแทนอย่างแท้จริง

หลายครั้งผมได้เห็นผู้เป็นลูกดูแลแม่ที่ทุพพลภาพ ไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้อีก บางครั้งก็เห็นภาพแม่ดูแลลูกที่มีปัญหาด้านพัฒนาการทางสมองอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส หากยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ได้พบเจอคงมีมากมายจนเขียนแจกแจงกันไม่หมด แต่หนึ่งในเรื่องราวที่จดจำได้เป็นอย่างดีคือเรื่องของ น้องแป้งกับแม่ของเธอ

ความไม่แน่นอนเป็นสิ่งแน่นอนของทุกคน สำหรับน้องแป้ง ผู้ป่วยรายหนึ่งที่ผมเคยได้มีโอกาสรักษาก็เช่นกัน เธอเพิ่งผ่านพ้นชีวิตวัยมัธยมมาได้ไม่นานนัก เธอสอบติดคณะที่ใฝ่ฝัน แม่ของเธอดีใจมากและกำลังวางแผนจะพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนด้วยกัน แต่แล้วความไม่แน่นอนก็มอบบททดสอบที่หนักหน่วงให้ทั้งคู่อย่างไม่ปราณี

แป้งเข้ารักษาตัวฉุกเฉินในโรงพยาบาลเนื่องจากมีไข้สูง ซึม และชักเกร็งกระตุกทั่วทั้งตัวเป็นเวลานานหลายครั้ง เธอต้องนอนในห้องไอซียูเพื่อหาสาเหตุและให้ยากันชักในปริมาณสูง ซึ่งอาจทำให้อาการชักของเธอดีขึ้น แต่ก็ต้องแลกกับสภาพการกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราโดยไม่รู้ว่าเธอจะมีโอกาสตื่นขึ้นโดยปราศจากยาได้หรือไม่

ผมมีโอกาสรักษาเธออยู่ช่วงหนึ่ง ผมจำแป้งและแม่ของเธอได้ดี เนื่องจากเป็นช่วงเดือนที่อาการของเธอหนักมากที่สุด เพราะมีภาวะแทรกซ้อนจากการติดเชื้อดื้อยาในระบบทางเดินหายใจ ซึ่งกระตุ้นให้เธอชักซ้ำบ่อยขึ้นอีก อาการของแป้งหนักมากจนทีมแพทย์ผู้รักษาเคยบอกแม่ของแป้งว่าขอให้เผื่อใจเอาไว้บ้าง และแนะนำว่ายิ่งรักษาด้วยวิธีซับซ้อนและให้ยาปริมาณสูงขึ้นก็อาจยิ่งทำให้แป้งทรมานมากขึ้นไปอีก ถึงอย่างนั้นแม่ของแป้งก็ยังขอร้องและยืนยันว่าจะรักษาให้ถึงที่สุด ว่าไปแล้วแม่ดูจะเป็นคนเดียวที่ยังเก็บความหวังที่เหลือน้อยเต็มทีนั้นเอาไว้

แม่จดบันทึกว่าตลอดทั้งวันแป้งชักกี่ครั้ง เพื่อเก็บไว้บอกผมในทุก ๆ เช้า เผื่อว่าจะมีประโยชน์ในการปรับยา แม่เฝ้าเช็ดตัวเพื่อลดไข้และขอเรียนวิธีดูดเสมหะด้วยเครื่องจากพยาบาล เพื่อจะได้ทำให้แป้งด้วยตัวของเธอเอง แม่นั่งคุยและกุมมือลูกสาวอยู่ใกล้ ๆ ไม่เคยห่าง ทั้ง ๆ ที่แม่เองก็ไม่แน่ใจว่าแป้งจะรับรู้หรือไม่ ผมคิดไม่ออกเลยครับว่าแม่ใช้เวลาพักผ่อนช่วงไหน

ผมเคยเตือนคุณแม่ของแป้งว่าให้พักผ่อนและดูแลตัวเองบ้าง เดี๋ยวจะล้มป่วยไปอีกคน คุณแม่ตอบผมด้วยคำตอบที่ทำให้รู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่งว่า จริง ๆ แล้วเธอก็กำลังดูแลตัวเธอเองอยู่ ด้วยการดูแลแป้ง เธอว่าแป้งเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอเธอทั้งสองเป็น ดั่งกันและกัน

 

คลิกเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านหน้าถัดไป

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.