บทเรียนจาก พลทหารเดนตาย ลาซาร์ ปองตีเซลลี

นายลาซาร์ ปองตีเซลลี (Lazzaro Ponticelli) เป็นทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 สัญชาติฝรั่งเศส ซึ่งเสียชีวิตในเดือนมีนาคม ปี พ.ศ. 2551 รวมอายุได้ 110 ปี เขาเป็นทหารผ่านศึกฝรั่งเศสคนสุดท้ายที่รอดตายจากสงครามครั้งนั้น

สงครามโลกครั้งที่ 1 (พ.ศ. 2457 2461) นั้น เดิมได้รับการขนานนามว่า ”สงครามซึ่งยุติทุกสงคราม” มีทหารจากประเทศต่าง ๆ ในยุโรปเข้าร่วมรบกว่า 60 ล้านคน และมีผู้เสียชีวิตจากสงครามครั้งนี้ทั้งทหารและพลเรือนถึง 40 ล้านคน เป็นสงครามที่โหดเหี้ยมที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ และที่น่าเศร้ายิ่งกว่านั้นคือ นอกจากสงครามโลกครั้งที่ 1 จะไม่ใช่สงครามที่ยุติทุกสงครามแล้ว ยังเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 อีกด้วย

นายปองตีเซลลีเกิดเมื่อปี พ.ศ. 2440 ที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอิตาลีซึ่งอยู่ติดกับชายแดนฝรั่งเศส ครอบครัวของเขายากจนชนิดที่ไม่มีสมบัติอะไรติดตัวเลย และความจนนี่เองที่ทำให้เขาอพยพตัวเองเข้าไปในฝรั่งเศสประเทศที่เขาเรียกว่า ”สวรรค์” จนวันสุดท้าย

เมื่อสงครามเริ่ม เขาอาสาเข้ารบให้กองทัพฝรั่งเศสและเข้าร่วมในกองทหารต่างด้าวซึ่งคนชาติใดก็เข้าร่วมได้ มีข้อแม้อย่างเดียวคือ ทุกคนต้องอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของคนฝรั่งเศส

นายปองตีเซลลีเล่าว่า ระหว่างสงครามเขาได้เห็นสุดยอดของความเหี้ยมโหด ความขลาด ความกล้า และความดีงามในเพื่อนมนุษย์

เมื่อสงครามยุติ นายปองตีเซลลีกลับไปใช้ชีวิตอยู่ในประเทศที่เขาเรียกว่าสวรรค์อีกครั้ง

21 ปีหลังจากนั้นเขาก็ได้สัญชาติฝรั่งเศสอย่างเต็มภาคภูมิ และเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณต่อประเทศซึ่งให้ความสุขแก่เขาตลอดมา เขาได้ก่อตั้งธุรกิจซึ่งปัจจุบันมีการจ้างงานถึง 5,500 คน

ผู้นำของฝรั่งเศสทุกคนบอกนายปองตีเซลลีว่า ถ้าเขาตาย รัฐบาลฝรั่งเศสจะจัดพิธีศพอย่างยิ่งใหญ่ให้สมเกียรติ แต่เขาปฏิเสธและบอกว่าไม่ต้องการรับเกียรติที่จะให้ เพราะการที่เขารอดตายจากสงครามครั้งนั้นไม่ใช่เป็นความสำเร็จของเขา เกียรตินั้นควรจะเป็นของทหารฝรั่งเศสกว่า 1 ล้าน 3 แสนคนที่เสียชีวิตในสงคราม ส่วนตัวเขาเองนั้นไม่รู้เหมือนกันว่ารอดตายมาได้อย่างไร

ในบั้นปลายชีวิต ผู้คนมักจะขอให้นายปองตีเซลลีเล่าเรื่องสงครามครั้งนั้นให้ฟัง ซึ่งเขามักจะยอมทำตาม แต่สิ่งหนึ่งที่เขาจะเน้นย้ำกับทุกคนก็คือ สงครามเป็นสุดยอดของความโง่เง่าของมนุษย์และเป็นสิ่งไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง เขาเกลียดกลัวการกระทำของตัวเองอย่างสุดหัวใจเมื่อต้องยิงคนที่ถูกเรียกว่า ศัตรู เพราะคนเหล่านั้นต่างก็เป็นพ่อของลูก เขาย้ำว่า มนุษย์ไม่มีเหตุผลที่จะเป็นศัตรูกัน และเขาไม่เคยเรียกใครว่าศัตรู