ณ ขณะที่ใจ “เห็น” สถานการณ์เช่นนั้น เราตอบสนองด้วยความโกรธ และความไม่พอใจทันที ไม่อยากจะเชื่อเลย ! เราอุตส่าห์ตั้งใจทำ แต่พวกเขากลับไม่แม้แต่จะเห็นคุณค่าของความพยายามของเรา ด้วยการตอบสนองเช่นนั้น เราก็จะสั่งสมอกุศลกรรม และเสริมแรงให้จิตใจมีแนวโน้มที่จะแสดงความโกรธ (โทสะ) มากขึ้น
แต่ถ้าในชั่วขณะแรกที่ใจเห็นว่าคนที่เรารักไม่เห็นคุณค่าของเรา แล้วการพิจารณาภายในทำให้เราคิดได้ว่า “เรื่องนี้ทำให้ฉันโกรธ” จากนั้นในขณะต่อมา เราจดจำได้ว่าต้องตั้งจิตที่ลมหายใจเข้าและออก เราก็จะหลีกเลี่ยงการก่อกรรม และไม่เสริมแนวโน้มของความโกรธในจิตใจ
ทันทีที่เรานึกได้ว่าต้องตั้งจิตที่ลมหายใจ สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และผ่อนลมหายใจออกยาว ๆ อัตราการหายใจของเราและการก่อตัวของลมในช่องอกจะเริ่มลดลง พร้อม ๆ กับความรู้สึกโกรธซึ่งแสดงออกทางกาย ในจุดนี้อีกเช่นกันที่ลมมีปฏิกิริยากับความรู้สึกของเรา ดังนั้นการฝึกสติจึงช่วยป้องกัน ไม่ให้เราสั่งสมกรรมได้จริง ๆ
การฝึกสติช่วยให้เราเลือกการกระทำที่ถูกต้องและชาญฉลาด หลังจากที่เพ่งจิตที่ลมหายใจ และรู้สึกถึงความไพศาลทางจิตใจและอารมณ์แล้ว เราจะมีทางเลือกใหม่ให้เลือกใช้ ความคิดของเราจะชัดใส ซึ่งทำให้เราตัดสินใจได้ดีว่าจะแสดงออกอย่างไรหรือพูดอะไร หรือสามารถประเมินได้ว่าเราแสดงออกอย่างฉลาดและเหมาะสมในสถานการณ์นั้น ๆ หรือไม่ เรากำจัดแนวโน้มที่จะลุกลนอันมีที่มาจากสิ่งเร้าและการตอบสนองของเรา
การฝึกหายใจควบคู่ไปกับการตอบสนองทางอารมณ์ช่วยให้เรารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เมื่อเราผ่อนคลาย ความสงบทางจิตใจและอารมณ์ย่อมเกิดขึ้น เรารู้สึกอย่างไรที่สามารถปล่อยวางบางสิ่งแทนที่จะปล่อยให้มันวิ่งวนอยู่ในจิตใจ และมีอำนาจยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ ความรู้สึกเช่นนี้เองเป็นผลที่แท้ของการฝึกสมาธิและควบคุมลมหายใจ
ที่มา : หายใจให้เป็น โดย ธีรา
ภาพ : https://pixabay.com
บทความน่าสนใจ
ลมหายใจ จัดการความเครียด โดย ท่าน ส. ชิโนรส
การเต้นรําคือลมหายใจของผม ปีแอร์ ดูแลน ครูนักเต้นผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุค
ปาฏิหาริย์ที่เป็นจริง เด็กน้อยฟื้นจากความตาย ทั้งที่หมดลมหายใจไปนานแล้ว
อานาปานสติ ใช้ลมหายใจนี้จัดการความเครียดกันเถอะ
ความสุขในลมหายใจสุดท้าย…ปรารถนาที่ถูกมองข้าม บทความจาก พระไพศาล วิสาโล
ทำสมาธิแบบ อานาปานสติภาวนา “ลมหายใจแห่งปัจจุบันขณะ”
เบญจมินทร์ ฝรั่งหัวใจไทย ผู้ต่อลมหายใจให้การแสดงโขน
สัมผัส สวรรค์ ทั้งที่ยังมีลมหายใจ ได้จริงไหม ?
