ประมวล เพ็งจันทร์ นักเขียนชื่อดัง อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่ตัดสินใจลาออกจากราชการ ในวัย 50 ปี เพื่อออกเดินเท้าด้วยระยะทางกว่า 1,000 กิโลเมตร จากจังหวัดเชียงใหม่ สู่บ้านเกิดที่สมุย จังหวัดสุราษฎร์ โดยใช้เวลา 66 วัน
@ค่ายเยาวชนเชียงดาว
เป็นที่มาของหนังสือ “เดินสู่อิสรภาพ” ที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับการเดินทางไกลด้วยเท้าเพียงลำพัง โดยไม่มีเงินติดตัวสักบาท ทว่าตลอดการเดินทางกลับเต็มไปด้วยเรื่องราวงดงาม มีความหมาย และเปี่ยมไปด้วยน้ำใจจากพี่น้องคนไทยที่พบพาน ซึ่งอาจารย์บอกว่า…
“หลังจากหนังสือเล่มนี้เผยแพร่ออกไป ผมได้ประจักษ์ชัดว่า มิตรภาพอันงดงาม มีอยู่ทั่วทุกแห่งหน ด้วยเหตุว่า… ขณะที่จิตอ่อนนุ่ม ทุกคนต่างเป็นมิตร สัตว์ทุกชนิดช่างน่ารัก โลกทุกส่วนล้วนสวยงาม”
@Elog Chokchak
ใครที่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้จะไม่แปลกใจเลยกับมุมมองล่าสุด ที่อาจารย์เล่าในงานบรรยายที่โรงเรียนรุ่งอรุณ…
เป็นมุมมองของ ประมวล เพ็งจันทร์ ที่มีต่อเสียงบ่นในทำนองว่าการช่วยเหลือ ทีมหมูป่า คือการเปลืองงบแผ่นดิน
…………………….
เรื่องเรื่มต้นจากว่าอาจารย์ประมวลนั่งแท็กซี่ แล้วคนขับบ่นถึงกรณีหมูป่าว่า ทำให้เสียงบประมาณประเทศชาติิ อาจารย์จึงแลกเปลี่ยนกับแท็กซี่ว่า…
“ถ้าลองเราตั้งงบสักหนึ่งพันล้านบาท เพื่อทำโครงการประชาสัมพันธ์ความดีงามด้านต่างๆ ของประเทศไทย แล้วให้สื่อต่างๆ ทั่วโลกช่วยเผยแพร่ข่าวนี้ตลอดทั้งวัน ทุกวันต่อเนื่อง งบพันล้านก็คงไม่เพียงพอที่จะทำให้ทั่วโลกสนใจหันมามอง และได้เห็นว่าในสถานการณ์ยากลำบาก คนไทยมีความสามัคคี มีความดีงามในด้านต่างๆ ขนาดไหน…
“ฝรั่งมีอาการตื่น… ตื่นขึ้นมาจากการเห็นแม่ครัวยืนทำกับข้าวเลี้ยงคนต่อเนื่อง สำหรับบ้านเราการออกโรงทานในงานบุญถือเป็นเรื่องธรรมดามาก ที่จะยืนผัดเส้นหมี่เป็นวันๆ เพื่อเลี้ยงผู้คน แต่ในความธรรมดาของพวกเรา สามารถทำให้พวกฝรั่งตื่นรู้ขึ้นมา เป็นความธรรมดาที่ดีงาม…
“เมืองไทยและคนไทยยังมีสิ่งที่ดีงามอีกมากมาย ในมิติทางด้านจิตใจและวิถีชีวิตของเรา เป็นความธรรมดาที่พวกเราเคยชิน แต่เมื่อมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ความธรรมดาเหล่านี้และความร่วมแรงร่วมใจกันของทุกฝ่าย สะเทือนไปในระดับโลก ดังนั้นเสียงบประมาณเพียงเท่านี้ เพื่อช่วยเหลือน้องๆ ออกมา จึงนับว่าคุ้มยิ่งกว่าคุ้ม”
อาจารย์ยังกล่าวถึง ชาวนา ที่ยอมให้น้ำท่วมเข้าไร่นาของตน ความรู้สึกที่ว่า “เราเสียหาย แต่เราไม่โกรธ และเราพร้อมแบกรับ” นี้เป็นความหมายที่ยิ่งใหญ่งดงามที่ชาวไทยและทุกคนได้เรียนรู้ร่วมกัน
สำหรับน้องๆ หมูป่า 13 คน อาจารย์บอกว่าให้นึกภาพถ้าเป็นผู้ใหญ่หรือเป็นเด็กในเมืองไปติดถ้ำ คงแย่ เพราะคนแก่คิดมาก กลัวนั่นกลัวนี่ ถ้ำจึงหมายถึงความหวาดกลัว แต่สำหรับหมูป่า ถ้ำในใจ หมายถึงความรับผิดชอบ ความเป็นเพื่อน การให้กำลังใจซึ่งกันและกัน สิ่งนี้ทำให้เกิดพลัง พลังนี้ยืนยันว่าตลอด 9 วันที่ยังไม่มีคนไปพบน้องๆ เกิดความหมายอะไรขึ้นในใจของน้องๆ
และอะไรที่น้องๆ ได้เรียนรู้จากเรื่องนี้…
“ดังนั้นหากพ่อแม่จะสอนลูกหลาน ควรจะสอนให้ลูกมีหัวใจที่รู้สึกดีที่จะมีชีวิต รู้สึกดีที่จะเผชิญเหตุการณ์ต่างๆ ให้ลูกรู้ว่าเราไม่สามารถจัดการโลกข้างนอกให้เป็นไปตามใจปรารถนา แต่เราสามารถทำใจให้เผชิญความเป็นจริงได้”
ปีนี้ฟุตบอลโลกไม่รู้ว่าใครจะเป็นแชมป์ แต่อาจารย์กล่าวว่า “ทีมหมูป่าอะคาเดมีคือแชมป์ตัวจริงที่อยู่ในใจของชาวโลกแน่นอน”
ที่มาข้อมูล : เฟสบุ้ค@ประกายพฤกษ์ จิตกาธาน
ทีมาภาพ : เครดิตใต้ภาพ
