เชฟนิค ณัฏฐพล ภวไพบูลย์ วิศวกรผู้พลิกผันตัวเองสู่เส้นทางสายเชฟมืออาชีพ

เชฟคิดว่าหัวใจของการเป็นเชฟหรือว่าคนทำอาหารที่ดี ต้องแบบนึกถึงอะไรบ้าง ต้องคำนึงถึงอะไรบ้าง

อันแรกเลยครับ คำนึงถึงวัตถุดิบที่นำมาใช้ก่อน คนเป็นเชฟอ่ะ ต้องรู้จักวัตถุดิบ ต้องเข้าใจวัตถุดิบ แล้วต้องเอาวัตถุดิบมารวมกันได้ แล้ววัตถุดิบนั้นต้องไม่แปลกจนเกินไป ลำดับต่อมา ต้องนับถือในการทำอาหาร ก็คือมาตรฐาน นะครับ มาตรฐานในการทำอาหาร วันนี้ทำอร่อย พรุ่งนี้ไม่อร่อย มันควรจะมีเหตุและผล แต่ถ้าเชฟที่ดีควรจะทำทุกจาน ไม่มีคนไหนหรอกทำจานได้ 100 % เพอร์เฟกต์ แล้วอร่อย โห อร่อยทุกวัน ไม่มีครับ นั่นคือคนโกหก แต่เราจะพยายามทำที่ 95 – 97 % ให้มันอร่อยที่สุดนะครับ นั่นคือมาตรฐาน ง่าย ๆ คือ เชฟต้องคำนึงถึงมาตรฐานและวัตถุดิบ ก่อนนะครับ ที่เหลือ คนตัดสินใจคือลูกค้า หรือคนมากิน ว่าเค้าให้ค่าของมันขนาดไหน

ฝากข้อคิด นิด ๆ หน่อย ๆ สำหรับคนที่อยากเป็นเชฟ แล้วก็เริ่มต้นทำอาหาร

แรงบันดาลใจอย่างเดียวไม่พอในการทำอาหาร ไม่ใช่ว่าเรียนอาหาร แล้วทำให้เรามาเปิดร้านได้ การเป็นเชฟ ถ้าเรียกตัวเองว่าเชฟ ผมยังไม่กล้าเรียกเลยบางครั้ง ถ้าเรียกตัวเองว่าเชฟ ต้องใส่ใจ ต้องเสียสละ ต้องเหนื่อยมากกว่าการเป็นเจ้าของร้านนะครับ เป็นเชฟ ถามตัวเองก่อนว่าล้างจานสะอาดรึยัง ล้างกระทะได้ไหม ให้เกียรติมีดตัวเองที่ตัวเองใช้ไหม การเป็นเชฟ สำหรับผม คือคนที่ทำอาหารให้คนส่วนมากกินแล้ว มีความสุข อย่าดูถูกสิ่งที่ตัวเองทำ ถ้าแค่อยากเป็นเจ้าของร้าน ไม่ต้องไปเรียนเชฟ ถ้าเป็นเชฟต้องเสียสละมากกว่านั้น ต้องลองไปใช้เวลาของตัวเองอยู่ในครัวของคนอื่น การเป็นเชฟคือการไปเรียนรู้จากครัวคนอื่น แล้วก็เอามาใช้กับตัวเราเอง ของคนอื่นเค้าไม่ดีก็ทิ้งไป ของดีก็เก็บมาใช้นะครับ ไม่มีใครวาดรูปเป็นตั้งแต่ต้น ทุกคนวาดรูปจากภาพที่เห็น แล้วก็วาดตามกันมาเรื่อย ๆ อย่าบอกว่าเป็นการ Copy ครับ มันเป็นภาพจำของทุกคนมากกว่าที่ทำตามๆกันมา เราเรียกว่าประเพณีละกันนะครับ นั่นคือสิ่งที่จะฝากไว้ คือการเป็นเชฟที่ดีควรจะฟังลูกค้าให้เยอะ ทำอาหารออกมาได้ นั่นคือคอนเซปต์ของชีวิต นั่นคือความตั้งใจของเรา แต่ทำมาแล้ว ดีรึเปล่า ให้ลูกค้าเป็นคนตัดสินใจ ครับผม