ตาปลา
คุณอมรรัตน์เล่าว่า “ส่วนตาปลานั้นเกิดจากสาเหตุเดียวกับส้นเท้าแตก แต่มีปัจจัยที่เพิ่มมาคือ แรงเสียดสีและแรงบีบที่มาจากหลายสาเหตุทั้งจากการสวมรองเท้าที่คับหรือรองเท้าที่ตัดเย็บไม่เรียบร้อย ทำให้เกิดแรงเสียดสีบางบริเวณมากเป็นพิเศษ ยิ่งมีปัญหานิ้วเท้าผิดรูปร่วมด้วย จนทำให้นิ้วเท้ามาเกยและเสียดสีกันระหว่างเดิน ยิ่งทำให้ผิวหนังด้านหนาเป็นไตแข็งจนเกิดตาปลาขึ้นได้”
วิธีแก้ไขส้นเท้าแตก+ตาปลา
1. แช่เท้าในน้ำอุ่นช่วยบรรเทา
คุณอมรรัตน์แนะนำให้แช่เท้าในน้ำอุ่นวันละ 20 นาที จะช่วยให้ผิวหนังที่แข็งนุ่มลง แต่ต้องระวังระดับอุณหภูมิของน้ำที่ใช้ในการแช่เท้าไม่ให้ร้อนเกินไป ผู้สูงอายุควรขอให้สมาชิกในครอบครัวมาทดสอบความร้อนของน้ำ ไม่ควรทดสอบเอง เพราะประสาทสัมผัสที่รับความรู้สึกร้อนของผู้สูงอายุเสื่อมตามวัย อาจได้ผลผิดจากความจริง โดยเฉพาะผู้ที่ส้นเท้าแตก ให้ใช้แปรงขนอ่อนนุ่มทำความสะอาดบริเวณส้นเท้าที่แตก หรือถ้าผิวหนังบริเวณนั้นหนาและแข็งมาก ให้ใช้หินขัดเท้าขัดเพื่อทำความสะอาด อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้งควบคู่ไปด้วยช
2. สวมรองเท้าตลอดเวลา
แนะนำให้สวมรองเท้าเป็นประจำแม้อยู่ในบ้าน โดยเลือกที่มีพื้นนิ่มไม่คับหรือหลวมจนเกินไป รวมทั้งรองเท้านั้นต้องตัดเย็บอย่างเรียบร้อย ไม่มีรอยตะเข็บทำให้เกิดการเสียดสี มิเช่นนั้นส่วนที่ตัดเย็บไม่เรียบร้อยอาจเสียดสีกับเท้า ทำให้เกิดตาปลาขึ้นได้
ด้าน ดร.อภิวรรณ ณัฐมนวรกุล นักกายภาพบำบัดชำนาญการก็รับหน้าที่อธิบายต่อถึงอาการของคุณลุงแพ้วว่า
นิ้วหัวแม่เท้าบิดเก
อาจารย์อภิวรรณแนะนำว่า การสวมรองเท้าหัวแคบเป็นเวลานาน ทำให้นิ้วหัวแม่เท้าบิดเกไปตามลักษณะของเท้าที่ถูกบีบขณะใส่รองเท้า กระดูกบริเวณโคนนิ้วหัวแม่เท้าจึงปูดโปนออกมา ทุกครั้งที่สวใส่รองเท้าหรือยืนและเดินนานๆ จึงเกิดแรงกดจากรองเท้าซ้ำอีก และการลงน้ำหนักที่ไม่สมดุลเนื่องจากนิ้วหัวแม่เท้าบิดเกยิ่งทำให้คุณลุงรู้สึกเจ็บมากขึ้น
วิธีแก้ไขนิ้วหัวแม่เท้าบิดเก
ดร.อภิวรรณได้แนะนำวิธีการเยียวยาและป้องกันไม่ให้อาการนิ้วหัวแม่เท้าบิดเกสร้างปัญหาให้ดังนี้
– เลือกรองเท้าเพื่อเยียวยาอาการ โดยต้องเปลี่ยนไปใช้รองเท้าหัวกว้างๆ หรือรองเท้าที่เปิดหน้าเท้า แล้วถ้าจำเป็นต้องสวมรองเท้าหุ้มส้น ก็ต้องหาแผ่นรองเพื่อกั้นระหว่างส่วนกระดูกที่ปูดโปนขึ้นมากับรองเท้า เพื่อกันไม่ให้ส่วนนั้นเสียดสีกับรองเท้ามากไป เพราะจะเกิดการอักเสบขึ้นได้
