แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีความพยายามจากนักวิชาการบางกลุ่มที่ได้ช่วยกันผลักดันให้สังคมปรับมุมมองเรื่องความงามเสียใหม่ ดร.กาญจนา แก้วเทพ แห่งภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้วิเคราะห์ความสนใจเรื่อง รูปร่างหน้าตา ยุคสื่อสารมวลชนว่า หลังจากมีสื่อสารมวลชนเกิดขึ้น ได้เข้าไปมีบทบาทเกี่ยวข้องกับเรื่องแฟชั่น รูปร่างหน้าตา แทนที่สื่อเก่าๆ ของสังคม เช่น วรรณคดี เพลงร้อง การเล่านิทาน ซึ่งเคยเป็นสื่อกลางเผยแพร่มาตรฐาน ความงามของรูปร่างหน้าตาในยุคสมัยของสื่อมวลชนนั้น ความเปลี่ยนแปลงในเรื่องแบบฉบับมาตรฐานของรูปร่างเป็นไปอย่างรวดเร็วมากกว่าในสมัยเดิม มีประเด็นที่น่าสนใจในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเรื่อง รูปร่าง กับสื่อมวลชน ตัวอย่างเช่น สื่อมวลชนมีบทบาทอย่างไรในการโน้มน้าวใจให้คนในสังคมเปลี่ยนแปลงทัศนคติ ดังเช่นในยุคปัจจุบันซึ่ง ความอ้วนกลายเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างยิ่ง เราจะเห็นได้จากคำอธิบายในคอลัมน์แพทย์กับโรคที่คนอ้วนมักจะเป็น การเชื่อมโยง ความสวยงาม กับความไม่อ้วน หรือแบบอย่างของสาวงาม ซึ่งเป็นนางเอกละคร นางงามจักรวาลที่เป็นสาวรูปร่างดี
อาจารย์สินิทธ์ สิทธิรักษ์ ผู้อำนวยการหลักสูตรปริญญาโทสตรีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้กล่าวถึงการตีค่ามาตรฐานความงามในยุคนี้ว่า ความงามของผู้หญิงถูกนิยามด้วยตัวเลขสัดส่วนรูปธรรมที่พึงประสงค์ คือ 36 – 22 – 36 โดยผ่านการจัดให้มีการประกวดในเวทีต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเวทีนางสาวไทย ดัชชี่เกิร์ล ซูเปอร์โมเดล ฯลฯ ที่เห็นดาษดื่นอยู่ในปัจจุบัน ยิ่งทำให้ความงามถูกกำหนดให้มีรูปแบบเดียวมากขึ้น ความงามถูกกำหนดว่าต้องสูงเท่าไร หนักเท่าไรหน้าอกเท่าไร หน้าตาต้องแบบไหน เพราะฉะนั้นผู้ต้องการเข้าสู่เวทีประกวดความงามก็ต้องพยายามทุกวิถีทางที่จะไปให้ถึงมาตรฐานที่ตั้งไว้
ข่าวที่ปรากฏตามหน้าหนังสือพิมพ์ เกี่ยวกับผลเสียของการเสริมความงามในรูปแบบต่างๆ เช่น ลดไขมัน ผ่าตัดสะโพก ผ่าตัดเต้านม กินยาลดความอ้วน แม้จะบ่งชี้ว่าผู้หญิงให้ความสำคัญกับเรื่องความงามเพิ่มขึ้น แต่ทำไม ส่องไฟ ไปที่ผู้หญิงทำไมไม่หมุนโต๊ะกลับมาตั้งคำถามว่า เมื่อมาตรฐานความงามถูกกำหนดไว้หลักๆ แบบเดียว คือต้อง ขาว สวย หมวย เอ๊กซ์ ผู้หญิงก็มีทางเลือกไม่มากนัก นอกจากการเดินทางเข้าสู่กระบวนการต่อรองในรูปต่างๆ เพื่อปรับสเป็คให้ตรงกับที่ตลาดต้องการ
ความอ้วน ภาพสะท้อนเรื่องความงาม การสะท้อนภาพความงามที่เด่นชัดที่สุด เห็นจะเป็นการพูดถึงเรื่อง ความอ้วน ที่ปัจจุบันได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญในการพิจารณาเรื่องความสวยงาม คุณพรวดี สัทธาดำรงค์ ได้กล่าวถึง เรื่องนี้ในบทความวิชาการเรื่อง เสียงของผู้หญิงอ้วนในพื้นที่สาธารณะของตัวเองว่า จากการสัมภาษณ์เกี่ยวกับนิยามความอ้วน จากกลุ่มผู้หญิง 40 คน พบว่า สามารถแบ่งนิยามความอ้วนออกเป็น 2 ประเภท คือ นิยามเชิงบวกกับนิยามเชิงลบ
ในนิยามเชิงบวก ความอ้วนนั้นดูน่ารัก อารมณ์ดี ดูอบอุ่น และแสดงถึงความ สมบูรณ์ร่ำรวย มีอันจะกิน แต่นิยามในเชิงลบ ความอ้วนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคต่างๆ อึดอัด เคลื่อนไหวไม่คล่องตัว น้ำหนักกับส่วนสูงไม่สมดุลตามมาตรฐาน ไม่สวยงาม หาเสื้อผ้าใส่ลำบาก เป็นโรคต่างๆ ได้ง่าย ฯลฯ
ส่วนนิยามความอ้วนที่ผลิตผ่านรายการโทรทัศน์ เช่น รายการปัญหาชีวิตและสุขภาพ หรือผ่านรายการที่เกี่ยวกับความงามต่างๆ ซึ่งในการนำเสนอรูปแบบรายการปัญหาชีวิตและสุขภาพนั้นจะนำเสนอว่า ความอ้วนเป็นสาเหตุของโรคต่างๆ และความอ้วนนั้นก็เป็นโรคชนิดหนึ่งด้วย
ฉะนั้นในส่วนรายการที่เกี่ยวกับความงามต่างๆ นั้นจึงนำเสนอในรูปแบบที่ใช้พิธีกรซึ่งเป็นนางแบบหรือดาราซึ่งลดน้ำหนักสำเร็จเป็นผู้นำเสนอ โดยเสนอเป็นสูตรลดน้ำหนักด้วยวิธีการต่างๆ หรือสูตรอาหารที่กินแล้วไม่อ้วน เช่น เดียวกับคนที่มีปัญหาความอ้วนอย่าง คุณอังคาร เพิ่มพูน อายุ 22 ปี ความสูง 170 เซนติเมตร แบกน้ำหนักตัว125 กิโลกรัม ก็เลยเลียนแบบพิธีกรและวิธีการในทีวีเหล่านั้น
เขาเล่าว่า เวลาไปไหนมาไหนรู้สึกไม่ค่อยสะดวก ไม่เหมือนคนผอมๆ เคยไปตรวจร่างกายแล้วคุณหมอบอกว่าเป็นโรคความดันและน้ำตาลในเลือดสูง เลยหันมาลดความอ้วน ใช้วิธีการกินยาลดความอ้วน ไปเข้าคอร์สลดความอ้วน ช็อคไฟฟ้า ตีไขมัน อดอาหาร ไม่ได้ใช้วิธีตามธรรมชาติเลย…
ช็อคไฟฟ้าจะใช้เจลทาที่แผ่นไฟฟ้าแล้วนำไปแปะที่ตัว ใช้ผ้าพันอีกทีกันแผ่นหลุดแล้วค่อยปล่อยกระแสไฟเข้าไป เริ่มจากกระแสไฟอ่อนก่อน แล้วค่อยเพิ่มความแรงขึ้น ส่วนตีไขมันเป็นการใช้ไม้กลิ้งไปบนร่างกาย
ตอนกินยาลดความอ้วนรู้สึกปวดหัว หัวใจทำงานหนัก เหนื่อยง่าย แล้วมียาอยู่ตัวหนึ่ง เพิ่งกินไปเมื่อต้นปีนี้เอง อันนั้นแรงมาก กินเข้าไปแล้วกินอะไรไม่ได้เลยปวดหัวมาก ปากแห้ง ปวดหน้าอก จะตายให้ได้ พอหยุดใช้ยาก็หิวโซเหมือนเดิม กลับมาอ้วนยิ่งกว่าเดิมอีก ตอนนี้เลยหยุดใช้ยา หันมากินอาหารเสริมแทน คาดว่าคงมีอีกหลายคนในสังคมปัจจุบันที่พยายามหลีกเลี่ยงการรับประทานยาลดความอ้วนมาเป็นอาหารเสริมแทน เพราะรู้ถึงพิษภัยผลกระทบของมัน แต่นั่นก็ยังไม่ใช่วิธีการที่ดีในการลดความอ้วนอยู่นั่นเอง เพราะนอกจากจะราคาแพงแล้ว บางครั้งยังมีการอวดอ้างสรรพคุณเกินจริงอีกด้วย
การดำรงชีวิตตามกระแสโลกในแบบที่ผิด โดยเฉพาะในเรื่องการดูแลสุขภาพ สามารถสะท้อนผลกระทบให้เห็นได้อย่างชัดเจน บางครั้งรุนแรงถึงขนาดทำลายชีวิตได้เลยทีเดียว การปรับเปลี่ยนทัศนคติของผู้คนเสียใหม่ ให้เรื่องความงามกับสุขภาพเป็นสิ่งที่เอื้อต่อกัน จึงน่าจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหานี้ และในความเป็นจริงแล้วมีวิธีการมากมายในการที่จะดูแลทั้งสุขภาพและรูปร่างให้ดีไปพร้อมๆ กัน โดยไม่ต้องพึ่งยาลดความอ้วนหรือสารเคมีใดๆ ทางวิทยาศาสตร์ ตัวอย่างเช่น การรู้จักเลือกรับประทานอาหารเพื่อดูแลเรื่องสุขภาพและรูปร่าง หรือการหันมาออกกำลังกาย เป็นต้น
แม้กระทั่งในวิถีทางของชีวจิตเอง การรู้จักจัดสมดุลให้กับชีวิตในเรื่องการรับประทานอาหาร การออกกำลังกาย การรู้จักผ่อนคลาย ซึ่งช่วยให้สุขภาพกายและใจดี ก็ส่งผลต่อความสดใส มีชีวิตชีวาและรูปร่างที่ดีได้เช่นกัน มีอีกหลายวิธีในโลกนี้ที่จะทำให้คุณสวยอย่างสุขภาพดี อย่ามัวแต่พึ่งวิธีผิดๆ ที่บั่นทอนชีวิตของคุณกันอยู่เลย
อ่านต่อหน้า 3 ( 9 วิธีกินให้สวยสุขภาพดี)
