วิธีฝึกคือ
ก่อนและหลังฝึกก็จิบน้ำเปล่าเบาๆ เสียก่อน แล้วนั่งตัวตรง เอาฝ่ามือสองข้างกุมท้องตัวเองไว้เพื่อให้สติอยู่ที่การใช้ท้องช่วยการหายใจ จากนั้นจึงทำปากจู๋เป็นรูเท่าหลอดกาแฟแล้วดูดลมเข้าปอดทางรูจู๋ เอ๊ย ไม่ใช่ ทางรูปากจู๋นี้ การทำปากจู๋นี้ถ้าทำไม่เป็นจะเอาหลอดกาแฟจริงๆ มาตัดเป็นท่อนสั้นๆ แล้วอมแล้วดูด อมแล้วดูดก็ได้ ดูดลมเข้าปอดช้าๆ ใช้เวลานานราว 1 วินาที แล้วพ่นลมออกทางปากจู๋นี้ช้าๆ ใช้เวลา 2 – 3 วินาทีเข้าออกๆ
การประมาณเวลาว่า แค่ไหนสามวินาที จะใช้หลักของกรรมการบาสเกตบอลก็ได้ คือ เขาถือว่านับในใจหนึ่งสองช้าๆ เท่ากับหนึ่งวินาที สามวินาทีก็นับหนึ่งสอง หนึ่งสอง หนึ่งสอง สามครั้งโดยประมาณ ฝึกหายใจอย่างผ่อนคลายเข้าออกๆ แบบนี้สักสิบรอบ วันหนึ่งทำสักห้าครั้ง คือฝึกให้เก่งเสียก่อนที่จะไปเกิด
อาการจริงๆ เมื่อใดที่จิบอะไรที่ระคายเคืองแล้วเกิดอาการขึ้นจริงๆ ก็ตั้งสติ เอาเทคนิคนี้ไปใช้ ค่อยๆ ทำปากจู๋ หายใจอย่างผ่อนคลายไปช้าๆ อย่าตาลีตาเหลือกรีบหายใจ ทำอย่างนั้นสายเสียงจะยิ่งปิดและยิ่งไม่ได้อากาศ
อีกเทคนิคหนึ่งที่จะใช้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ก็คือ เทคนิคหมาหอบแดด ชื่อเทคนิคนี้ผมตั้งให้เอง คำจริงเขาเรียกว่า Panting คืออ้าปากแลบลิ้นออกมายาวเฟื้อยแล้วหายใจเข้า – ออกสั้นๆ ฮะหะ…ฮะหะ…ฮะหะ ก็พอช่วยให้สายเสียงคลายตัวได้ง่ายขึ้นเหมือนกัน
จาก คอลัมน์ WELLNESS CLASS นายแพทย์สันต์ ใจยอดศิลป์ นิตยสารชีวจิต ฉบับ 489
บทความน่าสนใจอื่นๆ
วิธีเลือกเตียงนอน เพื่อผู้สูงอายุ
อาหารป้องกัน ต้อกระจก วายร้ายที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ
เทคนิคช่วยลด อาการเบื่ออาหาร ในผู้สูงอายุ