17. งดแป้งขาวทุกชนิด
เพราะเปลือกข้าวและจมูกข้าว คือแหล่งรวมคุณค่าอาหาร ฉะนั้นการนำเปลือกและจมูกข้าวออกไปทำให้ร่างกายเสี่ยงต่อการขาดอาหารและป่วยเป็นโรคนานา เช่น อ้วน เพราะข้าวขาวให้แต่พลังงาน เบื่ออาหาร หงุดหงิดง่าย และอ่อนเพลีย เพราะขาดวิตามินรวมที่ช่วยเจริญอาหาร โรคเหน็บชา เพราะขาดวิตามินบี 1 โรคปากนกกระจอก เพราะขาดวิตามินบี 2
เมื่อโรคถามหา เมื่อนั้นความเสื่อมก็ตามมา
สูตรอาหารชีวจิตที่คิดโดยอาจารย์สาทิสจึงแนะนำให้งดข้าวขาวแป้งขาว และผลิตภัณฑ์ที่ทำจากแป้งขาวทั้งหมด
คุณป้อมีประสบการณ์เรื่องนี้อยู่บ้าง “สมัยที่กินข้าวขาวประกอบกับใช้ชีวิตผิด เอาแต่ทำงาน จึงเครียดและป่วยเป็นหวัดบ่อยมาก แถมยังมีอาการของภูมิแพ้เรื้อรังอีกด้วย”
18. กินของทอดแต่น้อย และกินน้ำมันดี
น้ำมันโมเลกุลเดี่ยวไม่อิ่มตัว หรือ Monounsaturated Oilได้แก่ น้ำมันมะกอก น้ำมันคาโนลา น้ำมันอัลมอนด์ น้ำมันแฟล็กซ์ และน้ำมันปลา
ส่วนน้ำมันโมเลกุลรวมไม่อิ่มตัว หรือ Polyunsaturated Oil ได้แก่ มาร์การีน น้ำมันดอกทานตะวัน และน้ำมันข้าวโพด
น้ำมันที่มีไขมันอิ่มตัว ซึ่งเป็นน้ำมันที่ควรเลี่ยง ได้แก่น้ำมันปาล์ม น้ำมันถั่วเหลือง และน้ำมันมะพร้าว รวมถึงอาหารที่ทอดในน้ำมันที่มีความร้อนสูง
คุณป้อเล่าว่า “เราไม่ค่อยกินของทอด เต็มที่ก็สักเดือนละสองครั้ง เวลาไปกินอาหารนอกบ้านแล้วลูกๆ เขาอยากกินพวกเฟรนช์ฟราย แต่ปกติถ้าปรุงกินเอง ส่วนใหญ่จะเป็นลักษณะการนึ่ง อบ และผัดโดยใช้น้ำมันน้อยมาก และเราก็เลือกแต่น้ำมันที่ดีต่อสุขภาพเท่านั้น”
19. กินกลูตาไทโอนธรรมชาติ
กลูตาไทโอน (Glutathione) เป็นกลุ่มอนุมูลย่อยของกรดแอมิโน Dr. Maoshing Ni กล่าวว่า กลูตาไทโอนเป็นแอนติออกซิแดนต์มาสเตอร์ ช่วยขับฟรีแรดิคัลออกจากร่างกาย กระตุ้นการทำงานของอิมมูนซิสเต็ม ป้องกันมะเร็ง หากได้รับกลูตาไทโอนน้อยเกินไปจะทำให้เกิดโรคตับและแก่เร็ว
กลูตาไทโอนมีมากในผัก เช่น บรอกโคลี กะหล่ำปลี คะน้า มะเขือเทศ ผักโขม มันฝรั่ง หน่อไม้ฝรั่ง อะโวคาโด และผลไม้ เช่น แคนตาลูป ส้ม พีช สตรอว์เบอร์รี่ แตงโม รวมถึงเนื้อสัตว์อย่างปลา และธัญพืช
คุณป้อเล่าว่า “เลือกกินผักผลไม้เหล่านี้อยู่แล้ว นำมาปรุงเป็นกับข้าวเสียส่วนใหญ่” อ้างอิง http://www.vitaminstuff.com/glutathione.html
20. กินอยู่แบบคนฮันซ่า
ฮันซ่า (Hunza) คือคนพื้นเมืองเผ่าหนึ่งแถบเทือกเขาหิมาลัย อาชีพหลักคือเกษตรกรรม มีชีวิตใกล้ชิดธรรมชาติ ปราศจากมลพิษ กินอาหารมังสวิรัติ ใช้ชีวิตอย่างสมดุล และไม่แสวงหาความหรูหราหรือความบันเทิง
ชาวฮันซ่าจึงอายุยืน สุขภาพแข็งแรง หน้าตาสดใส และมีอารมณ์เบิกบาน
คุณป้อเล่าว่า “เมื่อก่อนเราฟุ่มเฟือยกว่านี้ ทำงาน หาเงิน เครียด ใช้เงิน ซื้อของในห้างสรรพสินค้า เราเลยสุขภาพไม่ดี คนทั้งครอบครัวมีอาการภูมิแพ้ จึงต้องไปหาหมอกินยา เมื่ออาการทุเลาก็ทำงานต่อ เป็นวัฏจักรอย่างนี้
“ตอนหลังเราเริ่มเปลี่ยนแปลง มีสติในการใช้ชีวิตมากขึ้น ไปเที่ยวธรรมชาติ ใช้ชีวิตผ่อนคลาย กินอาหารสุขภาพ ชีวิตเราก็เริ่มได้พิษจากการบริโภคและมลพิษจากห้างสรรพสินค้าที่มีคนเยอะน้อยลง สุดท้ายสุขภาพดี หน้าตาอ่อนวัย ผิวพรรณสดใสขึ้น”
