nintara1991

ทำอย่างไรถึงจะเลิกเป็น คนที่ชอบพูดแก้ตัว ได้ คนที่มักแก้ตัวเวลาทำงานจะสูญเสียความน่าเชื่อถือจากคนรอบข้าง เรามักได้ยินบ่อย ๆ เวลาหัวหน้าถามว่า “ใบเสนอราคาของบริษัท 000 มาหรือยัง เป็นไงบ้าง” แล้วลูกน้องตอบว่า “ฝ่ายโน้นยังไม่ได้ตอบกลับมาเลยครับ” แต่การตอบแบบนี้เหมือนบอกกลาย ๆ ว่า “ทางโน้นผิด ไม่ใช่ผม” และย่อมถูกหัวหน้าตวาดว่า “งั้นก็รีบไปตามสิ ! ” คำตอบควรเป็น “ขอโทษครับ ผมควรติดตามให้ถี่กว่านี้ เดี๋ยวจะโทร. ถามให้เขารีบส่ง ผมตรวจเอกสารเสร็จแล้วตอนบ่ายจะเข้าไปรายงานอีกทีนะครับ” กล่าวคือ นอกจากขอโทษในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วยังรายงานวิธีการแก้ไขปัญหาอย่างเป็นรูปธรรมด้วย เมื่อเป็นแบบนี้ก็จะเห็นว่าต้องทำอะไรต่อ หัวหน้าก็ไม่มีเหตุผลให้โกรธอีก คงแค่บอกว่า “งั้นรีบจัดการละกัน” คนที่เอาแต่แก้ตัวไม่ว่าเรื่องอะไร จะตั้งดันมาจากความคิดว่า “ฉันไม่ผิด” “คนอื่นต่างหากที่ผิด” คนแบบนี้จะปกป้องตัวเองว่า “จะให้เรื่องจบโดยไม่ต้องรับผิดชอบได้อย่างไร” หรือ”จะทำอย่างไรให้ตัวเองไม่โดนตำหนิ” เวลาบริษัทหรือนักการเมืองคนไหนทำเรื่องเสื่อมเสียแล้วแก้ตัวเวลาให้สัมภาษณ์นักข่าว สื่อและสังคมจึงมัก “ประโคมข่าว” เรียกร้องให้แสดงความรับผิดชอบ คนแบบนี้มักยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางว่า “การขอโทษก็เหมือนพ่ายแพ้ มันน่าเจ็บใจ”  “ถ้าตัวเองต้องถูกตำหนิแล้วไม่ลากคนอื่นมาเอี่ยวด้วยคงไม่หาย” พวกเขาไม่เคยคิดว่า “ต้องเผชิญหน้ากับปัญหา” หรือ “การแสดงความรับผิดชอบเป็นเรื่องที่พึงกระทำ” ทำไมผู้บริหารบริษัทที่เคยล้มละลาย ถึงฟื้นกิจการขึ้นมาใหม่ได้ […]

ทางออกของการแก้ ปัญหา ทำงานไม่ได้เรื่อง แม้ว่าสถานการณ์ในครอบครัว คนเรามักเป็นส่วนหนึ่งของ ปัญหา การถอนตัวออกจากสถานการณ์มักให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า เพราะที่แท้แล้วทุกครอบครัวมีความรักเป็นพื้นฐาน “ขอเพียงรักกัน เรื่องร้ายก็กลายเป็นดีได้เสมอ” แต่ในบางสถานการณ์ การถอนตัวออกมาเท่ากับหนีปัญหามากกว่าที่จะตีความเป็นอย่างอื่นได้ การหนีปัญหาทำให้คนอื่นเสียหายและทำให้ตัวเองเสียหาย เช่น ความเครียดในที่ทำงาน องค์กรทุกแห่งมีเป้าหมายขององค์กรเป็นพื้นฐาน มีทั้งวิสัยทัศน์ พันธกิจ เป้าหมายหลัก เป้าหมายรอง ยุทธศาสตร์ และตัวชี้วัด แต่น้อยแห่งที่จะมีความรักเป็นพื้นฐานร่วมด้วย ซึ่งหากองค์กรใด ๆ ไม่ได้มีความรักเป็นพื้นฐานด้วยแล้ว หากเราพบปัญหาหรือมีความเครียดในที่ทำงานแล้วเลือกถอนตัวออกจากสถานการณ์ ก็มักจะไม่มีใครในองค์กรที่รักคุณมากพอจะโอบอุ้มช่วยเหลือ มีแต่จะตัดเนื้อร้ายทิ้งไป     แล้วถ้าคุณทำแบบนี้ในทุกที่ทำงาน ในที่สุดคุณจะเป็นคนที่ไร้ค่า พูดเช่นนี้มิได้หมายความว่าคนอื่นเห็นคุณไม่เอาไหน ตัวเองก็จะเห็นตัวเองไม่เอาไหนด้วย ซึ่งจะเป็นเรื่องที่แย่ที่สุด ความรู้สึกแย่ ๆ ที่มีต่อตนเองเป็นความรู้สึกที่แย่มากกว่าความรู้สึกแย่ ๆ เองเสียอีก เมื่อพบปัญหาหรือความเครียดในที่ทำงาน สิ่งที่ต้องทำคือ ไปคลายเครียดให้ได้ นั่นคือ ไปออกกำลังกายให้มาก น่าจะรู้สึกดีขึ้น แน่นอนว่า กลับมาทุกอย่างย่อมต้องเหมือนเดิมด้วย หัวหน้างานคนเดิม เพื่อร่วมงานพวกเดิม ผู้ใต้บังคับบัญชากลุ่มเดิม ผู้บริหารสูงสุดชุดเดิม วิสัยทัศน์ พันธกิจ […]

 อยากกลับไปคืนดี อีกครั้ง ควรทำอย่างไรดี ถูกคนที่รักมากทิ้งไป แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ อยากกลับไปคืนดี กับเขา คนที่มีปัญหาความทุกข์ว่าทำอย่างไรก็ลืมเขาไม่ได้ ลองเริ่มจากการวิเคราะห์ภายในใจตนเองดูว่า ทำไมจึงถูกทิ้ง เขาพูดอะไรตอนที่จะทิ้งไป “เพราะรำคาญความเจ้ากี้เจ้าการน่ะสิ” “เซ้าซี้!” “ชอบคนอื่นแล้ว” “ตอนนี้ทำงานสำคัญมาก จึงอยากเว้นระยะระหว่างเรา” “งานอดิเรกไม่ตรงกัน” “ไม่สามารถคิดเรื่องแต่งงานได้” “ถ้าไม่แต่งหน้าก็กลายเป็นอีกคนเลย เหมือนถูกหลอก…” ลองคิดดูว่า ตนเองคิดอย่างไรกับเหตุผลที่ถูกเขารังเกียจเหล่านั้น และตนเองคิดอย่างไรกับผู้ชายที่พูดอย่างนั้น   ขั้นตอนการคืนดีที่ 1 : ลองเขียนความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อเขาออกมา  ด้วยความที่จู่ ๆ ก็รู้สึกเหงาขึ้นมาและยังมีความอาลัยอาวรณ์อยู่ จากความยึดมั่นถือมั่นที่มีทั้งหมดจึงอาจทำให้ตอนกลางคืนอยากส่งอีเมลหรือโทรศัพท์หาเขา… แต่เดี๋ยวก่อน!! ลองเขียนความรู้สึกที่แท้จริงของตนเองออกมาดูว่า ก่อนหน้านี้เราคิดอย่างไรกับเรื่องของเขา ลองเขียนออกมาเยอะ ๆ ทั้งข้อดีและข้อเสียของเขา พอทำแล้ว บางคนอาจคิดว่า “คงจะไม่ชอบเขาแล้วอย่างสิ้นเชิง!” ไม่ชอบ เพราะเขาถูกคนอื่นเอาไปแล้ว หรือเพราะไม่สบายใจว่าเขาเปลี่ยนเป็นคนใหม่ได้แล้วหรือยัง หรือเพราะถ้าคนรอบข้างรู้ว่าเราถูกทิ้ง ตัวเองจะน่าสมเพชและไม่ชอบเขาเพราะความเห็นแก่ตัวและความยึดมั่นถือมั่นของตัวเอง จึงไม่อยากแยกทางกับเขา เป็นอย่างไรบ้างคะ เมื่อเรามีสติขึ้นเล็กน้อยและรู้ตัวว่า “อะไรเนี่ย ฉันคงจะไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้นแล้วมั้ง” “มองเห็นจุดที่น่ารังเกียจมากขนาดนี้เลย” ก็จะเกิดช่องว่างที่เว้นไว้เพื่อตนเองขึ้นมา   ขั้นตอนการคืนดีที่ […]

ใจนั้นสำคัญอย่างไร ธรรมะทันใจจาก ท่านว.วชิรเมธี ใจนั้นสำคัญอย่างไร เพราะว่าใจนั้นเป็นผู้กำหนดพฤติกรรมของกาย พระองค์ตรัสเอาไว้ในคัมภีร์พระธรรมบท มโน ปุพพัง คมา ธัมมา มโน เสฏฐา มโน มยา แปลว่าธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจประเสริฐที่สุด สำเร็จมาจากใจ ถ้าใจนี้ดี คิด ถ้าใจนี้ดี พูดและทำก็ดีตาม และสุขก็ตามมา ดังหนึ่งเงาตามตัว ถ้าใจไม่ดี ทุกข์ก็ตามมา ดังหนึ่งล้อเกวียนหมุนเวียนตามรอยเท้าโค เพราะฉะนั้นใจของเราอย่างไร เราก็จะได้การกระทำอย่างนั้น เพราะอะไร การกระทำทางวาจาก็ดี ทางพฤติกรรมทั้งหมดก็ดี มีใจเป็นผู้สั่งการ ใจเป็นดังหนึ่งกัปตันเรือ เรือจะหันเหไปทิศทางไหนก็ขึ้นอยู่กับคำสั่งของกัปตัน เพราะฉะนั้นถ้าเราบังคับใจของเราได้ เราก็บังคับกายของเราได้ คนส่วนมาก บังคับใจตัวเองไม่ได้ จึงสั่งกายไม่ได้ เช่น ฮอร์โมนมันพุ่งพล่านขึ้นมา สัญชาตญาณมันลุกขึ้นมา ตามความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย อย่างนี้พอใจมันรู้ไม่ทัน กายมันก็กระตุ้นใจเหมือนกัน แต่ถ้าเราควบคุมใจของเราได้ ไม่มีปัญหาเลย เพราะฉะนั้นถ้าใครก็ตามที่เป็น นายเหนือใจตนเองได้ พระพุทธองค์ทรงเชื่อว่าคนนั้นเป็นสุดยอดแม่ทัพ พระองค์บอกว่า ชนะคนในสงคราม นับพันคน นับพันครั้ง […]

ปัญหาธรรมประจำวันนี้ : ทำอย่างไรให้เราเลิกคิด ยึดติด ปัญหาธรรม : ทำอย่างไรให้เราเลิกคิด ยึดติด เสียที เพราะยึดติดทีไรก็ทุกข์ทุกที ตอบปัญหาธรรม :  ” ต้องมองสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริงในธรรมชาติของสิ่งนั้นที่มีอยู่ เป็นอยู่ เหมือนเรามองเหรียญ เราก็ว่าเหรียญมีกี่ด้าน 2 ด้าน ก็เชื่อกันว่าเหรียญมี 2 ด้าน คือด้านหัวกับด้านก้อย ไปลองพิจารณาดูสิว่าจริง ๆ มันมีกี่ด้าน เหรียญนี่มันมี 3 ด้าน มันไม่ได้มี 2 ด้านเท่านั้น นอกจากด้านหัว ด้านก้อย มันยังมีด้านที่อยู่กึ่งกลาง อยู่ตรงกลางระหว่างหัวกับก้อยนั่นก็คือด้านสันนั่นเอง เราไม่ค่อยให้ความสำคัญด้านสันของเหรียญ เราก็ไปให้ความสำคัญกับด้านหัวกับด้านก้อย เหมือนกับในชีวิตประจำวันของเรา เห็นอะไร ได้ยินสิ่งไหน ได้สัมผัสสัมพันธ์กับสิ่งไหนก็จะเกิดความรู้สึกต่อสิ่งนั้น ” ความรู้สึกส่วนใหญ่มันจะชักนำเราไป ที่ชอบ ไม่ชอบ สวย ไม่สวย ดี ไม่ดี ถ้าเราไปชอบด้านก้อยมากกว่าด้านหัว เราก็ว่าด้านหัวไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้อย่างนั้น ด้านก้อยดีกว่าอย่างโน้นอย่างนี้อย่างนั้น นี่มันมองอย่างใจที่เป็นธรรม ไม่เที่ยงธรรม […]

ทำงาน อย่างไรให้มีความสุขทั้งทางโลกและทางธรรม โดย ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ เรื่องการทุ่มเททำงานจนสุดชีวิต มันก็ต้องมีสติด้วย หนึ่ง เจ้านายคุณชั่วร้ายหรือเปล่า คุณไปทุ่มชีวิตนี้เพื่อคน ๆ หนึ่ง แล้วสุดท้ายเจ้านายคุณออกไปตัดต้นไม้ ทำลายป่า ขนเงินออกต่างประเทศ หรือว่าสร้างบาปมากมาย ผมว่าคุณ ทำงาน ให้ผิดคนแล้ว อันที่สอง คุณบอกคุณทำงานสุดชีวิตเลย งานของคุณเป็นกุศลหรือเป็นอกุศล งานของคุณทำร้ายใครบ้าง งานของคุณ สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้ใครหรือเปล่า อันที่สาม ถ้างานของคุณเป็นงานกุศล งานดี มีประโยชน์ แล้วคุณทุ่มสุดชีวิตเลย ต้องถามว่ามีสติหรือเปล่า เคยมองไหมว่ามนุษย์เราต้องการความสมดุล คุณประสบความสำเร็จในการทำงาน บนน้ำตาของลูกเมียของคุณ คุณว่ามันใช่หรือเปล่า คุณประสบความสำเร็จบนสุขภาพที่ย่ำแย่ ตอนแก่คุณเอาเงินไปไหน คุณรู้ไหม คุณทำงานหาเงินเพื่อเอาเงินก้อนนี้ ไปจ่ายให้โรงพยาบาล ถามว่าคุณใช่หรือเปล่า ต่อมาคุณทำงานเต็มที่เลย พ่อแม่เคยไปเยี่ยมหรือยัง ติดนิสัยสันดาน คนอกตัญญู บ้าแต่งาน คุณลืมพ่อ ลืมแม่คุณได้ไง พ่อเฒ่าแม่แก่ คุณเอาพ่อเฒ่าแม่แก่คุณไปขังไว้ในหมู่บ้านจัดสรร แล้วคุณก็นึกว่าคนแก่เขาจะอยู่ได้เหรอ คนแก่เขากินความรักเป็นอาหาร ถูกไหม คุณไปเห่อลูกคุณ ถ่ายลงFacebook […]

ฟังอย่างไรให้กิเลสขาดไปสู่นิพพาน ท่านเจ้าคุณโชดก ญาณสิทธิเถร (พระธรรมธีรราชมหามุนี) การกำหนดรู้อิริยาบถเป็นการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา ท่านเจ้าคุณโชดก ญาณสิทธิเถร ได้เทศน์เรื่อง ” ได้ยินหนอ ” ไว้อย่างน่าสนใจ ซึ่งการฟังหรือการได้ยินเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่ที่ต้องทำในชีวิตประจำวัน การกำหนดรู้ในขณะฟังหรือได้ยินก็เป็นอีกแนวทางการปฏิบัติที่น่าสนใจ ชวนทุกท่านอ่านบทความถอดความบรรยายธรรมของท่านเจ้าคุณโชดก ญาณสิทธิเถร ค่ะ ญาติโยมเพื่อนธรรมมิตรผู้ใจบุญทั้งหลาย ตอนนี้เป็นการฟังเทศน์ปฏิบัติ เวลาฟังเทศน์ให้กำหนดไว้ที่หู เวลาได้ยินก็ “ได้ยินหนอ…ได้ยินหนอ…” พอนานเข้าให้ใช้ “ยินหนอ….ยินหนอ…” เขาว่าถ้าเราฟังมาเฉย ๆ อันนั้นเราฟังมามากแล้ว เขาเรียกว่าฟังเอาบุญ ได้บุญอยู่แต่ได้บุญน้อย ได้บุญไม่มาก กิเลสไม่ขาด เพียงแต่ได้ประคองไว้เฉย ๆ แต่เราฟังแล้วกำหนดรู้ตามไป ถ้าเราฟังไปเฉย ๆ มันก็ไม่ใช่การปฏิบัติ นั้นจึงได้บุญน้อยไป ถ้าจะฟังให้ได้ประโยชน์มาก หนึ่ง ต้องฟังธรรมให้เกิดประโยชน์ ประโยชน์ในทีนี้คือประโยชน์ที่จะถึงนิพพานให้กิเลสขาด เราต้องสนใจจริง ๆ และรวมจิตใจไว้เป็นศูนย์รวมที่หู คือให้จิตมันอยู่ที่หูนั่นแหละ ได้ยินหนอ…ได้ยินหนอ… กิเลสก็ขาด พอได้ยินหนอ…ได้ยินหนอ กิเลสมันก็ขาด แต่ถ้าเราฟังเฉย ๆ ก็จะเป็นบุญ บุญนี้เรียกว่า กามาวจรบุญ […]

ปัญหาธรรม : ถ้าไม่ กรวดน้ำ ญาติจะได้บุญหรือไม่ โดย พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ การ กรวดน้ำ เป็นเพียงแค่รูปแบบ แล้วก็เป็นรูปธรรมที่มันสามารถมองเห็นได้โดยตาว่า บัดนี้กำลังจะมีการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศล โดยวิธีการเทน้ำ เป็นรูปแบบที่เห็น อันนี้เป็นรูปแบบภายนอก ซึ่งมันพอเห็นได้ด้วยตา แต่ถ้าเราไปเน้นเรื่องรูปแบบ หรือสิ่งที่เป็นภายนอกมากเกินไป มันอาจจะขาดสาระของภายใน คือเจตนาที่จะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลน้อมนึกถึงบรรดาญาติทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว อย่างนี้ ท่านมักจะได้รูปแบบเทน้ำ จ๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ เท ๆ ๆ ๆ ๆ ไป เทมาเทไป ก็ตามองนู่นมองนี่ไป หรือไม่ก็เล่นไลน์ไปด้วย เทไป พระก็ยถาวาริวะหา ก็เทไปอะไรอย่างนี้ มันก็ได้แค่รูปแบบ แต่ถ้าเราไม่ต้องไปเน้นตรงนี้มากเกินไปอะไรอย่างนี้ เน้นที่ว่าเรานึกน้อมไปถึงบรรดาญาติที่ล่วงลับไปแล้ว เราเป็นเครื่องระลึกนึกถึงกัน แล้วก็มีการทำคุณงามความดี แล้วก็อุทิศส่งไปให้ เมื่อเขารับทราบโดยวิธีใดวิธีหนึ่งแล้ว ปกติถ้าเขาทราบก็จะมีการอนุโมทนาอยู่แล้วว่า ญาติก็ไม่ลืมเรานะ ยังนึกถึงเรา เขาก็อนุโมทนาเป็นกุศล เมื่อจิตเขามีกุศลเขาก็เลยเสวยโสมนัสเวทนาหรือสุขเวทนา เขาก็บรรเทาคลาย มันก็ตัดตอนในช่วงที่เขาเสวยอารมณ์หรือความสุขที่เป็นทุกข์ เป็นโทมนัสในอบายภูมิ […]

แอ๊ค The Golden Song : เสียงที่ไม่ได้เป็นพรจากสวรรค์ แอ๊ค The Golden Song หรือ แอ๊ค-โชคชัย หมู่มาก แชมป์คนแรกของรายการ The Golden Song เจ้าของเสียงร้องที่ใคร ๆ บอกว่าเป็นพรสวรรค์ที่มีมาแต่เกิด  แต่เขาไม่คิดเช่นนั้น   เด็กชายผู้รักต้นไม้และเสียงดนตรี “ ชีวิตตอนเด็กลำบากครับคุณพ่อคุณแม่แยกทางกัน  คุณย่าเป็นคนเลี้ยงผมจนจบชั้นอนุบาล ถึงย้ายมาอยู่กับคุณแม่ซึ่งตอนนั้นอยู่ที่จังหวัดปราจีนบุรี ส่วนคุณพ่อทำงานเป็นคนขับรถที่กรุงเทพฯ อยู่กับคุณแม่ได้สองปีรู้สึกเบื่อเลยขอไปอยู่กับคุณลุง ซึ่งเป็นครูอยู่อีกอำเภอหนึ่ง ท่านมักพาลูกหลานเข้าวัดทำบุญ สวดมนต์และนั่งสมาธิที่ห้องพระทุกวันพระ “ หลังเรียนจบชั้นประถมฯ ก็ย้ายกลับมาอยู่กับคุณแม่อีกครั้งท่านสนับสนุนผมทุกอย่าง ผมชอบปลูกต้นไม้ โดยเฉพาะกล้วยไม้ แต่ไม่มีเงินซื้อก็ชวนท่านไปเก็บกล้วยไม้ป่าที่น้ำตกมาเลี้ยง  ผมเรียนรู้วิธีปลูกต้นไม้ต่างๆ จากผู้ใหญ่ที่รักต้นไม้ท่านหนึ่งแถวบ้าน “ ผมชอบเล่นดนตรีมาตั้งแต่ป.2 คุณแม่ก็สนับสนุน ผมเลือกเข้าวงโยธวาทิตของโรงเรียน ซึ่งทำให้ชีวิตของผมดีขึ้น  เพราะนักดนตรีวงโยธวาทิตต้องมีระเบียบวินัย  และเวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการซ้อมดนตรีเวลาจังหวัดมีงาน หรืองานวัดต่าง ๆ  จะจ้างวงดนตรีของโรงเรียนไปเล่น ทำให้ไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางไปไหน “ ต่อมาผมเห็นว่าเป็นนักดนตรีเล่นเหนื่อยแทบตายแต่กลับได้เงินน้อย ผิดกับนักร้องที่ได้เงินมากกว่าทำให้ผมอยากเป็นนักร้องกับเขาบ้าง “ […]

ความฝันที่อยากทำ พจนานุกรมภาษาบาลีดี ๆ ให้คนเรียนบาลีได้ใช้ : พระราชญาณกวี เมื่อพูดถึงภาษาบาลีแล้ว หลายคนอาจมองเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับฆราวาส แต่วันนี้ซีเคร็ตมีโอกาสได้สนทนากับพระราชญาณกวี แห่งวัดพระราม 9 กาญจนาภิเษก จึงได้ทราบว่าที่จริงแล้ว ภาษาบาลีมีความสำคัญและอยู่ใกล้ตัวคนไทยมากกว่าที่หลายคนคิด จนท่านเองมีความฝันในตอนที่เรียนจบเปรียญ 9 ประโยคว่า อยากทำ พจนานุกรมภาษาบาลีดี ๆ สักเล่มให้คนเรียนบาลีได้ใช้กัน   ภาษาบาลี ภาษาที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทย “ ประเทศไทยนับถือพระพุทธศาสนาเถรวาท ซึ่งจารึกพระไตรปิฎกด้วยภาษาบาลี จึงจำเป็นต้องศึกษาภาษาบาลีเพื่อเข้าใจหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา ความจริงภาษาบาลีก็ไม่ได้เป็นภาษาต่างประเทศสำหรับคนไทยเลย เป็นภาษาที่คนไทยคุ้นเคย ใช้ตั้งชื่อถนนหนทาง ชื่อลูกหลาน ชื่ออาคารสถานที่ ตลอดจนถึงเวลาพูดก็พูดด้วยภาษาบาลีกันเป็นประจำ เช่น คำว่า “สามัคคี” , “เมตตา” , “กรุณา” , “มุทิตา” , “อุเบกขา” คำเหล่านี้เป็นภาษาบาลีที่พูดกันในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าเราเข้าใจภาษาบาลี เราจะเข้าใจคำสอนในพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น เช่น คำว่า “ฌาน” , “ญาณ” , […]

เพื่อความเข้าใจ “ธรรมจักษุ” หรือดวงตาเห็นธรรม โดย คุณเมตตา อุทกะพันธุ์ ธรรมะประจำวันนี้ ขอพูดเรื่อง ธรรมจักษุ หรือดวงตาเห็นธรรม  หรือพุทธนิกาย ZEN ใช้คำว่า ชาโตริ หรือภาษาอังกฤษ คือ Enlighten นี่เป็นเรื่องของภาษาที่ต่างกัน แต่กล่าวถึงสภาวะเดียวกัน การที่จะมีดวงตาเห็นธรรมได้ เราก็จะต้องเจริญสติปัฎฐาน 4 กาย เวทนา จิต จนเข้าถึงธรรม เกิดวิปัสสนาญาณ เห็นทุกสิ่งตามความเป็นจริง เห็นว่าสรรพสิ่งเกิดดับว่างจากตัวตน เห็นในความเป็นเช่นนั้นเองหรือ ตถตา การรู้เห็นเช่นนี้เราเรียกภาษาพระว่า ยถาภูตะญาณทัศนะ คือ รู้ เห็น ตามความเป็นจริง รู้ด้วยญาณ ที่เรียกว่า รู้อยู่ ว่างอยู่ เห็นอยู่ สภาวะนี้แหละที่เรียกว่า ธรรมจักษุ คือ เกิดดวงตาเห็นธรรม หรือดวงตาธรรม ญาณที่กล่าวถึงนี้ เป็น รู้ ที่บริสุทธิ์ เป็นรู้ที่มีศักยภาพเปรียบประดุจเรดาร์ คือ จะรู้รอบ 360 […]

หนุ่มพิการเก็บกระเป๋าเงินส่งคืน เจ้าของ เพราะไม่เคยคิดอย่างได้ของคนอื่น เมื่อวันที่ 20 มิฤนายน 2563 ที่ผ่านมา นายภาณุพงศ์ งามสะอาด อายุ 31 ปี พักอยู่บ้านเลขที่ 116/9 หมู่ 20 ตำบลนิคม อำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ นำกระเป้าเงินสีน้ำตาลที่เก็บได้ไปส่งมอบให้ ร.ต.อ.ธนดร ภักษารัมย์ รองสารวัตร (สอบสวน) สถานีตำบลภูธรสตึก เพื่อให้ตามหา เจ้าของ มารับคืน     ซึ่งพบว่าภายในกระเป๋ามีเงินสดอยู่ 360 บาท พร้อมใบอนุญาตขับขี่, บัตรประจำตัวประชาชน และบัตร ATM หลายใบ ตำรวจได้ลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานแล้ว เพื่อติดต่อให้เจ้าของมารับต่อไป การที่คุณภาณุพงศ์นำกระเป๋าเงินมาให้ตำรวจช่วยตามหาเจ้าของนั้น กลายเป็นภาพที่สร้างความประทับใจให้กับผู้ที่มาติดต่อราชการที่สถานีตำรวจแห่งนี้เป็นอย่างมาก เพราะเขาเป็นคนพิการเดินทางมาแจ้งความด้วยตนเอง     นอกจากคุณภาณุพงศ์จะเป็นคนซื่อสัตย์ไม่คิดเอาของคนอื่นแล้ว ยังเป็นคนสู้ชีวิต หาเลี้ยงชีพด้วยอาชีพขายถ่าน เขาป่วยเป็นโรครูมาตอยด์และกระดูกพรุนแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคอะไร เขาค่อย ๆ เก็บออมจนสามารถซื้อวีลแชร์ไฟฟ้าได้ด้วยตนเอง คุณภาณุพงศ์บอกว่า ก่อนที่ตนจะเก็บกระเป๋าเงินนี้มาแจ้งความตามหาเจ้าของที่สถานีตำรวจนั้น […]

“ไม่อายทำกิน ไม่หมิ่นเงินน้อย” จาก นางเอกงิ้ว สู่แม่ค้าขายบะหมี่เกี๊ยวสู้โควิด  สถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เราได้เห็นการปรับตัวของหลายอาชีพ อย่างอาชีพงิ้ว หรือนักแสดงอุปรากรจีน ที่ประสบปัญหาว่างงานเช่นกัน นางเอกงิ้ว คนนี้ “เจ้ฮิ้ว” ใช้โอกาสช่วงว่างงาน นำความรู้ในการทำอาหารมาปรับใช้จนกลายเป็นอาชีพที่สามารถหาเลี้ยงตนเองในช่วงนี้ได้อย่างน่าชื่นชม     “ ไม่อายทำกิน ไม่หมิ่นเงินน้อย ช่วงโควิด-19 ทำให้งิ้วถูกระงับการแสดง นักแสดงงิ้วตกงาน ต่างต้องดิ้นรนขวนขวายทำมาหากินเลี้ยงชีพ บางคนมีฝีมือทำอะไรอร่อยก็งัดกันออกมาช่วงนี้ “ เจ้ฮั้วเป็นนางเอกงิ้วที่มาจากเมืองจีน แต่อยู่เมืองไทยนานแล้ว ปักหลักมั่นคงที่นี่ ช่วงโควิดก็งัดวิชาทำอาหารสมัยอยู่ซัวเถา เช่าบ้านเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว เป็นก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นหมูกับเกี๊ยว เกี๊ยวของเธอคือสูตรเด็ดที่ร้านบะหมี่เกี๊ยวเจ้าอื่นไม่มี เพราะเธอปรุงด้วยตำรับจากเมืองจีน รสชาติแบบนี้ต้องหาตามภัตตาคารจีน แต่เธอนำมาประยุกต์ใส่กับก๋วยเตี๋ยวขายในราคาที่คนทั่วไปทานได้สบาย     “ ทุกเช้าเธอต้องตื่นแต่เช้าไปตลาดเพื่อซื้อหมูมาปรุงด้วยเครื่องเทศสารพัดชนิด เพื่อให้ได้เกี๊ยวที่มีรสชาติอร่อยตามตำรับซัวเถา ห่อเกี๊ยวเสร็จต้องใส่ตู้เย็น เมื่อมีคนสั่งจึงจะนำออกมาปรุงเพื่อให้คงความสด เวลานำออกมาต้มจะได้บานสวย เธอเปิดร้านประมาณ 9 โมงเช้าหลังทุกอย่างพร้อม และขายไปจนถึง 4 ทุ่มนอกจากของหมดก่อน ขายทุกวันไม่มีวันหยุด ตอนแรกเธอมีแต่เมนูบะหมี่ลูกชิ้นหมูกับเกี๊ยว ตอนนี้เพิ่มเย็นตาโฟอีกอย่างเป็นตัวเลือก เธอบอกว่าเธอยังมีฝีมือทำอีกอย่างอร่อย (ลืมแล้วว่าอะไร) […]

ทำไมคนเราถึงอยากไป นิพพาน ทั้งที่ไม่รู้จัก โดย ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ  อันแรกต้องบอกก่อนว่าคนเรามันไม่เหมือนกัน คนบางคนเป็นคนที่เขามีศรัทธา ศรัทธาก็หมายความว่า ไม่เคยเห็น แต่เขาเชื่อว่ามันมี คนกลุ่มนี้ก็จะมีหลายแบบอีก ไม่เคยเห็นแต่เชื่อว่ามี แล้วก็เชื่อสักอย่างนั้น ไม่รู้เรียกงมงายหรือเปล่า ไม่อยากเรียกว่างมงาย เรียกว่าเขาเชื่อของเขาอย่างนั้น เราก็ว่าเขาไม่ได้ อาจจะเป็นบุญชาติก่อนเขาทำดีมากก็ได้ เขาเลยเชื่อ ไอ้พวกไม่เชื่อ นิพพาน นี่อาจจะบุญน้อย ทำมาน้อยก็ได้ แต่บางคน แต่บางคนเขาไม่ใช่อย่างนั้น บางคนเขามีความเห็นว่า ถ้าพระพุทธเจ้าที่เขาศรัทธาเชื่อ ในหลวงที่เขาศรัทธาเชื่อ ผู้หลักผู้ใหญ่คนฉลาดในบ้านเมืองเชื่อ เขาเชื่อตามด้วยก็โอเค เขาเป็นคนที่บริหารความเสี่ยง พวกคุณอยู่กับวงการที่ไม่เชื่อนิพพาน คุณเคยเข้าวงการเชื่อนิพพานหรือยัง ในเมื่อคุณยังยืนอยู่ฝั่งที่ไม่เชื่อนิพพาน ปากคุณก็ตะโกนโวยวายว่า นิพพานไม่มีจริง คุณไม่ลอง ไม่ลองเสี่ยงเหรอ เขาเรียกว่า บริหารความเสี่ยง คุณไม่รู้จักคำว่า “Risk Management” หรอ ทำไมชีวิตนี้คุณต้องทื่อสักขนาดนั้น พอมีคนบอกไปทางนี้ ลึก ๆ ในจิตใจของคนพวกนี้ กลัว เสียดายความชั่วที่ทำมา ใช่ไหม เพราะฉะนั้นมันก็ตอบยาก ผมไม่ใช่เป็นคนพุทธมาก่อน […]

ดับความโกรธเกลียดด้วยการ เจริญเมตตา โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช ถ้าคนขี้โมโหอยากให้จิตใจสงบก็ต้อง เจริญเมตตา โทสะกับเมตตามันกลับข้างกัน โทสะมันเร่าร้อน คิดอะไรก็จะคิดร้ายตลอดเวลา เราก็มาคิดบวก คิดในทางดีกับคนอื่น คิดในทางดีกับสิ่งอื่น ทางที่เป็นมิตร เรียกว่าเจริญเมตตา คำว่าเมตตา คำว่าไมตรี คำว่ามิตร เป็นคำเดียวกัน รากเหง้าอันเดียวกัน อย่างเราเจริญเมตตา เริ่มจากการเมตตาตัวเองก่อนก็ได้ว่า เรารักเมตตาสิ่งที่เรารักทำง่าย เมตตาศัตรูทำยากที่สุดเลย ถ้าใจไม่ถึงก็ทำไม่ได้ เมตตาไม่ลง อยากให้มันตายเร็ว ๆ นึกไปบางคนนั่งภาวนาแล้วโมโหตัวเอง เคยเป็นไหมทำไมมันโง่อย่างนั้น โง่ 7 ชั่วโคตร ด่าบรรพบุรุษตัวเองด้วย รู้สึกโมโห อย่าไปโมโหมัน นั่งสงสารมัน โธ่น่าสงสารสัตว์ตัวนี้ทำไมมันขี้โมโหนัก น่าสงสารมันโมโหไรมันก็น่าสงสารทุกที สงสารตัวเรานี้ น่าสงสาร ถ้ามันดีจริงคงพ้นทุกข์ไปแล้ว ทุกวันนี้ก็ดิ้นกระด๊อกกระแด๊ก น่าสงสารอยากไปโหดร้ายกับมันนะ เมตตามัน ถัดจากนั้นก็เมตตาคนอื่น เมตตาคนที่เราชอบก่อน เมตตาคนที่เราชอบมันทำง่าย แล้วก็เมตตาคนที่กลาง ๆ ไม่ได้รัก ไม่ได้เกลียด ถ้าขั้นสุดเลยนะเมตตาศัตรู ทำได้ไหมเรานึกถึงคนที่เราเกลียดดูสิ บางทีเกลียดหมาข้างบ้าน มันชอบเห่า […]

บุ๋ม ปนัดดา วงศ์ผู้ดี สุดภูมิใจ บุตรบุญธรรม คนแรกได้เป็นคุณครูสอนเด็ก ๆ บนดอย บุ๋ม ปนัดดา วงศ์ผู้ดี ขึ้นดอย นำความสุขไปมอบให้กับเด็กชาวเขา ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของ บุตรบุญธรรม คนแรกของเธอ ซึ่งอุปถัมภ์มา 20 ปี เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2563 ที่ผ่านมา บุ๋ม ปนัดดา วงศ์ผู้ดี “ ลูกสาวบุญธรรมคนแรก ครูแนน ดูแลตั้งแต่ ป.3 มา 20ปีละ จากเด็กกะเหรี่ยงจนมาเป็นคุณครูของเด็ก ๆ ภูมิใจในตัวหนูที่สุดเลยลูก ”           บุ๋ม ปนัดดาบอกเล่าสิ่งที่พบเจอตอนที่ขึ้นfvpเอาความสุขและรอยยิ้มไปมอบให้กับเด็ก ๆ อย่างเช่น “ คุณรู้ไหม ? เด็กบนดอยมีโอกาสได้กินไอติมแค่ปีละหนสองหนเท่านั้น เพราะขนขึ้นไปลำบาก ดังนั้นบุ๋มจึงชอบเวลาที่เห็นเด็กบนดอยดีใจที่ได้กินไอติมอย่างเอร็ดอร่อย กินด้วยรอยยิ้ม เลอะเทอะแต่มีความสุข […]

ป้าน้ำอ้อย ร่ำไห้อาลัยว่ามีชีวิตรอดมาได้ทุกวันนี้เพราะตั้ว ศรัณยู วงศ์กระจ่าง ป้าน้ำอ้อย วัย 57 ปี ปรากฏตัวร่ำไห้ในงานศพวันที่ 4 ของตั้ว ศรัณยู วงศ์กระจ่าง เล่าว่าตนเองเคยคิดฆ่าตัวตายแต่รอดมาได้เพราะตั้ว ศรัณยู ช่วยเหลือทำให้ตนเองมีชีวิตใหม่ ทำมาหากินส่งเสียลูกเรียนจนจบปริญญาตรี ย้อนกลับไปเมื่อ 18 ปีก่อน ตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เคยเป็นพิธีกรรายการ “เรื่องจริงที่ไม่ใช่ฉัน” และป้าน้ำอ้อยได้ร่วมรายการนี้ด้วย เพราะชีวิตในช่วงนั้นตกอับจนคิดจะฆ่าตัวตาย แต่ตั้ว ศรัณยูได้มอบเงินส่วนตัวและอุปกรณ์ทำมาหากินให้ ทำให้ป้าน้ำอ้อยลืมตาอ้าปากมาได้จนถึงทุกวันนี้ ป้าน้ำอ้อยได้เล่าว่า “ เคยได้รับความช่วยเหลือจากตั้ว ตอนนั้นเกิดอุบัติเหตุรถชนแขนหัก 3 ท่อน ขาหัก เมื่อ 18 ปีที่แล้ว ตอนนั้นลูกชาย อายุ 9 ขวบ สามีก็เสียชีวิต ดิฉันลำบากมาก มีอาชีพขายบาบีคิว ลูกชิ้นทอดมันอยู่หน้าโรงเรียนโพธิสารพิทยากร ตอนที่เกิดอุบัติเหตุรถชน แล้วคนชนก็ไม่มีตังค์ให้ตอนนั้นลำบากมากจริง ๆ ค่ะ ต่อมาครูของลูกก็เขียนจดหมายไปยังรายการ ‘เรื่องจริงที่ไม่ใช่ฝัน’ ของตั้ว […]

หลวงพี่บุญตา สีลเตโช วอนโซเชียลช่วยเหลือครอบครัวยากไร้  เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2563 ที่ผ่านมา หลวงพี่บุญตา สีลเตโช ได้โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กเล่าถึงเหตุการณ์สะเทือนใจว่า ท่านได้รับนิมนต์มาสวดพระอภิธรรมงานศพให้กับครอบครัวหนึ่ง ซึ่งผู้ตายเป็นเสาหลักของครอบครัว ผู้ตายมีภรรยาคือ นางบุดดา เคนานัน วัย 56 ปี มีลูกด้วยกันทั้งหมด 3 คน เป็นผู้หญิง 2 กับ ผู้ชาย 1 และหลานสาววัย 8 ขวบ อีก 1 คน ลูกสาวคนโตเป็นผู้พิการทางสมอง ครอบครัวนี้อาศัยอยู่ในบ้านสังกะสี ทำให้ท่านรู้สึกสงสารจนไม่อยากรับปัจจัยที่ครอบครัวนี้ถวายเลย         วันต่อมาท่านได้กลับมาเยี่ยมครอบครัวนี้พร้อมกับมอบข้าวสาร อาหารเเห้ง เครื่องใช้อุปโภค บริโภคต่าง ๆ ซึ่งวันนั้นก็มีผู้นำชุมชน ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน เดินทางมาด้วย เพื่อที่จะปรึกษาหารือว่าจะช่วยเหลือครอบครัวนี้อย่างไร หลวงพี่บุญตา จึงนำเรื่องของครอบครัวนี้มาเล่าผ่านเฟสบุ๊กของท่าน หวังเป็นสะพานบุญ ให้ผู้ใจบุญบริจาคเงินช่วยเหลือเป็นค่าสร้างบ้านหลังใหม่ให้กับครอบครัวนี้ เพราะบ้านหลังเก่าถ้าเข้าสู่หน้าฝนก็จะไม่คุ้มฟ้าคุ้มฝน และอาจได้รับอันตรายจากสัตว์มีพิษ […]