เปรม จันทะวงค์

ชีวิตไม่ได้มีไว้ยอมแพ้ จ่าอากาศโท เปรม จันทะวงค์

ความลำบากและคำสบประมาทอาจทำให้หลายคนท้อแท้ แต่ผมกลับมองว่าสิ่งเหล่านี้คือแรงผลักดันที่ทำให้อยากมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม เปรม จันทะวงค์

ผมเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว  พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่ผมยังไม่เกิด  พ่อเคยมาหาบ้างเป็นบางครั้ง  แต่ไม่นานก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

ตอนเด็ก ๆ สภาพความเป็นอยู่ของผมไม่ดีนัก  แม่ต้องไปทำงานเป็นลูกจ้างร้านขายยา  ทุกวันหลังเลิกเรียน  ผมตามไปอยู่กับแม่ที่ที่ทำงานเพราะผมติดแม่มาก  แต่เจ้าของร้านไม่ชอบที่มีเด็กไปวุ่นวาย  แม่จึงพาผมไปฝากให้คนรู้จักช่วยเลี้ยง  เวลาผมร้องไห้คิดถึงแม่  พี่เลี้ยงชอบตีผม  บางทีก็ผลักผมตกบันได  แต่ผมไม่ได้บอกแม่เพราะเห็นว่าแม่เหนื่อยมากแล้ว

ตอนอยู่ ป. 5  แม่ทำงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง  ผมเห็นว่าแม่ได้งานที่ใหม่แล้ว  จึงขอกลับไปอยู่กับแม่  โชคดีที่ที่ทำงานใหม่ของแม่ไม่ว่าอะไรเวลาที่ผมไปหาแม่หลังเลิกเรียน  ผมจึงได้กลับมาอยู่กับแม่อีกครั้ง

เปรม จันทะวงค์
“ความลำบากและคำสบประมาท แรงผลักดันให้อยากมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม”

แม่มีรายได้วันละร้อยกว่าบาทเท่านั้นผมกับแม่จึงกินอาหารกันตามมีตามเกิด และอาหารก็แย่ลงเรื่อย ๆ  จนช่วงหนึ่งเราต้องเก็บผักกาดที่ร้านอาหารในห้างคัดทิ้งมากินกับไข่และข้าวเปล่าทุกวัน  แต่ผมคิดว่ายิ่งลำบากมากเท่าไร  ยิ่งต้องไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา  ผมตั้งใจไว้ว่า ในอนาคตผมต้องหาเงินมาช่วยแบ่งเบาความเหนื่อยของแม่ให้ได้

ช่วงขึ้นมัธยมต้น  ผมได้เข้าเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัด  เพราะได้โควตาพิเศษด้านดนตรี เนื่องจากผมเล่นเมโลเดี้ยนได้  นอกจากนั้นยังได้ทุนการศึกษา ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายของแม่ได้อีกด้วย

ระหว่างเรียนมีรุ่นพี่ที่จบจากโรงเรียนไปเป็นนักเรียนทหารอากาศกลับมาแนะแนวรุ่นน้อง  เขานำโบรชัวร์โรงเรียนทหารอากาศมาแจก  แล้วถามผมว่าสนใจไหม  ผมสนใจมาก  ตั้งใจว่าต้องสอบให้ติดเพื่อชีวิตที่ดีกว่า  เพื่อนบางคนพอรู้ความตั้งใจของผม  เขาก็บอกว่า

“หน้าอย่างแกสอบไม่ได้หรอก  ขนาดคนเก่งของโรงเรียนบางคนยังสอบไม่ติดเลย”

ผมเก็บคำสบประมาทไว้ในใจและคิดว่าต้องลบคำสบประมาทนี้ให้ได้  และในที่สุดผมก็สอบติดจริงๆ

ช่วงที่ผมเป็นนักเรียนโรงเรียนทหารอากาศ  พอมีเวลาว่างก็หารายได้พิเศษโดยการไปเล่นดนตรีเปิดหมวกตามสถานีรถไฟฟ้า มีบางคนโยนเหรียญ 50 สตางค์มาให้แล้วก็หัวเราะเยาะอย่างสนุกสนาน  แต่ผมไม่สนใจผมทำงานสุจริต  และรายได้ที่ได้มาเมื่อรวมกับเงินเดือนนักเรียนโรงเรียนทหารอากาศ  ผมก็สามารถเอาไว้จับจ่ายใช้สอยในชีวิตประจำวัน และสามารถแบ่งให้แม่ใช้ได้อีกด้วย

ชีวิตที่ผ่านมาทำให้ผมรู้ว่า  ไม่ว่าจะเจออุปสรรคอะไร  เราต้องไม่กลัว  และต้องมีความหวังว่า  มันต้องมีวันที่ดีสำหรับเราเสมอ 

 

Secret BOX
อย่าอยู่อย่างกลัวตาย แต่จงอยู่อย่างมีความหวัง
จ่าอากาศโท เปรม  จันทะวงค์

 

เรื่อง: จ่าอากาศโทเปรม จันทะวงค์ เรียบเรียง: อุรัชษฎา ขุนขำ

ภาพ: สรยุทธ พุ่มภักดี สไตลิสต์: ณัฏฐิตา  เกษตระชนม์

Secret Magazine (Thailand)

IG @Secretmagazine


บทความน่าสนใจ

อุ้ม สิริยากร พุกกะเวส “วันนี้ฉันคือ ผู้ปรารถนานิพพาน”

อาร์ม – กรกันต์ สุทธิโกเศศ ความกลัว ทำให้ได้พบกับธรรมะ

Posted in MIND
BACK
TO TOP
A Cuisine
Writer

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.