เดินทางไปสักการะ สังเวชนียสถาน
ถาม : การเดินทางไปสักการะ สังเวชนียสถาน ที่อินเดีย-เนปาล จะเป็นการปิดอบายภูมิได้ 1 ชาติ แน่นอนหรือไม่
ดร. พระมหาบวรวิทย์ รตนโชโต ขอไขปัญหาข้อนี้ว่า
การไปกราบสังเวชนียสถานสามารถปิดอบายภูมิได้ ไม่ใช่เฉพาะชาติเดียวเท่านั้น แต่ยังสามารถปิดอบายภูมิได้ตลอดไปอย่างแน่นอน หากผู้ไปกราบมีความซาบซึ้งและเข้าใจถูกต้องตามพระสัทธรรม นั่นหมายความว่าต้องศึกษาเรียนรู้ว่าสถานที่นั้น ๆ เกี่ยวข้องกับพระพุทธองค์อย่างไร เช่น
สถานที่ประสูติของพระมหาบุรุษ เจ้าชายสิทธัตถะที่ประกอบด้วยความเพียบพร้อมมหาบุรุษลักษณะ 32 ประการ และอนุพยัญชนะ 40 ประการ ทรงอุบัติเพื่อโปรดเหล่าเวเนยสัตว์ให้พ้นจากความทุกข์ ความโศก ความร่ำไรรำพัน ก็ให้ระลึกถึงว่าพระองค์ได้ทรงบำเพ็ญเพียรบารมี 10 ประการมานับชาติไม่ถ้วน คือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา และอุเบกขาบารมี
พอระลึกถึงแล้วก็น้อมจิตของเราให้บำเพ็ญเพียรบารมีข้อใดข้อหนึ่ง และไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะครบ กระทำดังที่พระองค์เคยทำมา ก็จะเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าเราสามารถปิดอบายภูมิได้อย่างแน่นอน
สถานที่ตรัสรู้ เราควรระลึกถึงความตั้งพระทัยอย่างมั่นคงหนักแน่นในการตรัสรู้ธรรม แม้เลือดเนื้อจะเหือดแห้งไป เหลือแต่หนัง เอ็น กระดูกก็ตาม เมื่อใดที่ยังไม่ได้ตรัสรู้ก็จะไม่ลุกจากที่ หากทางใดเป็นทางแห่งกุศล ทางแห่งความดีก็ต้องมุ่งมั่นทำให้สำเร็จแม้เจอปัญหาหรืออุปสรรคใด ๆ ก็ตาม และที่สำคัญไปมากกว่านั้นก็คือ เป็นสถานที่ทรงค้นพบสัจธรรมอย่างกระจ่างแจ้ง ทรงเห็นทั้งทุกข์ ทั้งเหตุแห่งทุกข์ การเข้าไปดับทุกข์และวิธีการหรือหนทางแห่งการดับทุกข์ได้อย่างสิ้นเชิง โดยไม่ถูกโลภะ โทสะ โมหะมาปิดบัง สลัดความเป็นทาสแห่งกิเลสตัณหาทั้งปวง
สถานที่ทรงแสดงปฐมเทศนา น้อมระลึกถึงสาระธรรมหรือแก่นธรรมของพระธัมมจักกัปปวัตนสูตร และ อนัตตลักขณสูตรที่ทรงแสดงให้แก่เหล่าพระปัญจะวัคคีย์จนเกิดดวงตาเห็นธรรมบรรลุความเป็นพระอรหันต์ ปิดเสียซึ่งอบายภูมิทั้งปวงได้ เราก็น้อมใจของเราเข้าไปไตร่ตรองพิจารณาสาระธรรมนั้นให้ถ่องแท้ แล้วนำมาประพฤติปฏิบัติในหนทางแห่งมรรคซึ่งเป็นสัมมาปฏิบัติอย่างตรงไปตรงมา โดยไม่เข้าไปติดยึดอย่างสุดโต่งทางใดทางหนึ่ง โดยสลัดเสียซึ่งการยึดมั่นถือมั่นในปัญจขันธ์ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ
และสถานที่เสด็จดับขันธปรินิพพาน ก็น้อมนำเอาอัปปมาทธรรมที่ตรัสเป็นปัจฉิมวาจามาปฏิบัติ คือมีสติสัมปชัญญะอยู่เสมอ ไม่ประมาทพลาดพลั้งทั้งทางกาย ทางวาจา และทางจิตใจ ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดีงามแล้วมุ่งตรงสู่พระนิพพาน
จะเห็นได้ว่าการไปกราบสังเวชนียสถานแล้วก่อให้เกิดความแกล้วกล้าอาจหาญ มีความฮึกเหิมในการน้อมนำสาระธรรมมาประพฤติปฏิบัติในชีวิตประจำวันอย่างจริงจังและต่อเนื่องนั้น ย่อมก่อให้เกิดความสงบสุขทั้งแก่ตนเองและส่วนรวมทั้งในเบื้องต้น ท่ามกลาง และที่สุด กล่าวคือพ้นแล้วจากอำนาจของโลภะ โทสะ โมหะ บรรลุมรรคผลนิพพาน ล่วงพ้นเสียซึ่งความทุกข์ ความเศร้าโศก ความร่ำไรรำพันทั้งหลายทั้งปวง ปิดอบายภูมิได้อย่างถาวร
หากผู้อ่านมีปัญหาหนักใจ ต้องการคำแนะนำแฝงด้วยแนวคิดทางธรรม สามารถส่งคำถามมาได้ที่
บทความที่น่าสนใจ
เกร็ดประวัติที่บางคนอาจไม่รู้เกี่ยวกับ วัดอรุณราชวราราม
เคล็ดลับง่ายๆ สำหรับจัดห้องพระหรือมุมบูชาพระ
“ดี ชั่ว…เราเลือกได้” สนทนาธรรมกับ พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ
