เรื่องเล่าของชายขาหัก นายแพทย์ชวโรจน์

เรื่องเล่าของชายขาหักที่สร้างสุขให้โลกใบนี้ โดย นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล  

เรื่องเล่าของชายขาหักที่สร้างสุขให้โลกใบนี้ –  นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล

นายแพทย์ชวโรจน์

“หักอีกแล้วเหรอครับลุง” ผมเริ่มต้นด้วยคำถามตั้งแต่เห็นคุณลุงซึ่งเป็นผู้ป่วยที่อาจจะเรียกได้ว่ามาโรงพยาบาลบ่อยที่สุดคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องตรวจ พร้อมกับรู้สึกว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกจนผมออกจะชินแล้วละครับ

คุณลุงอินถา อายุประมาณ 50 ปีรูปร่างท้วม อาชีพหลักคือพ่อครัวร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง  แต่อาชีพรองคือเจ้าหน้าที่อาสาสมัครหน่วยกู้ภัย (ดูจะคนละแนวกันเลยนะครับ) ท่านป่วยเป็นโรคเบาหวานความดันโลหิตสูง มารับยาต่อเนื่องเป็นประจำไม่เคยขาด  ช่วงหลังเริ่มมีปัญหาเบาหวานขึ้นตา จนต้องถูกส่งไปยิงเลเซอร์ที่ตาหลายครั้ง ผมอดคิดไม่ได้เลยครับว่าคงเป็นเพราะอาชีพหลักแน่ ๆ…แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ผมจดจำคุณลุงได้มากไปกว่าวีรกรรมที่คุณลุงเล่าให้ฟังเลยครับ…

 

1 ปีครึ่งก่อนหน้านี้

วันหนึ่งคุณลุงมารับยารักษาโรคประจำตัว ท่านเดินกะเผลกเข้ามาในห้องตรวจพร้อมกับไม้ค้ำยันและเข้าเฝือกที่ขาผมถามถึงสาเหตุก็ได้ความว่า กระดูกขาขวาหักจากการที่คุณลุงไปเป็นอาสาสมัครกู้ภัยช่วยคนประสบอุบัติเหตุรถชน คุณลุงอุ้มคนเจ็บขึ้นรถกู้ภัย แต่รถกู้ภัยที่เลอะไปด้วยโคลนเกิดถอยหลัง ส่วนท้ายของรถจึงกระแทกเข้าที่ขาคุณลุงอย่างแรง คุณลุงเลยกลายเป็นคนเจ็บไปอีกคน  คุณลุงเล่าโดยไม่มีสีหน้าของความทุกข์ร้อนใด ๆ  “ดีแล้วหมอ ลุงจะได้พักบ้าง ทำแต่อาหารมายี่สิบปี เบื่อแล้วครับ” ผมยิ้มให้ลุง ลืมบ่นเรื่องน้ำตาลสูงไปเลย

 

6 เดือนก่อนหน้านี้

ผมจำคุณลุงไม่ได้ แต่เมื่อเปิดประวัติเพื่อสั่งยาให้ก็เห็นลายมือตัวเองครั้งก่อนจึงนึกขึ้นมาได้ คราวนี้คุณลุงมาพร้อมผ้าพันแผลที่แขนขวาทั้งแขน สอบถามดูได้ความว่า สองวันก่อนคุณลุงทำครัว  ได้ลูกมือใหม่มาช่วย  แต่เขาคงยังทำงานไม่คล่องเผอิญมือปัดไปถูกหม้อต้มยำที่กำลังเดือดหม้อนั้นเกือบกระเด็นไปถูกพ่อครัวอีกคน “ดีว่า ลุงกระโดดเข้าไปปัดไว้ทัน” (“ดีว่า”…ท่านพูดว่าอย่างนั้นจริง ๆ ครับ)

“พ่อครัวคนนั้นยังหนุ่ม เขาต้องทำงานเลี้ยงลูก ลุงอยู่ตัวคนเดียว สบาย ๆ ไม่ต้องห่วงหรอก เถ้าแก่ไม่ไล่ลุงออกง่าย ๆ หรอกครับหมอ”

ผมยิ้มให้ลุง บ่นเรื่องน้ำตาลสูงไม่ลงอีกแล้ว

 

3 เดือนก่อนหน้านี้

คราวนี้คุณลุงมาพร้อมกับเฝือกที่แขน ท่านพูดให้ฟังก่อนที่ผมจะถาม (ตอนนี้ผมนัดท่านมาดูเป็นคนไข้ประจำแล้ว) ท่านเล่าว่า  หลังจากไปยิงเลเซอร์ที่ตามาตายังมองเห็นไม่ค่อยชัดเจนเท่าใดนักและยังรู้สึกเคืองตาอยู่  คืนนั้นท่านไปทำงานกู้ภัยโดยอาสาช่วยยกเปลสนามที่ใช้พาคนเจ็บขึ้นรถ ด้วยความที่ตายังมองเห็นไม่ค่อยชัดข้อมือเลยกระแทกเข้ากับประตูรถ  กระดูกก็เลยร้าว “แต่ลุงก็ยกจนเสร็จนะหมอ มารู้อีกทีตอนอยู่บ้าน แขนบวมและปวดมากเลยมาโรงพยาบาลเพื่อเอกซเรย์ดู เลยได้เฝือกกลับบ้านไปด้วยเลยครับ” จากนั้นลุงก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดีเช่นเคย

ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่เตือนคุณลุงไปว่า “ระวังหน่อยนะครับลุง สายตาไม่ค่อยจะดีอยู่ ถ้าครั้งหน้าน้ำตาลยังไม่ดี  ผมต้องให้ฉีดอินซูลินแล้วนะครับ”

สาเหตุที่คุณลุงยังคงมีอาการขาหักอยู่ รอคุณอยู่หน้าต่อไป

© COPYRIGHT 2024 Amarin Corporations Public Company Limited.