ท่าน ว.วชิรเมธี สอน ปรับฮวงจุ้ย ภายใน…ทำง่ายๆ ไม่ต้องเสียเงินให้ซินแส
โยมถาม: ท่านมีความคิดเห็นอย่างไรคะเกี่ยวกับเรื่อง ปรับฮวงจุ้ย บ้าน เนื่องจากมีคนมาทักว่าบ้านที่ดิฉันอยู่ไม่ถูกหลักฮวงจุ้ย ทำให้ดิฉันคิดมาก ไม่สบายใจเลย คิดถึงแต่คำทักนี้ตลอด ครั้นจะแก้ไขตามที่บอก ก็ต้องรื้อ ทุบ ซึ่งเงินไม่พอ และไม่อยากมีหนี้สิน แต่ตั้งแต่บ้านเสร็จและเข้ามาอยู่ มีแต่เงินออกตลอด เดี๋ยวโน่นเดี๋ยวนี่ ทำให้คิดอยากแก้ไขตามที่เขาบอกมา เข้าทำนองไม่เชื่ออย่าลบหลู่
ท่าน ว. ตอบ
เท่าที่ทราบ หลักเรื่องฮวงจุ้ยก็คือ หลักเรื่องการเลือก“ทำเลที่ตั้ง” นั่นเอง หากเทียบกับทางพุทธศาสนา หลักฮวงจุ้ยก็น่าจะตรงกับเรื่อง “การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี” ซึ่งมีอยู่ในมงคลสูตรข้อที่ว่าด้วย “ปฏิรูปเทส” (การอยู่ในทำเลที่เกื้อกูลต่อความสุขความเจริญ) ในกรณีของคุณ ไม่ได้เล่ารายละเอียดประกอบที่เขาทักว่า “ไม่ถูกหลักฮวงจุ้ย” นั้น หมายถึงในเรื่องใดบ้าง ในที่นี้จึงไม่สามารถตอบแบบลงลึกได้ แต่ขอให้หลักการกว้าง ๆ เอาไว้ว่า เรื่องอาคารสถานที่ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยนั้น ถ้าอยู่ในสภาพแวดล้อมที่น้ำดี อากาศดี อาหารดีถนนดี ไม่มีอันธพาลมาเบียดเบียน ก็น่าจะพออยู่ได้แล้ว ไม่ควรจะคิดมาก
ส่วนที่บอกว่าพอมีคนมาทักว่าฮวงจุ้ยไม่ดี ก็เลยชักจะมั่นใจว่า เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เก็บเงินไม่อยู่ ข้อนี้ ในทัศนะของผู้เขียน เห็นว่าไม่น่าจะเกี่ยวกัน การเก็บเงินอยู่หรือไม่อยู่ เป็นเรื่องสติปัญญาของเจ้าของเงินเป็นสำคัญ ไม่ควรจะยกให้เป็นเรื่องของดินฟ้า อากาศ อาคาร สถานที่ ซึ่งไม่มีชีวิตจิตใจ สิ่งที่ควรปรับจึงไม่ใช่ฮวงจุ้ยภายนอกคือตัวบ้าน แต่ควรเป็นฮวงจุ้ยภายใน คือ ความสามารถในการบริหารจัดการเงินของคุณมากกว่า ขอแนะนำให้คุณ ปรับเปลี่ยนรูปแบบวิธีการในการใช้เงินเสียใหม่ ลองทำบัญชีรายรับ – รายจ่ายดูก็ได้ แล้วจะพบว่า เรื่องเงินนั้นต้องใช้ปัญญาของคุณเอง ไม่ต้องแก้ที่ภายนอกแต่อย่างใด
อนึ่ง เรื่องต่าง ๆ จะมีอิทธิพลต่อเรามากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับระดับความเชื่อของเราด้วย ถ้าเราไม่เชื่อเรื่องฮวงจุ้ย คำทักของซินแสก็ไม่มีผลอะไร แต่ถ้าเราเชื่อ คำทักนั้น ก็จะมีผลขึ้นมาทันทีเหมือนกัน ในโลกนี้มีคนอีกไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร ที่เขาสร้างบ้านโดยไม่เคยรู้เรื่องหลักฮวงจุ้ย แต่เขาก็อยู่อย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม บางทีคนทัก เขาอาจจะเจตนาดี คุณก็ไม่ควรไปตำหนิ หรือไม่ควรไม่เชื่อไปเสียทั้งหมด ทางสายกลางในเรื่องนี้ก็คือ ลองใช้เหตุผลตรองดูให้ดีว่า ระหว่างตัวบ้านกับตัวคน ปัญหาอยู่ที่ไหนกันแน่
