วัดต้นแหลง อำเภอปัว จังหวัดน่าน อาจไม่ใช่วัดที่ถูกพูดถึงบ่อยครั้งนักและอาจไม่ใช่วัดที่เป็นจุดมุ่งหมายของนักท่องเที่ยวเมื่อแวะเวียนไปเยือนเมืองน่าน แต่วัดแห่งนี้มีความงดงามและความน่าสนใจไม่น้อย
เมื่อครั้งที่ Secret ไปเยือนวัดแห่งนี้ อากาศกำลังหนาว คนเฒ่าคนแก่ในชุมชน จึงมานั่งรวมตัวกันผิงแดดรับไออุ่นกันที่บริเวณวัดและคอยส่งยิ้มทักทายนักท่องเที่ยวอย่างเป็นมิตร หากโชคดีจะได้พบกับมัคคุเทศก์น้อย เด็กในชุมชนที่จะนำนักท่องเที่ยวเดินชมวัด พร้อมเล่าประวัติให้ฟัง
วัดต้นแหลงเป็นวัดโบราณไทยล้านนา มีอายุมากกว่า 400 ปี บรรยากาศาภายในวัด สงบรบรื่น กรุ่นกลิ่นไอล้านนาเมื่อไปถึง ตัววัดถือเป็นศิลปกรรมสกุลไทยลื้อในยุคแรกๆ ที่อพยพมาจากแผ่นดินสิบสองปันนา วิหารวัดต้นแหลงสร้างขึ้นโดยชาวไทยลื้อ ซึ่งมีลักษณะเด่นทางสถาปัตยกรรม คือเป็นการวางรูปทรงวิหารให้เตี้ยแจ้ เป็นทรงตะคุ่มหลังคาลาดต่ำ ซ้อน 3 ชั้น (ในขณะที่วัดอื่นมีเพียงชั้นเดียว) ลักษณะแบบเดียวกับบ้านเรือนแบบเดิมของชาวไทยลื้อแถบสิบสองปันนา ผนังเจาะช่องหน้าต่างเล็กๆ เพื่อป้องกันอากาศหนาวเย็น ประตูทางเข้าตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก เพื่อให้แสงแรกของวัดสาดส่องมาต้ององค์พระประธานและเพื่อให้พุทธศาสนิกชนที่เข้ามาในวิหารมุ่งความสนใจไปที่องค์พระประธาน ทั้งยังก่อให้เกิดบรรยากาศที่สงบนิ่งเหมาะกับการน้อมจิตสู่สมาธิ
วิหารต้นแหลงปัจจุบันถูกรื้อจากตัววิหารเดิมแล้วสร้างใหม่ เนื่องจากวิหารเดิมสร้างอยู่ริมตลิ่ง ถูกท่วมและพังทลายลงในฤดูน้ำหลาก
หลายคนสงสัยว่าต้นแหลงคือต้นอะไรกันแน่ แท้จริงแล้วต้นแหลงก็คืออีกชื่อเรียกหนึ่งของต้นยวนผึ้ง ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ เมื่อโตเต็มที่จะออกดอกสีขาวขนาดเล็กจำนวนมาก ส่งกลิ่นกลิ่นหอมยั่วยวนฝูงผึ้งให้มาเกาะ ชาวบ้านบอกว่า ปัจจุบันต้นยวนผึ้งหายากมาก เฉพาะในชุมชนนี้เหลืออยู่เพียง 2 ต้นเท่านั้น เพราะตายไปหมดเนื่องจากน้ำท่วม อยู่ด้านหลังวัดต้นหนึ่งและในวัดอีกต้นหนึ่ง
หากใครมีโอกาสแวะเวียนไปอำเภอปัว อย่าลืมแวะกราบไหว้พระที่วัดต้นแหลงและซึบซับวิถีชีวิตของชาวล้านนากันนะคะ
ขอขอบคุณ สุขนิยมทัวร์, การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ภาคเหนือ)
