พระราชินีมีอายุกับปุโรหิตหนุ่ม นิทานธรรมะสะท้อนความเป็น อนิจจัง
ไม่มีใครหนีพ้นจากความเป็น อนิจจัง ไปได้ อย่างสุสีมะ แม้จะยังหนุ่ม แต่ก็ยังเข้าใจและปลงต่อความเป็นอนิจจัง จนกระทั่งแสวงหาความสงบในช่วงวัยหนุ่ม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อพระราชาสวรรคตลง พระราชโอรสนามว่า พรหมทัตกุมาร ขึ้นครองราชสมบัติต่อจากพระบิดา เมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสด็จเยี่ยมเยือนราษฎร์ โปรดให้สุสีมะราชปุโรหิตติดตามพระองค์ด้วย เพราะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็ก
พระมารดาทอดพระเนตรชมขบวนพระเจ้าพรหมทัตผู้เป็นพระโอรสนั้น ทรงสะดุดสายพระเนตรที่สุสีมะราชปุโรหิต บุรุษรูปงามที่ยังเยาว์วัย พระนางบังเกิดจิตปฏิพัทธ์ต่อปุโรหิตหนุ่ม
พระนางไม่เสวยพระกระยาหาร พระเจ้าพรหมทัตทรงเป็นห่วงว่าพระมารดาจะพระประชวร จึงโปรดให้พระมเหสีเสด็จไปดูพระอาการ
พระมเหสีทูลถามพระอาการจนทรงทราบแน่ชัดว่า พระมารดาเป็นเช่นนี้เพราะหลงรักสุสีมะราชปุโรหิต เมื่อพระเจ้าพรหมทัตทราบดังนั้น ด้วยความรักพระมารดามาก จึงสละราชบัลลังก์ยกให้สุสีมะ พระสหายรักขึ้นปกครองบ้านเมืองแทน
หลายปีผ่านไป พระมารดาเข้าสู่วัยชรา พระองค์เกรงว่าพระสวามีหนุ่มจะเบื่อหน่ายพระนาง วันหนึ่งขณะที่พระนางกำลังลูบพระเศียรของพระสวามี พระนางสวมรอยว่าพบเส้นผมหงอก ซึ่งที่จริงแล้วคือเส้นพระเกษาหงอกของพระนางเอง
สุสีมะเห็นดังนั้นถึงกับปลงอนิจจังว่าตนชราภาพแล้วหรือนี้ จึงเปรยกับพระชายาว่า จะสละราชบัลลังก์และออกบวช เพราะตามจริงก็เบื่อหน่ายชีวิตตามโลกแล้ว
พระนางจึงตรัสความจริงว่า เส้นผมนี้เป็นของพระนาง พระนางคิดว่าหากพระสวามีมีเส้นผมหงอกเหมือนพระนาง จะไม่ทอดทิ้งพระนางไปหาสตรีสาวอื่น
สุสีมะถึงจะทราบความจริงแล้ว แต่ใจที่ปรารถนาความสุขจากภายใน ก็มีใจมุ่งมั่นไปหาความสงบจากการบวชภาวนาอยู่ดี
สุดท้ายสุสีมะก็สละราชสมบัติคืนพระเจ้าพรหมทัตตามเดิม ส่วนสุสีมะแล้วก็เดินทางแสวงหาสถานที่สงบ บำเพ็ญภาวนาจนกระทั่งหมดบุญไปบังเกิดยังพรหมโลก
ที่มา : หนังสือเรื่อง ยโสธราพิมพา นางแก้วคู่บารมี เรียบเรียงโดย ศิริวรรตน์ หนังสือในเครืออมรินทร์ ธรรมะ
บทความน่าสนใจ
ตัณหา เวลา อัตตา ฟิสิกส์! โดย ขุนเขา สินธุเสน เขจรบุตร
ข้าวสวย หนึ่งทัพพี นิทานสอนธรรมเรื่อง ความกตัญญูกตเวที – ท่านว. วชิรเมธี
การพัฒนาจิต 2 วิธี ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน บทความธรรมะจากพระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ
เรื่องเล่าวันพระพุทธเจ้าลอยถาดลงในแม่น้ำก่อนตรัสรู้ บทความเตือนสติ จากท่าน ว.วชิรเมธี
นิทานธรรมะ กระต่ายผู้ทรงศีล ยอมเสียสละปรารถนาให้ชีวิตเป็นทาน
