The Middle Way : ใจสบาย เมื่อได้รู้จัก “ตรงกลาง” สไตล์กาละแมร์
พิธีกรและนักเขียนคนเก่งอย่างคุณกาละแมร์ มีเรื่องราวดีๆ มาฝากเราเสมอ เช่นเดียวกับวันนี้ เธอยังคงเล่าเรื่องการเดินทาง แต่เป็นการเดินทางภายใน “หัวใจ” ของตัวเอง
รู้จักตัวเอง รู้ใจตัวเอง และเรียนรู้ธรรมในแบบไม่จำเจ สไตล์ของคุณกาละแมร์ค่ะ…
…
เคยสงสัยไหมคะ ทำไมมนุษย์เราถึงสุขเศร้าเหงาเซ็ง จิตใจขุ่นมัวและว้าวุ่นได้ง่ายมากๆ สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนบ่วงที่พอติดแล้วหลุดยาก เหตุผลง่ายๆ เลยก็คือ เพราะเราไม่ใช่เทวดานางฟ้าที่ไหน ที่จะเบิกบานมีความสุขอยู่ตลอดเวลา แมร์เองก็เช่นกัน จึงต้องจัดการอารมณ์ของตัวเองให้ได้ และรู้จักตัวเองให้มาก
ครั้งหนึ่ง เคยหลอกตัวเอง
เมื่อก่อน ตอนยังอายุน้อยๆ ก็เป็นคนฉุนเฉียวนะ คือ โกรธก็โวยวาย โมโหก็ร้องไห้ ขึ้นสุดลงสุด จนมีความเชื่อว่า ก็เราเป็นคนแบบนี้เอง ตอนมีแฟนก็ให้แฟนนั่นแหละ เป็นคนคอยรองรับอารมณ์ต่างๆ ปัญหาต่างๆ ของเรา จนพอได้เป็นโสด ทำให้ฉุกคิดได้ว่า ไม่มีใครที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลา เวลาตายยังตายคนเดียวเลย
หลังจากนั้นจึงคิดว่า ทำไงดีล่ะ ถ้ายังเป็นคนฉุนเฉียว อารมณ์อ่อนไหว สับสนวุ่นวายแบบนี้ไม่ดีแน่ ไม่มีใครคอยประคับประคองจิตใจเราไปได้ตลอดหรอกนะ จึงถามตัวเองซ้ำเข้าไปอีกว่า “ตรงกลางน่ะมีไหม”
กลาง ในที่นี้ของแมร์คือไม่สุดไปทางใดทางหนึ่งอย่างที่เคยเป็น ตอนนั้นแหละที่ธรรมะก็เริ่มเข้ามาในชีวิต พอเริ่มมีอารมณ์ผิดแปลกจากปกติ ไม่ว่าจะโกรธ เสียใจ จะเริ่มด้วยการดึงสติแล้วพูดคุยกับตัวเอง เหมือนสื่อสารกับคนคนหนึ่งเลย
ถามว่า “เป็นอะไร โกรธเรื่องอะไร เกิดอะไรขึ้นหรือ แล้วแก้ไขได้ไหม” จากนั้นก็หาคำตอบไปทีละอย่างซึ่งทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ที่ได้แน่ๆ คือ ได้พิจารณาตัวเอง ได้อยู่กับตัวเอง พอหยุดหมุนติ้วๆ ก็ทำให้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในมุมมองที่กว้างกว่าเดิม
และเมื่อเปิดโอกาสให้เราได้สื่อสารกับจิตใจ แน่นอนว่าจะมองเห็นข้อผิดพลาดของตัวเองชัดเจนขึ้น ซึ่งพอแมร์คิดได้ จะเริ่มแก้ไขที่ตนเองก่อนไม่ว่าจะเจอกับปัญหาหรือความขัดแย้งใดๆ ก็แล้วแต่ คิดซะว่าถ้าแก้ที่เราได้ก็แก้ก่อนเถอะ คือแก้ทั้งการกระทำหรือบางครั้งก็แก้ความคิด แล้วค่อยไปมองสิ่งรอบๆ จากนั้นก็แก้ไขหากไม่เกินความสามารถ แต่หากนอกเหนือการควบคุมจริงๆ แมร์จะท่องประโยคเด็ดไว้ในใจ “งั้นก็ช่างมันเถอะ”
…คล้ายๆ สาวคนเก่งจะมีเส้นทาง “ธรรมะ” อยู่ในใจ แต่เธอเข้าสู่เส้นทางนี้อย่างไร น่าติดตามต่อ (หน้าถัดไป) นะคะ
ธรรมะ ไม่ใช่เรื่องไกลตัว
ในมุมมองของแมร์ ปัญหาชีวิตก็เหมือนกับ โจทย์ชีวิต ที่เราต้องเข้าใจมันก่อนถึงจะแก้มันได้ ธรรมะ ก็เหมือนคู่มือที่ช่วยให้เราแก้โจทย์ที่ได้รับมาแต่ละโจทย์ มันท้าทายดีเหมือนกันที่เวลามีปัญหาเข้ามา แมร์ก็จะมานั่งคิดว่า “เอาธรรมะข้อไหนมาใช้ดีนะ” และพอเริ่มทำบ่อยๆ เข้าเราจะมีภูมิคุ้มกันที่จะดักจับความผิดปกติภายในจิตใจของเราได้ คล้ายฝึกวิทยายุทธ เมื่อฝึกบ่อยๆ เราจะก้าวหน้าขึ้นค่ะ
แมร์ศึกษาธรรมะในวิธีต่างๆ ทั้งอ่านบ้าง ฟังบ้าง หรือสนทนาธรรมกับผู้ที่เรานับถือ เช่น อาจารย์ ว. วชิรเมธี ซึ่งทำให้เมื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับชีวิตแล้วกระทบกระเทือนความรู้สึก เราจะรู้เท่าทันและ เข้าใจว่ามันคือธรรมดาโลกที่ต้องเกิดขึ้น หรือก็ต้องรู้จักปล่อยวางเป็นต้น
อย่างที่เคยเล่าไปแล้วว่าแมร์ออกเดินทางเพื่อลดอัตตา เป็นอีกวิธีที่ได้ผลดีทีเดียว หากต้องการเข้าใจโลก เข้าใจชีวิต และเหนือสิ่งอื่นใด เข้าใจตัวเอง แปลกไหมที่การเดินทางไปตั้งไกลเพียงเพื่อทำความรู้จักกับสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด นั่นเพราะเมื่อเราเริ่มต้นออกผจญภัย เราจะพบเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดคิด สุดจะคาดเดา ชนิดที่หากใช้ชีวิตอยู่กับที่คงไม่มีทางได้เจอ
แล้วสถานการณ์เหล่านั้นแหละ ที่จะทดสอบจิตใจของตัวเราเอง ว่าจะรับมือกับสิ่งต่างๆ ได้ดีแค่ไหน ดังนั้นธรรมะไม่ใช่อะไรไกลตัวเลย ถ้าเข้าใจตัวเราเอง ก็จะเข้าใจในสิ่งที่ธรรมะสอน กลับกัน ถ้าเข้าใจในสิ่งที่ธรรมะสอน เราก็จะเข้าใจตัวเราเอง มันมีอยู่เท่านี้
สิ่งสำคัญในการใช้ชีวิตของแมร์ คิดว่าคือการอยู่ได้อย่างมีความสุข แจ่มใส ไม่ขุ่นมัวในทุกสถานการณ์ ในชีวิตเราไม่สามารถเจอเรื่องดีๆ ได้ทุกวัน ทุกเวลา มันอยู่ที่เราจะมองมันยังไง มองว่าเราโชคร้าย เราก็ร้าย แต่ถ้ามองว่าโชคดีจังที่เราได้ฝึกปัญญา ทำให้เราได้พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น
ที่สำคัญจงพอใจในสิ่งที่เรามี มองไปรอบตัวสิ มีอะไรดีๆ ตั้งหลายอย่าง เรามักมองว่าขาดอะไร แต่ลืมมองไปว่ามีอะไร จงอยู่กับสิ่งที่เรามีและพัฒนาให้มันดีขึ้น ส่วนคนอื่นเขาจะคิด จะพูด จะทำกับเราอย่างไร เราจะไปบอก บังคับกะเกณฑ์เขาก็ไม่ได้ มันเป็นเรื่องของเขา หาใช่เรื่องของเราไม่ เรารู้จักตัวเราเองดีที่สุด
ขอให้สนุกกับการคุยกับหัวใจตัวเองค่ะ
ข้อมูลเรื่อง “The Middle Way : ใจสบาย เมื่อได้รู้จัก “ตรงกลาง” สไตล์กาละแมร์” โดยคุณกาละแมร์ – พัชรศรี เบญจมาศ ตีพิม์พในคอลัมน์ Clean Food Clean Life นิตยสารชีวจิต ฉบับที่ 421
