Day 6
เจอเส้นทางใหม่และพบของวิเศษในตัวเอง วันนี้ต่างออกไปในเรื่องของอารมณ์ความรู้สึก เพราะไม่ได้เอาแต่จ้ำอ้าวเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย แต่เป็นการเดินอย่างอิสรเสรีในหัวใจ ด้วยความรู้สึกเช่นนี้หรือเปล่าหนอ ที่ทำให้ได้พบเส้นทางใหม่ทั้งในการเดินและในตัวเอง…
ขากลับ ก่อนถึงบ้าน ปกติจะเดินตรงดิ่งมาตามเส้นทางที่ผ่านหน้าบ้าน แต่วันนี้ด้วยหัวใจปราศจากความกังวลใดๆ ก็ให้มองเห็นซอยตรงทางแยกขวามือ ซึ่งไม่เคยสังเกตและพิจารณา เส้นทางนี้เหมาะสำหรับการเดินออกกำลังกายอย่างยิ่ง เพราะถนนกว้างกว่าถนนที่เดินอยู่ทุกวันและไม่มีรถราสัญจรไปมามากนัก ทั้งยังร่มรื่นสวยงามด้วยต้นไม้ใหญ่
ว่าแล้วก็ตัดสินใจเดินเลี้ยวขวาเข้าซอยไป ได้สัมผัสกับอากาศบริสุทธิ์จากลมหายใจของต้นไม้ใหญ่ ความสวยงาจากดอกไม้ริมทางทั้งที่ขึ้นเองตามธรรมชาติและด้วยสองมือของเจ้าของบ้านใจดี รวมทั้งเสียงนกเสียงกาที่พร้อมใจกันครวญเพลงธรรมชาติ ช่างเป็นการเดินที่รื่นรมย์อย่างยิ่ง
ก้าวเข้าบ้าน คำถาม - คำตอบผุดขึ้นในใจมากมาย เช่นว่า
คำถาม: ทำไมเราไม่เห็นเส้นทางนี้ ทั้งที่เดินผ่านไปผ่านมาตลอด5 วัน
คำตอบ: เราอาจกลัวและกังวลกับการลดน้ำหนัก จึงไม่กล้าเปลี่ยนเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเดินไปตามทางสายหลักตามความเคยชิน
คำถาม: ทำไมวันนี้เรามองเห็น
คำตอบ: เกิดจากสติที่ตั้งมั่นมากกว่าเดิม ซึ่งอาจเกิดจากการทำอะไรซ้ำๆ อย่างการเดิน การสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ตลอดจนการควบคุมร่างกายและจิตใจตัวเองได้เป็นอย่างดีในช่วงนี้ จิตใจจึงหมดความกังวล ส่งผลให้เปิดกว้างและมีอิสระ
คำถาม: รู้สึกอย่างไรกับเส้นทางใหม่ที่ให้ความสุขมากกว่าเดิม
คำตอบ: รู้สึกว่าตัวเองได้ปัญญาบางอย่างเกี่ยวกับชีวิต นั่นคือเป้าหมายเดียว อาจมีทางไปได้หลายทาง ฉะนั้น ชีวิตจึงไม่จำเป็นต้องยึดติดอยู่กับสูตรสำเร็จเดิมๆ เราสามารถสร้างสรรค์แนวทางที่เหมาะสมหรือดีกว่าได้เสมอ
เมื่อความรื่นรมย์มาพร้อมกับสัจธรรมชีวิต ทำให้วันนี้มีความสุขเป็นพิเศษ
